Documentairemaakster Jacomien Kodde is te gast, ze komt vertellen over haar documentaire over Pail en Menno de Nooijer.

Vader en zoon Paul en Menno de Nooijer zijn bezig met wat zij denken dat hun laatste project zal zijn. Paul heeft een vergevorderde vorm van prostaatkanker. Al een aantal jaren ziet Menno van dichtbij hoe zijn vader achteruitgaat. Wat we zien is niet alleen de samenwerking van vader en zoon tijdens hun laatste grote artistieke project dat helemaal gericht is op het naderende einde van Paul, maar ook de kwetsbaarheid van deze warme en speciale relatie. Omdat er veel eerder werk van de twee in deze film is ingebed, is de documentaire tevens een retrospectief van de carrières van het duo De Nooijer.

Violiste Merel Vercammen won de eerste prijs op het Nationaal Concours van de Stichting Jong Muziektalent Nederland. Ze soleerde in 2010 met het orkest van het Utrechts Conservatorium in het werk ‘Capriccio’ van Otto Ketting en behaalde in 2014 haar Master of Performance diploma aan het Royal College of Music in Londen met hoogste onderscheiding (cum laude). 
Foto: Nike Martens

Na een masterclass van pianist Paolo Giacometti, georganiseerd door het Prinses Christina Concours (PCC), wordt pianist Tobias Borsboom door Giacometti uitgenodigd om bij hem te studeren aan de Jong-Talent afdeling van het Conservatorium in Utrecht. In 2011 voltooit Tobias de Bachelor aan het Conservatorium van Amsterdam en vervolgt daar zijn studie voor de master. Hij voltooide zijn Masters of Music bij Jan Wijn aan het Conservatorium van Amsterdam in 2013. 

Het Armida Quartett verzorgt vanavond de live muziek bij ons in de studio. Het kwartet werd in 2006 opgericht in Berlijn. De naam komt van een opera van Jopseph Haydn, de 'vader van de strijkkwartetten'. Het kwartet bestaat uit Martin Funda, Johanna Staemmler, Teresa Schwamm en Peer Philipp Staemmler.

‘De geest uit de fles’ is een geschiedenis van de moderne filosofie en een zinnenprikkelende beschouwing ineen. Ger Groot laat zien en horen hoe wij, zelfbewuste en onzekere mensen aan het begin van de eenentwintigste eeuw, zijn geworden wie we zijn. Sinds Descartes heeft de radicale twijfel zijn intrede gedaan en is ‘de geest uit de fles’.

Ger Groot (1954) is schrijver en filosoof. Hij publiceert regelmatig in bladen Trouw en NRC Handelsblad. 'De geest uit de fles' is de neerslag van een populaire collegereeks die hij jarenlang gaf aan zijn studenten in Rotterdam.

Andere boeken van zijn hand zijn onder meer ‘Twee zielen’, ‘Vier ongemakkelijke filosofen’, ‘Religie zonder God’ en ‘Plato in tijden van Photoshop’.

Vannacht deed ik het lichtknopje vanaf de trap uit met mijn grote linker-teen. Ik houd steeds een beetje meer van de torenkamer. 


Vandaag ben ik vooral veel aan het tekenen. Op sommige momenten laat ik mijn oorspronkelijke script los en voeg wat extra blauw toe. Dat vind ik goed. Ook merk ik dat het gebruik van materialen met andere eigenschappen een meerwaarde kan zijn voor de sfeer die ik zoek. In totaal heb ik nu 1205 beelden, wat neer komt op ongeveer 1 minuut en 40 seconden beeldmateriaal. Maar er moet nog aan gesleuteld worden. Dat is iets voor later. 

Het is nu donker buiten. Er zijn veel beestjes die graag naar binnen willen. Sommigen van hen hebben borstel-voelsprieten. Anderen hebben hele lange poten. Ze zien mij vast als een reus in een kooitje. Ik glimlach ze een goedenacht. 

Abdoel en Akil is de nieuwste roman van Yolanda Entius.

