Ralph Keuning is directeur van Museum de Fundatie in Zwolle.

NEO RAUCH - DROMOS (SCHILDERIJEN 1993-2017)
Neo Rauch (Leipzig, 1960) is één van de belangrijkste kunstenaars van dit moment. Zijn werk, dat de kunstwereld zo stormachtig veroverde, onttrekt zich volledig aan het voorspelbare ritme waarin de kunsten zich de afgelopen decennia lijken te hebben ontwikkeld. Nu zijn in Museum de Fundatie in Zwolle 65 werken van Neo Rauch uit internationale kunstverzamelingen te zien.

In verband met het 100e sterfjaar van de Franse componist Claude Debussy presenteren drie musici een prachtig concert op 11 maart in de Amstelkerk, Amsterdam, waarin de mooiste werken van de beroemde impressionist ten gehore zullen worden gebracht. Het trio bestaat uit violiste Emma Roijackers, sopraan Anna Trombetta en pianist Koenraad Spijker. Zij studeerden respectievelijk op de conservatoria in Amsterdam, Den Haag en Utrecht. In afwisselende bezettingen brengen zij solowerken en werken voor duo en trio ten gehore. Vanavond geven ze een voorproefje.

Een week is een rare periode. Het is langer dan een dag, maar ook weer korter dan een maand. Waarschijnlijk was u daar al van op de hoogte, maar toch. Een project, wat dan ook, duurt meestal langer dan een week, maar anders dan bij een dagklusje biedt een week ook weer een gevaarlijke mogelijkheid dingen uit te stellen tot later. Gelukkig kan ik mijn uitstelneiging af en toe de baas. Als ik werk en er zijn ineens allerlei onomkeerbare keuzes - dat is vooral als het z'n uiteindelijke vorm nadert - denk ik meestal gelijk "Tja, daar moet iemand zich later maar over buigen" - wat ik dan probeer te beantwoorden met "Wie moet zich daarover buigen?? Ik! Wanneer?? Nu!"
Vandaag heb ik min of meer de onderdelen gemaakt die ik wilde maken, en ik ben vast een beetje begonnen met in elkaar zetten, zodat ik die stap niet blijf vermijden. Morgen is het de bedoeling dat alles bij elkaar komt. Zal mij benieuwen of ik genoeg tijd heb, en of het resultaat iets van beleving oproept. Ik verwachtte daar niet veel van, maar meerdere mensfiguren bij elkaar zien an sich heeft ook nu al iets van een prikkelend effect. Mijn camera herkende er in elk geval een groepsfoto in. Dat is alvast bemoedigend, want dat is een beetje het beeldhouwersequivalent van je tekst goed laten keuren door de spellingcontrole.

Mathijs Deen (1962) maakt reportages, documentaires en hoorspelen, onder meer voor de VPRO. Zijn verhalenbundel Brutus heeft honger werd lovend ontvangen en genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. In 2013 publiceerde hij het alom geprezen De Wadden, dat op de shortlist van de Jan Wolkers Prijs stond en waarvan ruim 20.000 exemplaren zijn verkocht.

Over oude wegen
Van Boekelo tot Smolensk en van de eerste Europeanen tot de baronnen die rond 1900 op de openbare wegen van Europa raceten: Over oude wegen is een avontuurlijke tocht door Europa en een fascinerende reis door de tijd.

Het Matangi Quartet heeft een gevarieerde concertserie die in het teken staat van Hollandse Meesters: topmusici uit het Nederlandse muziekleven vergezellen de Matangi’s op het podium. Nu delen ze het podium met celliste Quirine Viersen. Vanavond vast een voorproefje!

"Lang is het onze wens geweest met Quirine Viersen het podium te delen en volgende weekend is het zover. Vrijdag 23 februari en zondag 25 februari spelen we met haar het vurige kwintet op. 14 van Tanejev in onze serie Hollandse Meesters. Vooraf aan dit kwintet spelen wij het derde strijkkwartet van Sjostakovitsj." Lees meer over de concerten.

