Joep Beving is inmiddels een grootheid in de wereld van muziekstreaming. De pianist is de belichaming van een online succesverhaal. Als muziekproducer was Beving al betrokken bij talloze (inter)nationale reclames, maar zijn echte doorbraak kwam nadat hij zijn debuutalbum getiteld ‘Solipsism’ in eigen beheer opnam en uitbracht. Deze werd sinds het uitkomen in 2015 al meer dan zestig miljoen keer beluisterd via online platforms. Beving maakt zoals hij zelf zou zeggen ‘’simpele muziek voor complexe emoties’’. Dromerige, melancholische neoklassieke pianomuziek gemaakt als balsem voor de ziel. Zijn muziek werd opgepikt door Deutsche Grammophon, wat ervoor zorgde dat Beving’s tweede album ‘Prehension’ uit is gekomen op dat bekende platenlabel. Op 6 april was de albumpresentatie in Paradiso.

Flair en finesse zijn veelgenoemde steekwoorden in de uitbundige lof die het Wiener Klaviertrio ten deel valt. Wereldwijd treedt het op en geeft het masterclasses. Want het doorgeven van liefde voor muziek staat centraal bij dit drietal. Recentelijk nam het Wiener Klaviertrio alle pianotrio’s van Brahms op. Ze zijn morgen ook te horen in de Kleine Zaal van Ht Concertgebouw.

Olivier Diepenhorst regisseert ‘Het leven is droom’ van Pedro Calderón de la Barca, een mystieke, muzikale voorstelling over kroonprins Sigismund, die niet weet dat hij een kroonprins is.‘Het leven is droom’ uit 1635 geldt als het hoogtepunt van het Spaans baroktoneel. Het is een sprookjesachtig verhaal, maar in de vernuftige verzen klinkt een duister ondertoon door.

Olivier Diepenhorst (1984) is een van de vaste regisseurs van Toneelschuur Producties. In 2013 studeerde hij af aan de Regie Opleiding van de Theaterschool Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Hij won op het ITs Festival 2013 de Ton Lutz Award voor beste regie. Eerder regisseerde hij ‘Stilte’ en Smekelingen’ bij Toneelschuur Producties.
Foto: Sanne Peper

Er was regen beloofd,maar de regen blijft uit. Dagjesmensen passeren het water waarover ik uitkijk.Ik ontmoet een vriendin voor koffie in het café beneden. Ze vraagt of we dit script al deze zomer gaan verfilmen, zoals we al maanden roepen. Gelukkig hoef ik slechts het verhaal te bedenken, maar opeens lijkt de zomer heel dichtbij.‘We hebben hoog van de toren geblazen,’ grap ik.

Even later zit ik weer inmijn torenkamer. Op mijn bureau liggen kleine roze post-its met personages, eennaam en een leeftijd hebben ze. Maar in mijn hoofd zijn het al lang mensen, gecompliceerde,gehavende mensen die ogenschijnlijk eenvoudig van a naar b proberen te komen inde film. Ik wandel met ze mee van hun denkbeeldige huis naar de denkbeeldige supermarkt in het denkbeeldige dorp waar ze wonen. Dennis, de regisseur, beltof hij langs mag komen in Vondel CS. Nu even niet. Ik zit hier niet voor nietsen voor vandaag heb ik genoeg aan al mijn denkbeeldige vrienden uit onze film.

Arnon Grunberg (Amsterdam, 1971) is een gevierde en vaak bekroonde romanschrijver, woonachtig te New York. Grunberg schrijft columns, essays, recensies, korte verhalen en reportages voor veel kranten, weekbladen en literaire tijdschriften. Daarnaast heeft hij bijdragen geleverd aan diverse Europese en Amerikaanse kranten en tijdschriften. Zijn werk is vertaald in negenentwintig talen.

Het tweede bestand
Hoewel Christus, het computervirus dat de wereld onherkenbaar zou veranderen, in alle toonaarden zwijgt, blijft Lillian in het diepste geheim doorwerken aan Christus II, dat de volgende fase van de omwenteling moet inluiden – de fase van de liefde. ‘Wat is liefde anders dan het liefdevolle woord? De begrijpende blik kan iedereen erbij fantaseren als het liefdevolle woord eenmaal is gevallen.’ Op haar zolderkamer wacht Lillian geduldig tot het verkruimelen van de wereld gaat beginnen. Maar er is nog een virus, dat zich in Lillian zelf, de menselijke broedmachine, heeft genesteld. Het noodlot zit in haar buik en zij moet het een wending geven.