Abdoel en Akil
Zeventien zijn Doris en Nola als ze op zoek gaan naar een vriendin die met haar geliefde druiven plukt in de Franse Drôme. Ze hebben afgesproken in het café op een plein van een klein dorp. Daar aangekomen is het stel spoorloos. Wél zijn daar Abdoel en Akil. 'Ze zijn in de heuvels,' zegt Abdoel, 'aan het eind van de middag zullen ze wel terug zijn.' De mannen stellen voor om in de tussentijd gezamenlijk een bezoek te brengen aan het plaatselijk kasteel. Goedwillend als ze zijn, durven de meisjes niet hun gevoel te volgen. Ze zeggen 'ja' en gaan, op 't heetst van de dag als geen mens zich buiten waagt, met de mannen mee. Aboel en Akil is een subtiele roman over de complexe gevolgen van dit 'ja' op hun vriendschap en hun leven.

In mei 2017 vindt de tweede editie plaats van het Internationaal Lied Festival Zeist. Artistiek leider Robert Holl heeft een veelzijdig programma samengesteld rond het thema “Schubert en zijn voorgangers”; Haydn, Mozart en Beethoven. Wereldvermaarde zangers en pianisten treden op, naast en met amateurs en ‘rising stars’. Aanstormend talent neemt deel aan de International Mastercourse. Inspirerende inleidingen, een film, een wandeling met lunchconcert: het verklanken van emoties komt in al zijn diversiteit aan bod. Festivallocatie is de Evangelische Broederkerk in de groene omgeving van Slot Zeist.

Recent trad violiste Tosca Opdam op tijdens het jaarlijkse Bevrijdingsconcert aan de Amstel, bijgewoond door de koninklijke familie en live uitgezonden op NPO1. Andere recente concerten in Amsterdam waren o.a. een uitverkocht debuut recital in de Kleine Zaal van het Concertgebouw en een optreden in de Grote Zaal, waar Tosca in het kader van de heropening van het Rijksmuseum optrad voor de internationale pers. Regelmatig stelt Tosca bijzondere programma's samen die haar interesse weerspiegelen in het verbinden van muziek met andere kunstvormen. Zij gaf een voordrachtrecital in het Van Gogh museum in Amsterdam, en voor het jaarlijks symposium van de Veerstichting in Leiden combineerde zij een lezing en een optreden.

Toen Charlie Chaplin begin 1914 zijn camera voor het eerst op de wereld richtte, had hij geen idee wat hij van de moderne tijd kon verwachten. Alles ging razendsnel. Binnen een jaar was hij de beroemdste man ter wereld. Maar de nieuwe tijd had ook een andere kant. In de voortdenderende twintigste eeuw belandde de tramp onherroepelijk in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog, moest hij zich met veel fantasie staande houden in het door de Grote Depressie getroffen Amerika en kwam hij oog in oog te staan met Adolf Hitler. Voor Chaplin er erg in had, was hij zelf een icoon van de moderne tijd geworden.

Matthijs de Ridder vertelt op sprankelende wijze over een tijdperk vol slapstick en drama. Aan de hand van nieuwe bronnen werpt hij een frisse blik op het leven en werk van Chaplin. Tegelijkertijd is De eeuw van Charlie Chaplin een opmerkelijke cultuurgeschiedenis van de moderne tijd die tot de dag van vandaag onze kijk op de wereld bepaalt.

Matthijs de Ridder (1979) is schrijver en literatuurcriticus. Hij bezorgde werk van Louis Paul Boon, Paul van Ostaijen en Gaston Burssens. Tevens schreef hij het bekroonde Aan Borms. Willem Elsschot, een politiek schrijver (2007), Rebelse ritmes. Hoe jazz & literatuur elkaar vonden (2012) en Behoud de begeerte. Een literaire geschiedenis 1984-2014 (2014).

Marjolijn van Heemstra studeerde godsdienstwetenschappen in Amsterdam, is als theatermaker verbonden aan het Ro theater in Rotterdam, geeft boeken uit Das Mag en is columnist voor dagblad Trouw.

