De Torenkamer: Mathieu Klomp - Dag 5

Een week is een rare periode. Het is langer dan een dag, maar ook weer korter dan een maand. Waarschijnlijk was u daar al van op de hoogte, maar toch. Een project, wat dan ook, duurt meestal langer dan een week, maar anders dan bij een dagklusje biedt een week ook weer een gevaarlijke mogelijkheid dingen uit te stellen tot later. Gelukkig kan ik mijn uitstelneiging af en toe de baas. Als ik werk en er zijn ineens allerlei onomkeerbare keuzes - dat is vooral als het z'n uiteindelijke vorm nadert - denk ik meestal gelijk "Tja, daar moet iemand zich later maar over buigen" - wat ik dan probeer te beantwoorden met "Wie moet zich daarover buigen?? Ik! Wanneer?? Nu!"
Vandaag heb ik min of meer de onderdelen gemaakt die ik wilde maken, en ik ben vast een beetje begonnen met in elkaar zetten, zodat ik die stap niet blijf vermijden. Morgen is het de bedoeling dat alles bij elkaar komt. Zal mij benieuwen of ik genoeg tijd heb, en of het resultaat iets van beleving oproept. Ik verwachtte daar niet veel van, maar meerdere mensfiguren bij elkaar zien an sich heeft ook nu al iets van een prikkelend effect. Mijn camera herkende er in elk geval een groepsfoto in. Dat is alvast bemoedigend, want dat is een beetje het beeldhoudersequivalent van je tekst goed laten keuren door de spellingcontrole.

Slaapservice: Jan Kuijper - Tombe van JC Noordstar

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Jan Kuijper - Tombe van JC Noordstar

Jan Kuijper (Amsterdam, 30 december 1947) is een Nederlands dichter. Hij schreef zesentwintig nieuwe albumbladen voor dichters: 'Aanmatigingen: sonnetten'. Voor onder anderen Astrid Lampe, Eva Gerlach, H.H. ter Balkt - steeds vertrekkend vanuit regels uit hun gedichten, vanuit 'van die woordjes die weer woordjes wegmaken'.

Slaapservice: F. Starik - Ohm

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

F. Starik - Ohm

F. Starik is dichter en schrijver. Vorig jaar verscheen zijn tiende bundel STAAT. Zijn bekendste boek is Moeder doen, het hartverscheurende relaas over zijn dementerende moeder. Starik is initiatiefnemer en coördinator van ‘de eenzame uitvaart’ in Amsterdam.

Foto: Keke Keukelaar

De Torenkamer: Mathieu Klomp - Dag 3

Ik heb nog steeds geen echte ideeën bij wat ik aan het maken ben, maar ik denk dat ik vrijdag ga ontdekken of dat gaat ontstaan als ik het in elkaar zet, of dat het misschien überhaupt niet nodig is om er een idee bij te hebben. Misschien maakt het voor het effect op de toeschouwer nauwelijks uit, wel is het lastiger werken zonder de drive om een idee te laten zien.
Gisteren bezocht ik de Grote Kerk in Haarlem om daar in april een werk te tonen. En vandaag kreeg ik van mijn galeriehouder te horen dat dat werk ook op de KunstRAI mag staan. Super! Het is het grootste werk van mij tot nu toe. Hopelijk ben ik straks tevreden over wat ik deze week maak, want dan presenteer ik dit daar ook. Heel groot en heel klein bij elkaar.
Nu heb ik in elk geval wel een globaal beeld van de ingrediënten waar het werk uit gaat bestaan. De compositie en de inhoud komt later. Denk dat het morgen vooral onderdelen maken wordt, en vrijdag het in elkaar puzzelen. Ik heb er ongeveer een beeld van, maar fotografisch is dat nooit, dus of het met de driedimensionale werkelijkheid te verenigen blijkt ontdek ik dan. Spannend, want ook al is het radio, er moet wel echt iets te zien zijn vrijdag...

Slaapservice: Mathijs Deen uit Brutus heeft honger

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Mathijs Deen uit Brutus heeft honger

Mathijs Deen (1962) maakt reportages, documentaires en hoorspelen, onder meer voor de VPRO. Zijn verhalenbundel Brutus heeft honger werd lovend ontvangen en genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. In 2013 publiceerde hij het alom geprezen De Wadden, dat op de shortlist van de Jan Wolkers Prijs stond en waarvan ruim 20.000 exemplaren zijn verkocht.

Slaapservice: Lidewijde Paris leest Norwegian Wood van Haruki Murakami

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen. Vanavond hoort u:

Lidewijde Paris leest Norwegian Wood van Haruki Murakami

Lidewijde Paris werkte 25 jaar in het boekenvak als redacteur en uitgever. Ze was copywriter, boekverkoper, etaleur, interviewer, gastprofessor in Hamburg, journalist en docent schrijven en lezen. April 2016 startte ze met De Lees!ambassade die het literaire lezen op een toegankelijke en sprankelende manier wil bevorderen. In september 2016 verscheen haar boek Hoe lees ik? dat dit initiatief kracht bij zet. Ze reist door het land met lezingen, workshops, interactieve lessen en werkt aan een vervolg op Hoe lees ik?.

De Torenkamer: Mathieu Klomp - Dag 1
Vandaag ben ik de Torenkamer in gestapt, met het plan "iets kleins" te maken in vijf dagen tijd. Dat is even omschakelen, want ik merk dat ik de laatste jaren alleen nog maar grote dingen maak.Groot werken heeft een paar voordelen voor mij. Belangrijkste praktische voordeel: tijdens het maken kun je overal lekker goed bij en tussen. Maar groot werk is doet ook fysiek iets met je, of je het nu mooi vindt of niet. Je moet er omheen, doorheen... er is een interactie tussen jezelf en het werk, en dat gegeven op zich zorgt al voor een bepaalde impact. Klein werk - met name als we het dan over iets op schaal hebben - is wat dat betreft indirecter. Je moet jezelf eerst in gedachten doen krimpen voordat je het werk in kunt. En er kleeft nog wat anders aan vast: Het kan een soort voorwerp, object worden dat je ergens neer moet zetten om het tentoon te stellen, als gestolde actie. Als ik iets groots maak gebruik ik de locatie en probeer ik het gevoel op te roepen dat het een tafereel is dat zich "live" voor je ogen voltrekt, direct voor je neus. Het oproepen van een gevoel van inleving en betrokkenheid is nu juist de kern van mijn werk. Hoe kan ik dan iets kleins maken dat toch nog interessant blijft? En is dat wel te doen met dit rauwe weerbarstige plastic?Ik heb geen concreet plan, dus ik heb een tas met van alles wat mee. Ben vandaag begonnen met gewoon maar eens kleine mensjes proberen te maken om er beetje in te komen. Morgen maar eens zien hoe het verder gaat!

Slaapservice: Pieter Boskma - De liefde

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Pieter Boskma - De liefde

Pieter Boskma (1956) publiceerde veertien dichtbundels, alsmede de novelle Een foto van God (1993), het romangedicht De aardse komedie (2002) en de verhalenbundel Westerlingen (2006). Doodsbloei verscheen in 2010, een van zijn meest geprezen en gelezen bundels. Daarna verschenen de eveneens succesvolle bundels Mensenhand (2012, Ida Gerhardt Poëzieprijs 2014) en Zelf (2014, Poëzieclubkeuze 2015, Nominatie VSB Poëzieprijs 2016). Zijn veertiende dichtbundel is Tsunami in de Amstel.

Foto: Koos Breukel