Jannah Loontjens (1974) is schrijver en filosoof. Ze promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam als literatuurwetenschapper. In 2002 publiceerde Loontjens de dichtbundel Varianten van nu, daarna verschenen de dichtbundels Het ongelooflijke krimpen (2006) en Dat ben jij toch (2013). In 2007 debuteerde Jannah Loontjens met Veel geluk als romanschrijver. In 2011 verscheen de roman Hoe laat eigenlijk, die enthousiast werd ontvangen en werd genomineerd voor de Halewijn-literatuurprijs, en in 2013 verscheen de essaybundel Mijn leven is mooier dan literatuur. Loontjens doceert literatuurtheorie en literair schrijven aan ArtEZ en de Gerrit Rietveld Academie.

Wie Weet
Wie weet speelt in Amsterdam, op de avond voor de grote protestmars ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aanslag op Charlie Hebdo. Zes vrienden en familieleden dineren bij Paul in zijn chique huis. Het lijkt een vrolijk diner, maar ondertussen gaat het er hard aan toe; steken onder water, beschuldigingen en meningsverschillen domineren de gesprekken. Alle zeven worstelen ze met zorgen die deze tijd met zich meebrengt. Onder het sociale drama broeit de grotere wereldpolitiek.

Aynur Doğan is meer dan enkel een zangeres en een muzikante, ze is een symbool. Een spreekbuis van de Koerdische cultuur die meer dan 300 jaar muziekgeschiedenis laat horen. Met haar composities, die ze beschouwt als een synthese van moderne westerse muziek en traditionele alevitische gezangen, en haar teksten die verwijzen naar het lijden van haar volk, en dan vooral van de vrouwen, oogst ze bij de Koerden een immens succes.

Er is nog iets anders dat anders is. Ik heb nu totaal geen plan, terwijl ik normaal gesproken juist een heel uitgebreid idee heb. Zo'n idee ontstaat langzaam gedurende enkele maanden, totdat ik iets voor me zie waar ik dusdanig enthousiast over ben dat ik wil dat anderen het ook zien, en ik het wel móet maken. 
Ik vind het best vervelend om dingen te maken. Ik doe het alleen maar omdat ik graag iets wil laten zien wat anders niemand kan zien. Veel kunstenaars kunnen al doende een heel werk ontdekken, alsof het een soort opgraving is. Ik ben daar een stuk minder bedreven in. Bij mij moet de drive echt komen van het idee dat ik al heb, en dat ik zo effectief mogelijk probeer te vertalen naar beeld. 
Dat idee is deels visueel, deels een idee van het karakter, de manier van bewegen, de handelingen of de interacties. Voor een beeldengroep waar ik nu mee bezig ben wist ik bijvoorbeeld dat van een aantal van de figuren het gezicht onzichtbaar moet zijn, omdat dat van belang is voor de interactie (die hopelijk nog komt als ik eraan verder ga). Dat idee heeft zich uiteindelijk vertaald naar een soort ontplofte schillen van hoofden. In zo'n vertaalproces moet ik problemen oplossen, dingen schrappen, indikken, bevriezen, proberen met minder hetzelfde te vertellen. Dat maakt het interessant om te doen.
Nu is dat eigenlijk andersom: Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben, maar ik moet al makende dat niks uit laten groeien tot iets. Ik weet het even niet. Ik heb zin om een plassende hond te maken. Want waarom zou je géén plassende hond maken?

Schrijver en verteller Johan Fretz is te gast. Hij is nu te zien in het theater met zijn programma De zachtmoedige radicaal, ook verscheen onlangs zijn persoonlijke roman Onder de paramariboom en komende woensdag is de telefilm Lost & Found te zien, waar hij het scenario voor schreef. Kortom: genoeg om over te praten!