En we noemen hem
Ze vertelt vanavond over haar nieuwe boek 'En we noemen hem'. Hoelang duurt een oorlog echt? Op 5 december 1946 wordt in Den Haag een bom bezorgd, verpakt als sinterklaassurprise. Drie 'foute Nederlanders' komen om het leven. Brein achter de aanslag is een verre oom van Marjolijn van Heemstra. In de familie groeit de aanslag uit tot een heldendaad. Op haar achttiende krijgt Marjolijn een ring die van deze 'bommenneef' was - met het verzoek haar eerste zoon naar hem te vernoemen. Als ze jaren later in verwachting is, begint ze een zoektocht naar het ware verhaal achter de Sinterklaasmoorden. Met de buik groeit ook de twijfel: was bommenneef een held of een ordinaire misdadiger? 'En we noemen hem' is een spannende pageturner over mythe en werkelijkheid, goed en fout en de vraag wat een pasgeboren baby met zijn voorouders te maken heeft. 

Zohre
In november 2015 belt de Afghaanse vluchtelinge Zohre Norouzi aan bij theatermaker Marjolijn van Heemstra: of ze mag blijven slapen. Na wat getwijfel gaat de deur open en wordt er een deken op de bank gelegd. Er is een gezamenlijk ontbijt, er is ongemak en stilte en dan langzaam maar zeker is er steeds meer. In Zohre, een Afghaans Nederlandse Soap doen Zohre en Marjolijn verslag van het jaar dat volgde. Een jaar vol goede bedoelingen, onhandige pogingen, wederzijdse verwachtingen en verdenkingen. Een jaar ook vol telefoontjes met onwillige instanties en nachtelijke gesprekken over eenzaamheid en gemis, op het dak van Zohre’s flat in Alphen aan den Rijn, waar je nooit de sterren ziet. Een openhartige voorstelling over kleine levens in het licht van gigantische problemen met als leidraad een verdwenen Afghaanse soap.

Sopraan Nienke Oostenrijk behaalde eerst haar doctoraalexamen geschiedenis alvorens aan haar zangopleiding te beginnen. Nienke Oostenrijk is een veelgevraagd concertsoliste. Haar passie voor kamermuziek en liedrecitals uit zich in een veelheid van concerten die zij in wisselende samenstellingen geeft, onder meer met haar zus Pauline en de pianistes Marianne Boer en Laura de Lange. 

NO-ONE IS EVER COMPLETELY READY

TO HEAR THE TRUTH IN A CLEAR VOICE

DETAILS OF OUR STORY ARE MISSING

BUT I STILL REMEMBER THE NOISE

The lyrics van een nieuw lied dat ik ben begonnen uit frustratie om dat lied dat ik maandag begon. Ik ben aan het zoeken naar hoe die noise klinkt in akkoorden. Sowieso als iets dat vraagt om: MINDER. Wollig, chaotisch, koel, helder maar gesloten.

Ik ga terug naar dat gevoel, van dat het te veel was. Ik vind een geluid. Een waggelend geluid, golvend. Deinend. Heavy. Het knalt m’n oren binnen via m’n headphones en pingelt aan de juiste snaar in m’n hart. Ik sla het akkoord in verschillende ritmes aan en drijf dieper weg in de emotie. Die noise is nu tastbaar geworden. Bijna plastisch. Dat gezicht, die ruimte, dat ene details uit het verhaal krijgt weervorm.

Maar dan realiseer ik dat ik nu even niet aan die snaar wil zitten, dus ik sluit het project en ben weer terug bij het lied van maandag.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Haro Kraak uit Lekhoofd

Haro Kraak (1986) is verslaggever en tv-recensent van de Volkskrant. Hij publiceerde korte verhalen in Revisor en De Optimist. In september verscheen zijn debuutroman Lekhoofd, over een jongen die geluiden kan proeven en letters en cijfers in kleuren.