Dit is het culturele landschap van Ronald Giphart

Wie is Ronald Giphart?

Ronald Giphart is schrijver, columnist, radiomaker en liefhebber van lekker eten. Hij brak door in 1992 met de bestseller Ik ook van jou en sindsdien is hij blijven schrijven. Meer romans volgden, zoals Phileine zegt sorry en Ik omhels je met duizend armen. Zijn oeuvre, dat nog altijd groeit, is bekroond met de C.C.S Croneprijs, de literatuurprijs van de stad Utrecht. Daarnaast schreef Giphart, samen met zijn vrouw, kookboeken, stond hij in het theater en maakte hij radio.

1. Het schilderij Madonna van Edvard Munch

De zoon van Giphart, Broos, heeft in Noorwegen gestudeerd. Giphart bezocht hem voor een paar weken en ging daar naar het Munch Museum. "Ik vind dit werk schitterend. Het meest bekende werk van Munch is De Schreeuw. Maar hij heeft dus ook fantastische vrouwenportretten geschilderd. Wij zijn fervente Scandinavië-gangers en dit heeft enorme indruk op mij gemaakt. Thuis hebben we altijd strijd wie beter of de grootste is: Van Gogh of Munch." Elke keer als hij het werk weer ziet wordt hij weer teruggevoerd naar Scandinavië. "Het schilderij heeft ook een bijzonder verhaal. Het werk was in 2004 gestolen en werd twee jaar later weer teruggevonden."

2. Het beeld Non Serviam van Ernst Nordin

Het beeld is van de Zweedse kunstenaar Ernst Nodrin. Het is een levensecht beeld van een meisje dat op de grond zit en aan het spelen is. "Ze leest een gedicht dat is geschreven door Gunnar Ekelöf. Dat gedicht heeft ook Non Serviam, het betekent zoiets als: 'Ik geef me niet gewonnen, ik wil geen slaaf zijn'." Het beeld staat aan het begin van de rosse buurt van Stockholm. Wat het werk bijzonder maakt voor Giphart is 'het contrast tussen het meisje en de harde wereld die achter haar ligt'. Hij werd geïnspireerd door het meisje tijdens het schrijven van zijn boek 'Harem'. "Eigenlijk draait dat werk om dat meisje. Voor mij symboliseert het ook zoiets als: verzet je tegen de krachten van buiten."

3. De foto 'Man in Polyester Suit' van Robert Mapplethorpe

Giphart bewondert al zijn hele leven de fotograaf Robert Mapplethorpe. Toen de fotograaf overleed, drukte de Volkskrant deze foto van hem af. "Tijdens mijn studie had ik een vriendin die deze afdruk had uitgeknipt en ingelijst had opgehangen. Dat is een ongelooflijk imponerend beeld kan ik je vertellen. Want je ziet de torso en het onderlijf van een man, geen hoofd, gestoken in een driedelig kostuum. Tot zover niks bijzonders, maar zijn gigantische geslachtsdeel hangt uit zijn broek." De foto is hem altijd bijgebleven omdat hij het een heel krachtig beeld vindt.

Bekijk hier de foto (let op: expliciet beeld)

4. Johannes Passie van Arvo Pärt

Giphart vertelt over een bijzondere avond waarop hij luisterde naar Pärts Johannes Passie. "Het was 19 maart 1989 en in Vredenburg speelde het Hilliard Ensemble met het Western Wind Choir de Johannespassie van Pärt. Ik werd meegenomen door mijn goede vriend Bert Natter en vond het prachtig. Normaal speelde dat Ensemble best oude muziek, maar deze keer was het anders. En wat niemand wist, was dat Pärt zelf ook aanwezig was. Dus aan het einde van het optreden werd Pärt aangekondigd. Als een soort tuinkabouter sprong hij toen met een salto dat podium op en verblijdde hij ons met zijn aanwezigheid!"

Zelf is Giphart geen groot luisteraar van klassieke muziek. Behalve tijdens het schrijven, dan zet hij nog wel eens Bach aan. "Thuis was er wel veel klassiek te horen. Mijn vader was ook klarinetleraar en die draaide genoeg. Als kind had ik daar natuurlijk helemaal niks mee." Dat veranderde toen hij de schrijver Bert Natter leerde kennen. "Ik ontmoette Bert tijdens mijn studie en die heeft me wat wegwijs gemaakt."

Benieuwd naar meer? Luister dan zondag om 18.00 uur naar Panorama Zondag.