Terugblik op het jaar met een gedicht: Gerswhin Bonevacia

2021 loopt ten einde. We vroegen een aantal dichters om een gedicht te schrijven waarin ze terugblikken of juist vooruitkijken. Vandaag: Gershwin Bonevacia.

Vorig jaar schreef ik over

Ctrl Alt Delete – de woorden die mij doen denken aan mijn
moeders computer

die ik elke keer weer opnieuw moest opstarten om van virussen af te komen.

Controle, vanwege de obsessie van de mens met controle,

manieren waarop we onszelf constant blijven herdefiniëren.

Alteration, het vermogen om gedragingen aan te passen.

Delete, de kunst te verwijderen, uit die leegte iets nieuws te creëren.

We hadden een reboot, toen moesten we herstarten

om net als mijn moeders oude computer van een virus af te komen.

Dit jaar was er hoop dat we aan de

zwaartekracht van een stilstaand jaar zouden ontkomen.

2020 zo snel mogelijk vergeten was de opdracht,

het zou beter worden, mooier en samen.

Ondanks het feit dat het kabinet zijn ontslag indiende.

We waren het bijna vergeten, de kinderopvangtoeslagenaffaire.

Oja en er waren Trump-aanhangers en The Capitool

maar dat is een ver-van-je-bed-show

hier was slechts een demonstrant

een groep demonstranten

een vrouw zonder baan

een man met een schuld

een meisje in zichzelf gekeerd

een jongen opzoek naar collectieve beleving

een relschoppers

een groep relschoppers

een steen

heel veel stenen

een meeloper

een waterkanon

een auto in brand gestoken

het zou niet de laatste keer zijn dat we in opstand kwamen dit jaar

maar er was ook schaatsplezier

we leerde snel vaccineren

gingen langzaam weer open

er was een EK,

een overstroming,

een luchtbrug,

een Max Verstappen

maar er is helaas geen Peter R. de Vries meer

we zijn zwart wit gekleurd

of je bent voor of tegen

en dan heb ik het niet gehad over de recordhoogte van de benzine prijs.

Ik had gehoopt dat de anderhalve meter weer plaats zou maken


voor culturele belevingen tot in de late uurtjes.

maar de belofte van een verslagen virus

begon steeds meer op een fata morgana te lijken

Ik vraag me af, als het straks weer allemaal mag,

of we elkaar terugvinden,

na een jaar van hard tegen hard.