Ivo Janssen studeerde bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Janssen won diverse prijzen en maakte in 1988 zijn debuut in het Concertgebouw van Amsterdam. Tussen 1994 en 2006 maakte Janssen voor zijn eigen label VOID Classics opnamen met het complete klavierwerk van Johann Sebastian Bach. Janssen geniet verder bekendheid als speler van kamermuziek en deelde het podium met artiesten zoals saxofonist Arno Bornkamp, cellist Heinrich Schiff, het Matangi Quartet en het Calefax Rietkwintet. Ook treedt Janssen op met de schrijfster/dichteres Anna Enquist.
Foto: Merlijn Doomernik

Guitar Vibes is het nieuwe album van gitarist Izhar Elias. Over het album zegt hij: "Dit album laat de veelzijdigheid van de gitaar horen. Tegenwoordig veranderen en vervagen grenzen tussen de verschillende muziekstijlen steeds meer. Op het album hoor je invloeden uit de klassieke muziek, avant-garde, Caribische muziek, Spaanse folklore, flamenco, Arabische muziek, blues, Argentijnse tango en zelfs trip-hop en heavy metal.”
Op de cd wordt hij bij sommige werken begeleid door het Matangi Quartet, zij komen ook mee vanavond.

Mariët Meester (1958) schrijft zowel fictie als non-fictie. Een belangrijk thema in haar eerste romans is de tegenstelling tussen cultuur en natuur, dood en leven, man en vrouw. Haar latere romans draaien om de dilemma’s die de mens ondervindt wanneer hij in moeilijke omstandigheden zijn medemenselijkheid probeert te bewaren. ‘De tribune van de armen’ is haar nieuwste boek.

De tribune van de armen
Terwijl ze met een ezeltje van Sevilla naar Granada trok, deed Mariët Meester een raadselachtige ontdekking: tijdens een van de paasprocessies in de Semana Santa wordt elk jaar een veroordeelde crimineel vrijgelaten uit de gevangenis van de provincie Málaga. Om de achtergrond van deze traditie te ontrafelen vestigt ze zich in Málaga-stad, waar ze vanaf de Plaza de los Cristos, midden tussen de gitanos, het leven in Andalusië schetst.De tribune van de armen gaat over een eeuwenoud en uniek gebruik, over het zoeken naar troost in de roes van de nacht, maar vooral over het verlangen naar menselijkheid.

Het hoorspel 'Geen Noot Onschuldig' vertelt het verhaal van Frieda Belinfante, verzetsheld en de eerste vrouwelijke dirigent van Nederland. Regisseur Peter te Nuyl maakte voor het radioprogramma 'Opium' op Radio 4 deze 16-delige serie. Jacqueline Blom speelt Frieda Belinfante in dit hoorspel, gebaseerd op het boek 'Een schitterend vergeten leven' van Toni Boumans. De muziek, opnieuw ingespeeld door het ooit door Frieda gedirigeerde Sweelinck Orkest, is de motor en context van het verhaal. Krijn ter Braak speelt de rol van de cello, de alwetende en fictieve verteller.

'Geen Noot is Onschuldig' is te horen vanaf 10 april in 'Opium' om 23.45 uur.

Celliste Doris Hochscheid en pianist Frans van Ruth zijn waardige pleitbezorgers van de Nederlandse muziek. Samen met andere musici namen zij de muziekfragmenten op die in het hoorspel ‘Geen noot is onschuldig’ te horen zijn.

Ik heb een keerpunt bereikt. Ik heb vier beelden af en het voelt goed. Het lijkt wel alsof ik overal positiviteit zie vandaag. Alsof mijn stemming synchroniseert met de wereld om mij heen. Vanochtend in de trein zag ik een man een oudere vrouw helpen uitstappen en terwijl ik door Amsterdam aan het lopen was zag ik een jongen zijn kleine zusje redden van het fietspad waar ze op af rende. Het is een rustige, ontspannen dag. Zelfs de lucht lijkt rustiger dan gister. De laddertrap in het Torenkamertje had ik de eerste dag tot kast gebombardeerd en eigenlijk is dat een perfecte afspiegeling van hoe ik werk. Opgeruimd en met zoveel mogelijk bewegingsruimte. Het is een installatie geworden van mijn werkproces door de week heen. Ik heb er een fotoserie van gemaakt die ik zometeen nog even ga afwerken. Vanavond neem ik even een pauze. Morgen weer een nieuwe dag.