Vanavond de 14e aflevering van een serie columns door Cecile Huijnen. Zij is soliste, concertmeester van het Gelders Orkest en heeft een duo met Marieke Grotenhuis. Ze schrijft korte verhaaltjes die een onverwacht perspectief bieden op de muziekpraktijk, namelijk van binnenuit. Snapshot Klassiek: columns met een knipoog, over vooroordelen, image, achtergronden, en de rock & roll van de klassieke muziek. Ditmaal gaat het over haar handen (en die van Roby Lakatos)

De dichter Rückert werd door Mahler bewonderd. In een uitbarsting van intens verdriet schreef Rückert een reeks van honderden gedichten waarin hij het verlies van twee kinderen verwerkte. Alle facetten van de rouw komen erin naar voren. In het eerste decennium van de 20e eeuw zette Mahler vijf van die gedichten op muziek. Dat was een paar jaar voordat hij zelf de dood van een dochter onder ogen moest zien. En het ergste is: voor de anderen gaat het leven gewoon door

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... Vanavond een klassieker uit de musicalwereld: A fiddler on the roof, over dat Russische Stetl-dorpje waar vernieuwing en traditie op elkaar botsen. En men droomt: wat als ik rijk ... 

Cyclus uit 1936, waarin Poulenc poëzie van Paul Eluard verwerkte. Een zielsverwant. Zo was hij een paar weken weggeweest om te werken, en toen hij terugkwam in Parijs was hij gewoon gelukkig, verliefd op de stad. En dan greep hij altijd terug op de poezie van Paul Eluard, een zielsverwant, vanwege de mengeling van melancholie, mysterie en liefde. Sophie Karthäuser zingt. Het laatste lied is weer een schitterende liefdesverklaring. Over intimiteit & gescheidenheid die je iedere keer opnieuw ervaart en die toch opeens kan verdwijnen.

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En de luisteraars wijzen mij vaak de weg. Vandaag aandacht voor de van oorsprong Zwitserse jazz-zangeres Kristina Fuchs. Zij heeft een programma gemaakt met Nederlandse volksmuziek. Is dat de moeite, bestaat dat uberhaupt? 'Linden'!

Cyclus uit 1936, waarin Poulenc poëzie van Paul Eluard verwerkte. Een zielsverwant. Zo was hij een paar weken weggeweest om te werken, en toen hij terugkwam in Parijs was hij gewoon gelukkig, verliefd op de stad. En dan greep hij altijd terug op de poezie van Paul Eluard, een zielsverwant, vanwege de mengeling van melancholie, mysterie en liefde. Sophie Karthäuser zingt. Dit is numero 8

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En de luisteraars wijzen mij vaak de weg. Vanavond de nieuwe cd van een eigenwijs gezelschap uit Genève. Onder aanvoering van hun dirigent, David Greilsammer, brengen ze programma's waarin Barokmuziek en hedendaagse jazz naadloos in elkaar overlopen 

Cyclus uit 1936, waarin Poulenc poëzie van Paul Eluard verwerkte. Een zielsverwant. Zo was hij een paar weken weggeweest om te werken, en toen hij terugkwam in Parijs was hij gewoon gelukkig, verliefd op de stad. En dan greep hij altijd terug op de poezie van Paul Eluard, een zielsverwant, vanwege de mengeling van melancholie, mysterie en liefde. Sophie Karthäuser zingt. Dit is een liefdesverklaring à la Eluard. 

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En de luisteraars wijzen mij vaak de weg. Vanavond in de richting van een nieuwe van contrabassist Dieter Ilg. Hij houdt het simpel, samen met trompettist Till Brönner

Cyclus uit 1936, waarin Poulenc poëzie van Paul Eluard verwerkte. Een zielsverwant. Zo was hij een paar weken weggeweest om te werken, en toen hij terugkwam in Parijs was hij gewoon gelukkig, verliefd op de stad. En dan greep hij altijd terug op de poezie van Paul Eluard, een zielsverwant, vanwege de mengeling van melancholie, mysterie en liefde. Sophie Karthäuser zingt. Een arm, wild kruid dook op in de sneeuw ...