De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Erik Lindner - Berlin Berlin

Erik Lindner (1968) is dichter en schrijver. Hij debuteerde in 1996 met de dichtbundel Tramontane. Daarna volgden de bundels Tong en Trede, Tafel, Terrein en Acedia. In 2013 verscheen Naar Whitebridge, zijn eerste roman. Zog is de eerste dichtbundel van Lindner die bij Van Oorschot verschijnt.

’s Nachts word ik wakker van een geluid dat ik eerst niet kan plaatsen, maar dan bedenk ik me dat het een onderdeel van mijn tekening is dat naar beneden komt. Mijn tekening komt tot leven, nou ja eigenlijk stort er gewoon een deel in. Iets wat ik soms in mijn tekeningen ook probeer te suggereren, maar in het geval is het wel heel letterlijk.

Dit is de manier waarop ik werk. Ik zoek in mijn tekeningen naar de juiste compositie door de ruimtelijke elementen tijdelijk vast te zetten met tape en ze te plaatsen en verplaatsen totdat het klopt. Met mijn kleine tekeningen (A3-A4) werkt dit prima, maar in deze grotere tekeningen heb ik af en toe last van de zwaartekracht. Ach ja maar veel foto’s maken tussendoor, zodat ik weet hoe het hing als het valt. En morgen (of vandaag dus) knopen doorhakken en alles definitief vast zetten, een goeie drijfveer.

Ik moet ineens denken aan mijn vroegere bovenbuurman die thuis een antiquariaat had en meer, maar vooral ook minder stabiele boekenkasten, bouwde met losse planken en stenen. Zijn hele huis (een kleine 50 vierkante meter) stond tot de nok toe vol, je kon er nauwelijks tussendoor. Een keer in de zoveel tijd stortte er weer een stapel naar beneden en hoorde ik door het geluid van de vallende boeken mijn buurman vloeken en steevast roepen: “Blijf nou toch eens ligguh.” Of het hielp weet ik niet, maar als er deze week weer eens een aantal onderdelen naar beneden valt roep ik geluidloos in mijn hoofd af en toe iets soortgelijks.  

Deze dag wil ik dus besteden aan het afmaken van tekening nummer een om vervolgens door te gaan met nummer twee en drie. Rond de middag hoop ik klaar te zijn met de eerste. Maar zoals altijd duurt het langer dan gehoopt. Bijschaven, bijpoetsen, de juiste manier van bevestigingen bedenken… laat in de avond is nummer een dan toch klaar. Ik ben blij met het resultaat. Nu een ruwe schets voor nummer twee, zodat ik weet hoe ik morgen verder wil. Een groot aantal losse onderdelen is al klaar en liggen veilig op de grond te wachten op hun definitieve plek.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Hannah van Binsbergen uit Kwaad gesternte

Hannah van Binsbergen schrijft gedichten. In juni van het vorige jaar kwam haar debuutbundel Kwaad gesternte uit, die onlangs bekroond is met de Herman de Coninckprijs voor beste debuut en de VSB poëzieprijs. Ze woont in Amsterdam.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Thomas Verbogt - Vers

Thomas Verbogt (1952) debuteerde in 1981 met de verhalenbundel ‘De feestavond’. Sindsdien schreef hij vele romans, verhalenbundels en toneelstukken. Bekende titels van zijn hand zijn ondermeer de bundels ‘Echt iets voor jou’ en de romans ‘Perfecte stilte’ en ‘Kleur van geluk’. Verbogt wordt vooral geprezen om zijn melancholieke en lichte toon en zijn filmische manier van vertellen. Ook met zijn humoristische korte verhalen bindt hij veel lezers aan zich. In onze Slaapservice leest hij columns voor uit zijn bundel 'Wat is precies de bedoeling?'

De afgelopen weken heb ik mijn spullen verzameld voor de torenkamer, materiaal, maar  vooral ook ideeën. Met een lading karton, metaaldraad, rollen papier, foto’s en de ideeën als globale schetsen in mijn hoofd vertrek ik vandaag naar het Vondelpark, het geluid van de drilboren die bij mij thuis mijn kamer binnendringen achter me latend. Het is een stralende dag de zon breekt door de wolkenlucht de torenkamer binnen, onder mij de vijver waarin eenden en meeuwen zich rustig mee laten drijven. Vanuit het andere raam kijk ik uit op een huis wat in de steigers staat, ik voel me gelijk thuis. En wat een stilte. Ik pakken mijn spullen uit en hang mijn papier op. Eens kijken met wat voor tekeninstallaties ik hier aan het eind van de week vandaan kom.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Vincent Bijlo - Liverpool

Vincent Bijlo werd geboren in Amsterdam en groeide op in Bussum. In zijn studententijd kwam een nieuwe liefde op zijn pad, het cabaret. Hij gaf hij zich op voor het Leids Cabaretfestival en werd tweede, won de publieks- en persoonlijkheidsprijs en begon daarna aan het maken en spelen van cabaretprogramma's. Hij heeft inmiddels ook vier romans op zijn naam staan, en hij schrijft columns. Bijlo bracht twee cd’s uit, één met persoonlijke songs en één met liederen geschreven en gezongen door zijn vrouw, zangeres Mariska Reijmerink.

Foto: Marcel Koeleman

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Marijke Schermer uit Mensen in de zon

Marijke Schermer (1975) is toneelschrijver. Haar werk werd door verschillende gezelschappen gespeeld en is in meerdere talen vertaald. In2009 ontving ze de Charlotte Köhlerprijs voor haar toneelwerk. 'Mensen inde zon' was haar lovend besproken romandebuut. Haar tweede roman'Noodweer' verscheen in het najaar van 2016. Ook dit boek werd zeer positief ontvangen in de media.
Foto: Tessa Posthuma de Boer