Het Busch Trio speelt Ravel op nieuwe cd en in Avondconcert

Hoewel een direct verband tussen de chique Fransman Ravel en de diepgravende Russische Sjostakovitsj op het eerste gezicht ver weg lijkt, vonden de leden van het Busch Trio het juist sterk aanwezig. “Het pianotrio van Ravel komt uit 1914 en het trio van Sjostakovitsj uit 1944”, vertelt violist Mathieu van Bellen in een interview met Podium. “Je hebt het dan over een belangrijke periode in de Europese geschiedenis. Aan de ene kant heb je Ravel die aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog eigenlijk met groot enthousiasme naar het front wil gaan. Hij voltooide daarom in alle haast zijn Pianotrio. Sjostakovitsj schreef zijn Tweede pianotrio op het moment dat de Tweede Wereldoorlog bijna achter hem lag. Op dat moment keek men heel anders naar de wereld.”

Mathieu van Bellen sprak in Podium met Hans Haffmans over het nieuwe album van het Busch Trio.

Passacaglia

De twee pianotrio’s vormen dus een groot contrast, maar tegelijkertijd zijn er ook allerlei overeenkomsten die het Busch Trio ontdekte doordat ze zo intensief met de stukken bezig waren. Van Bellen: “Dat merk je in beide pianotrio’s bijvoorbeeld aan de structuur van het werk, vooral als je luistert naar het derde deel. In beide werken zit daarin namelijk een passacaglia. Vaak is een passacaglia een basthema dat naar beneden gaat, maar verrassend genoeg kiest Sjostakovitsj er voor om de baslijn omhoog te laten gaan. Als een herrijzenis uit de dood, een weg omhoog.”

Ravel doet in zijn Pianotrio iets vergelijkbaars. Ook hij maakt variaties op een basthema, maar volgens Van Bellen houdt hij meer vast aan de traditie. “Tegelijkertijd heeft Ravel wel het pianotrio als genre bijna heruitgevonden. Dat is heel goed te horen in de verschillende klankkleuren, vooral in het eerste en laatste deel van het Pianotrio. Ook in het Passacaglia-deel begint het met een lage pianolijn die opbouwt en weer terug naar beneden zakt. Heel bijzonder.”