Ma Mère l'Oye is een reeks van vijf vierhandige stukken voor piano, gecomponeerd tussen 1908 en 1910 door de Franse componist Maurice Ravel. Ravel schreef zijn 'suite', die voor een groot deel gebaseerd is op de Sprookjes van Moeder de Gans, voor de kinderen Jean en Mimie van zijn vrienden Ida en Cipa Godebski. In dit stuk laat Ravel duidelijk zien, zich volledig in de kinderziel te kunnen verplaatsen, terwijl hijzelf geen kinderen had. Later zou hij dat nog eens doen toen hij L'Enfant et les sortilèges componeerde: naar eigen zeggen is dit zijn beste compositie.

Don Giovanni (KV 527) is een opera van Wolfgang Amadeus Mozart in twee bedrijven naar een libretto van Lorenzo da Ponte. De opera is op 14 oktober 1787 voor het eerst opgevoerd in Praag ter gelegenheid van het huwelijk van een nicht van keizer Jozef II, maar de officiële première was op 29 oktober in datzelfde jaar. De opera werd na een jaar opgevoerd in Wenen op uitdrukkelijk verzoek van Jozef II, die de opera uiteindelijk nooit te zien kreeg. De opera sloeg niet aan bij het publiek in Wenen en werd maar een paar keer opgevoerd. Don Giovanni wordt nog steeds regelmatig opgevoerd in de grotere operahuizen. De opera behoort, samen met Così fan tutte en Le Nozze di Figaro, tot de 'grote Italiaanse drie' van Mozart.

Componist Anton Bruckner (1824 - 1896) noemde zijn Zesde Symfonie zelf de 'keckste', de meest gedurfde, brutaalste. Hij deed er twee jaar over om het stuk te schrijven. Tijdens de premiere van het stuk werden slechts delen uitgevoerd. 

Net als Schönberg en Stravinski was de Hongaarse Béla Bartók (1881 - 1945) een belangrijke vernieuwer van de Europese kunstmuziek aan het begin van de twintigste eeuw. Hij vond vernieuwing in de volksmuziek. De Dans Suite componeerde Bartók in 1923 ter ere van de 50e verjaardag van de hereniging tussen Buda en Pest, die de Hongaarse hoofdstad Budapest vormde. Het werk was een groot succes. Bestaande uit vijf dansen met Arabische, Walachijse/Roemeense en Hongaarse melodieën en een finale waarin alle voorgaande thematische schetsen samenkomen.

Gustav Mahler begon aan zijn Zevende Symfonie in 1904 en voltooide het werk in 1908. Opvallend aan deze Zevende is de aparte orkestratie. De symfonie telt vijf delen: 1. Langsam - Allegro. 2. Nachtmusik I. 3. Scherzo. 4. Nachtmusik II. 5. Rondo-Finale. Vanwege het algemeen 'duistere' karakter van de eerste vier delen (de delen 2 en 4 kregen de naam "nachtmuziek" en het scherzo kreeg de aanduiding "Schattenhaft", schaduwachtig) wordt de symfonie ook wel "Lied der Nacht" genoemd. De symfonie werd beter ontvangen dan voorgaande symfonieën en het werk kreeg tevens meer aandacht. Voorheen kende men Mahler alleen als dirigent, nog niet als componist. De bezetting was nogal ongebruikelijk voor die tijd, en voor de spelers was het ook al niet erg gemakkelijk gecomponeerd.