Stem voor vrouwelijke componisten tijdens Kamermuziekfestival Wassenaar
- Klassiek
- Stem voor vrouwelijke componisten tijdens Kamermuziekfestival Wassenaar
Vrouwelijke componisten staan in het zonnetje tijdens het openingsconcert van het International Chamber Music Festival Wassenaar. Turning The Tide is de titel van het programma dat te horen is in het Avondconcert. Artistiek leider Irina Simon-Renes vertelt wat haar aanspreekt in de vrouwen die ze heeft geprogrammeerd.
Wat was je uitgangspunt toen je het programma samenstelde?
Ik wilde een aantal bijzondere persoonlijkheden in het zonnetje zetten. Grazyna Bacewicz, Lili Boulanger, Amy Beach en Florence Price zijn onbekende componisten, maar ze hebben alle vier een bijzondere levensweg en een fantastische persoonlijkheid. Ze bewogen zich in tegen de vooroordelen van hun tijd.
Had je altijd al een fascinatie voor deze vrouwen?
Het begon met Florence Price. Ik leerde haar verhaal kennen toen ik tijdens een festival haar Strijkkwintet speelde – dat is een echt pareltje waar je veel van haar talent in kunt horen. Bij die eerste kennismaking heb ik veel over haar leven geleerd. Ze leefde in de eerste helft van de 20e eeuw, ze was een vrouw, ze was van kleur en ze was componist, geen gemakkelijke combinatie in die tijd. Het maakte indruk op me dat ze zich niet gek liet maken.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Toen ik meer van haar muziek ging ontdekken, stuitte ik op haar Strijkkwartet nr.2, dat is nog beter dan het Strijkkwintet dat ik al kende. Toch vonden we het tijdens de repetities niet eenvoudig om haar muziek zomaar te begrijpen, daar moesten we wel moeite voor doen.
Veel andere talentvolle componisten uit haar tijd hadden op een of andere manier begeleiding van een mentor, maar zij niet. Ze was een ruwe diamant en je voelt dat ze in haar tijd niet helemaal werd gekoesterd. Daarom is het belangrijk om haar nu te programmeren. She needs a voice!
Naast muziek van vrouwen uit de vorige eeuw, klinkt er ook een nieuw stuk.
Ja, van Victoria Poleva. Het was indrukwekkend om met haar samen te werken. Poleva is een kleine vrouw van 1 meter 50 en ze praat heel zachtjes. Eigenlijk maakt ze een fragiele indruk als je haar ziet, maar van binnen zit een enorme kracht. Haar muziek is mystiek en spiritueel.
Haar Trio voor viool, slagwerk en piano heet Momo no aware, dat is een Japans concept dat iets wegheeft van memento mori. Alles ontstaat, maar alles vergaat ook weer, daar zit iets moois in. Zolang het er is, moet je dingen koesteren.
