Dutch Classical Talent – Tour & Award is een promotietraject voor jong klassiek talent uit Nederland. Het traject eindigt vandaag met de finale in de Hertz in TivoliVredenburg, waarbij een van de deelnemers de Dutch Classical Talent Award ontvangt. De Award bestaat uit een bedrag van € 10.000, een concert in de Kleine Zaal van het Concertgebouw en naamsvermelding in de Eregalerij van winnaars bij de Kleine Zaal van het Concertgebouw.

De vier finalisten zijn:
Rik Kuppen, piano
Maya Fridman, cello
Nuala McKenna, cello
Pieter van Loenen, viool

Presentatie: Jet Berkhout

Sjostakovitsj’ Achtste is een zoektocht naar verlossing, maar gezien de grillige finale is het zeer de vraag of die wordt gevonden. Vanwege haar ‘extreem subjectieve karakter’ en ‘hevige mistroostigheid’ werd de Achtste van overheidswege zwaar bekritiseerd en voor jaren in de ban gedaan. Voor de pauze debuteert Denis Kozhukhin als solist bij het Concertgebouworkest in Prokofjevs energieke Derde pianoconcert.

Berlioz componeerde zijn Grande messe des morts op verzoek van een Franse minister voor de herdenking van de soldaten die tijdens de Juli-revolutie van het jaar 1830 waren gesneuveld. Het requiem werd een van Berlioz' populairste werken, onder meer vanwege de fantasierijke instrumentatie en de gigantische orkestbezetting, inclusief vier koperensembles verspreid in de zaal. Het was de componist zelf ook dierbaar: 'Als ik zou worden bedreigd met de vernietiging van al mijn werken, zou ik om genade smeken voor de Grande messe des morts.'

De Russische dirigent Dimitry Slobodeniouk dirigeert het Koninklijk Concertgebouworkest in Tsjaikovski’s Vijfde symfonie. Luister naar de prachtige hoornsolo in het tweede deel, die werd geplagieerd in Frank Sinatra’s Moon Love.

Zowel het Vioolconcert van Robert Schumann als de Derde symfonie van Johannes Brahms zijn nauw met de Hongaarse violist Joseph Joachim verbonden. Schumann componeerde zijn Vioolconcert in 1853 voor Joachim, maar deze oordeelde dat Schumanns mentale achteruitgang (waar de componist een paar jaar later aan overleed) erin te horen was en wilde het werk niet publiekelijk uitvoeren. Sinds de verlate première in 1937 is het gelukkig niet meer uit de concertzaal verdwenen. De fenomenale Russische violiste Alina Ibragimova, die haar debuut maakt bij het Concertgebouworkest, ontfermt zich over de solopartij.