De Zachtmoedige Radicaal
Met zijn scherpe blik en gouden lach is de geboren verhalenverteller Johan Fretz een opvallende conferencier. In zijn solodebuut legt hij het gepolariseerde Nederland op het hakblok. Het is volgens hem hoog tijd voor een nieuwe kracht: radicale zachtmoedigheid. Hij vermengt zijn betoog met verhalen over een trip die hij maakte door het land van zijn moeder: Suriname. Daar lijkt men, ondanks alles wat er gebeurd is, beter in staat tot verzoening.

Onder de Paramariboom
Fretz is Nederlander. Dat hij gemengd bloed heeft, is hem tot nu toe nauwelijks opgevallen. Daar komt verandering in als hij oude gedichten van zijn Surinaamse grootvader ontvangt, en wordt uitgenodigd om op te treden in Paramaribo in het kader van de verkiezingen. Samen met zijn moeder vliegt hij naar haar geboortegrond. Onder de paramariboom is behalve een ontwapenende en geestige roadtrip door Paramaribo, een ontroerend verhaal over een moeder en een zoon, identiteit en hoop.

Telefilm Lost & Found, woensdag 21 februari, 20.25 uur op NPO 3

Ingrid Geerlings werd in 2001 solo-fluitiste van het Radio Symfonie Orkest en later van de Radio Kamer Filharmonie. Vanaf augustus 2013 bekleedt ze dezelfde functie in het Radio Filharmonisch Orkest. Zij speelde als eerste fluitiste onder dirigenten als Bernard Haitink en Valeri Gergjev. Verder is Ingrid vaste fluitiste van het AskoSchönberg ensemble. Haar repertoire strekt zich uit van Bach tot vers gecomponeerde stukken als die van Michel van der Aa.

Pauline Post studeerde aan het Utrechts Conservatorium Sinds 2002 is zij vaste pianiste van het Schönberg Ensemble, nu het AskoSchönberg ensemble. Ze is mede-oprichter en pianiste van het ensemble SeaSession, dat o.a. concerten geeft i.s.m. acteurs o.a. van Toneelgroep de Appel. Met Nora Mulder vormde zij 15 jaar lang ‘pianoduo Post & Mulder’. Ze produceerden de theatrale muziekserie ‘De Nieuwe Kollektie’, de Kameropera ‘Het Monster met de Twee Ruggen’, en de theatervoorstelling ‘Caprichos-Desastres’. Het duo bracht 2 CD’s uit met voor hen geschreven werken.

Frank Lammers (Mierlo, 1972) studeerde in 1995 af als acteur aan de Toneelschool Amsterdam. Daarna speelde hij bij diverse theatergezelschappen. Voor zijn rol in Onder Mannen (NNT, 2001) won hij een Arlecchino. In 2013 was hij te zien bij Het Zuidelijk Toneel in de productie To be or not to be. Tegenwoordig werkt hij als freelance acteur. Op televisie speelde Frank hoofdrollen in onder andere All Stars en De Enclave. Voor die laatste rol kreeg hij in 2002 een Gouden Beeld.

Marx
Na de alom geprezen theatermonoloog Socrates volgt in februari 2018 het tweede deel in de reeks filosofen-monologen van Het Zuidelijk Toneel. Geregisseerd door de Vlaamse theatermaker en filosoof Stefaan Van Brabandt, en met Frank Lammers als Marx. 

Sinds september 2017 vormen klarinettiste Marenka Brussee, celliste Beatriz Rico Castelló en pianiste Lieselotte van Tol samen Trio Laetum. De drie musici ontmoetten elkaar op Codarts Hogeschool voor de Kunsten in Rotterdam waar zij alle drie een hoofdvakstudie klassieke muziek volgen. Laetus, het Latijnse woord waaraan het trio zijn naam ontleent, betekent blij of gelukkig, wat te maken heeft met het doel dat zij nastreven en met wat ze willen uitstralen: andere mensen blij maken met hun muziek en zelf veel plezier beleven door het samen musiceren.