Gedicht: Vragen aan mijn bloedverwanten, van Antjie Krog

in het ijzige water kijken we om naar de berg

onze ogen verorberen haar daglicht-dijen, haar gulzige knieën

als volzinnen flikkeren de koningsprotea’s

het kreupelhout bloeit — het gele, het witte

stulpen van sterren tekenen een zwarte arend

en de bloedrode bladnerven van de zigeunerbloem