Als kapelmeester in Köthen schreef Bach vooral instrumentale werken. Boven uitbundig gejubel prefereerde de protestantse kerk soberheid. De zes Brandenburgse concerten zijn dat in die zin, ze zijn extreem compact en helder. Bachs muziek is extreem gevarieerd en virtuoos. Bach droeg deze concerten op 24 maart 1721 op aan Christian Ludwig, Markgraaf van Brandenburg. Hij gaf zijn verzameling zelf de algemene naam Six Concerts avec plusieurs instruments (Frans: "Zes concerten met meerdere instrumenten").

Het pianoconcert nr. 3 in d mineur, opus 30 van de Russische componist Sergej Rachmaninov (1873-1943) geldt als een van zijn meest succesvolle werken.

Het wordt tevens beschouwd als een van de moeilijkste werken uit de gehele pianoliteratuur en geldt daarom als een uitdaging voor vele professionele pianisten. 

Opus 55 (ook wel de Eroïca, de 'heroïsche' genoemd) componeerde Ludwig van Beethoven rond 1803/1804.

Beethoven schreef de symfonie ter ere van Napoleon Bonaparte. Beethoven heeft ook met het idee gespeeld de symfonie derhalve de "Bonapartesymfonie" te noemen. Toen Napoleon zichzelf in mei 1804 tot keizer van Frankrijk uitriep, kraste Beethoven de naam van Napoleon zo heftig van het titelblad dat daarin een gat achterbleef en veranderde de opdracht in "Sinfonia Eroica, composta per festeggiare il sovvenire di un grand'Uomo" (Heroïsche symfonie, gecomponeerd om de herinnering te vieren aaneen groot Man).

Symfonie nr. 5 in Bes, opus 100, is na Prokofjevs eerste symfonie, zijn meest bekende. Prokofjev schreef dit werk 14 jaar na zijn vorige symfonie. De TweedeWereldoorlog was nog aan de gang en het wordt daarom ook wel zijn"oorlogssymfonie" genoemd. 
Prokofjev zelf zei over dit werk: "Deze symfonie drukt de grootheid van de menselijke geest uit, een eerbetoon, en is het einde van een creatieve periode". De eerste uitvoering vond plaats in Moskou op 13 januari 1945. Prokofjev dirigeerde het concert zelf.