Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En het zijn de luisteraars zelf die als gids fungeren. Vanavond een frans chanson, en wel van een van de groten. Jean Ferrat. Geëngageerd zanger. Bewijst eer aan de vroeg overleden Boris Vian, die zich ook al tegen de oorlog had gekeerd, vooralsnog zonder veel resultaat

prooi. Daardoor is veel van zijn werk verloren gegaan. Zoals hij zelf verdween in de ovens van Auschwitz. We weten dat hij - onder invloed van Arnold Schoenberg - in ieder geval een liedcyclus heeft geschreven voor kamermuziek ensemble. Werner Herbers heeft met zijn Ebony Band een andere cyclus, die wel bewaard is gebleven, bewerkt voor deze combinatie. Met Barbara Kozelj. In dit vierde lied een Schubertiaans tafereel van kou en verlatenheid, en wellicht een groene scheut van hoop

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En het zijn de luisteraars zelf die als gids fungeren. Vanavond een jonge groep voor wie de grens niet bestaat. Zij volgens het spoor van Icarus, vanuit het idee dat hoogmoed níet voor de val komt. Je moet je vleugels uitslaan om bijzondere momenten te kunnen ervaren

Victor Ullman (1898-1944) is een tragische componist. Hij zwierf door Europa, op zoek naar nieuwe uitdrukkingsvormen, maar ook - als Jood - als een opgejaafde prooi. Daardoor is veel van zijn werk verloren gegaan. Zoals hij zelf verdween in de ovens van Auschwitz. We weten dat hij - onder invloed van Arnold Schoenberg - in ieder geval een liedcyclus heeft geschreven voor kamermuziek ensemble. Werner Herbers heeft met zijn Ebony Band een andere cyclus, die wel bewaard is gebleven, bewerkt voor deze combinatie. Met Barbara Kozelj. In dit een portret van drie beschermengelen ... 

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En het zijn de luisteraars zelf die als gids fungeren. Vanavond de Amerikaanse componist van koorwerken Whitacre, die in zijn studententijd een paar Hebreeuwse teksten van zijn vriendin op muziek zette. Klinken als volksliedjes ...

Victor Ullman (1898-1944) is een tragische componist. Hij zwierf door Europa, op zoek naar nieuwe uitdrukkingsvormen, maar ook - als Jood - als een opgejaafde prooi. Daardoor is veel van zijn werk verloren gegaan. Zoals hij zelf verdween in de ovens van Auschwitz. We weten dat hij - onder invloed van Arnold Schoenberg - in ieder geval een liedcyclus heeft geschreven voor kamermuziek ensemble. Werner Herbers heeft met zijn Ebony Band een andere cyclus, die wel bewaard is gebleven, bewerkt voor deze combinatie. Met Barbara Kozelj. Het tweede lied is een kleine ode aan drie verschillende bloemen die zoveel verschillende facetten weerspiegelen

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En het zijn de luisteraars zelf die als gids fungeren. Vanavond een instrument waarbij een zekere grens wordt overschreden: de vibrandoneon. Een kruising tussen een blaasinstrument en een accordion. Werd al mee geinspireerd in de 19e eeuw. Fondse blaast het nieuw leven in

Victor Ullman (1898-1944) is een tragische componist. Hij zwierf door Europa, op zoek naar nieuwe uitdrukkingsvormen, maar ook - als Jood - als een opgejaafde prooi. Daardoor is veel van zijn werk verloren gegaan. Zoals hij zelf verdween in de ovens van Auschwitz. We weten dat hij - onder invloed van Arnold Schoenberg - in ieder geval een liedcyclus heeft geschreven voor kamermuziek ensemble. Werner Herbers heeft met zijn Ebony Band een andere cyclus, die wel bewaard is gebleven, bewerkt voor deze combinatie. Met Barbara Kozelj. Het eerste lied is een ode aan de schepping

Iedere avond wijkt Passaggio halverwege de route van het geijkte pad af: op zoek naar de pareltjes in de aangrenzende gebieden van de klassieke muziek: jazz, wereldmuziek, amusement, pop, chansons, crossover ... En het zijn de luisteraars zelf die als gids fungeren. Vanavond een onvervalste jazz-plaat, van Nederlandse bodem: Mixing memory and desire, van The Mulligan-Baker Project. Eerbetoon aan twee grootmeesters, Gerry Mulligan en Chat Baker

Veel kunstenaars (en vooral schrijvers) houden van katten. Ik denk vanwege hun autonomie. Ze zijn zielsverwanten. Stravinski schreef een kleine cyclus over de viervoetige huisvrienden. Het vierde en afsluitende liedje is een kleintje, om een babytje mee in slaap de zingen: de kat heeft een mooi wiegje, maar jij mijn schat hebt een nog veel mooier wiegje ...