Stella van Voorst van Beest, maker van melancholische films als Gevangenen van de grond (2009) en ’t Wordt toch niks (2001), ging meelopen met een Rotterdams project om eenzaamheid bij 75-plussers in kaart te brengen. Dat resulteerde in de documentaire Goede Buren.

Goede Buren
Toen de Rotterdamse Bep de Bruin na 10 jaar dood in haar woning werd gevonden door bouwvakkers, was de stad in shock. Niemand had haar gemist. Hoe kon dit gebeuren? 
Ada (59) en haar nuchtere overbuurvrouw Wilma (70) besluiten vrijwilligers te worden voor het gemeentelijke antwoord: een campagne tegen eenzaamheid. Samen leggen ze huisbezoeken af, op zoek naar eenzame ouderen die hulp nodig hebben. Diep geraakt door hun eenzaamheid besluiten Ada en Wilma in actie te komen. Maar kun je iemand wel uit zijn eenzaamheid bevrijden? En waar ligt de grens tussen zorgen voor en bemoeien met? Goede Buren laat het weerbarstige dagelijks (samen)leven zien in een mix van rauwe realiteit en humor.

Remy van Kesteren (1989) wordt beschouwd als een harpist van wereldformaat en als een van de avontuurlijkste harpisten van dit moment. Al op tienjarige leeftijd werd hij toegelaten tot het Utrechts Conservatorium en behaalde zijn masterdiploma 'summa cum laude' aan het Conservatorium van Amsterdam.

Shadows is zijn nieuwste album dat vanaf vrijdag verkrijgbaar is. Elektronisch, minimal, ambient, jazz, pop, wereldmuziek, klassiek: op Shadows vloeit alles in elkaar over. “Dat geeft een heel organisch geluid. Soms hoor je niet meer goed of het een harp is of een synth. Dat vind ik heel gaaf.”

Het Stedelijk Museum toont in 6 zalen nieuw werk van de jonge Amsterdamse kunstenaar Raquel van Haver. Spirits of the Soil is een nieuwe serie monumentale schilderijen speciaal gemaakt voor deze tentoonstelling. Het is Raquel van Havers eerste museale solotentoonstelling in Amsterdam.

Van Haver (1989, Bogotá, Colombia) maakt naar eigen zeggen ‘luide’ schilderkunst waarin ze vooral de overeenkomsten tussen groepen mensen benadrukt, met empathie voor de groepen in de marge van de samenleving. Raquel van Haver won onlangs de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2018. In 2016 zat ze in De Torenkamer, de voorloper van het Opium Atelier.

Redacteur Fieke de Boeck bezocht de tentoonstelling.

Nicolien Mizee schreef Moord op de moestuin.

Moord op de moestuin
Thijs en Judith zijn amper getrouwd wanneer Thijs een hartaanval krijgt. Op de dag dat hij thuiskomt uit het ziekenhuis slaan de buren aan het verbouwen. Schoonzus Cora en zwager Ab besluiten dat een pan soep niet afdoende is: er dient stevig uitgerust te worden. Daartoe wordt eenboswachterswoning gehuurd op een landgoed, voor de hele zomer maar liefst, met zijn vieren. Echter: nergens op aarde is het écht rustig, en eenmaal op het landgoed aangekomen blijkt daar een verbeten strijd gaande, ogenschijnlijk over een boom. Een strijd die op bloedstollende en evenzeer dolkomische wijze uit de hand loopt.

Remy van Kesteren (1989) wordt beschouwd als een harpist van wereldformaat en als een van de avontuurlijkste harpisten van dit moment. Al op tienjarige leeftijd werd hij toegelaten tot het Utrechts Conservatorium en behaalde zijn masterdiploma 'summa cum laude' aan het Conservatorium van Amsterdam.

Shadows is zijn nieuwste album dat vanaf vrijdag verkrijgbaar is. Elektronisch, minimal, ambient, jazz, pop, wereldmuziek, klassiek: op Shadows vloeit alles in elkaar over. “Dat geeft een heel organisch geluid. Soms hoor je niet meer goed of het een harp is of een synth. Dat vind ik heel gaaf.”

Pierre Bokma, Victor Löw, George van Houts, Tom de Ket en Leopold Witte/Peter Drost vormen DE VERLEIDERS.

DE VERLEIDERS maken actueel theater, met de diepgang van toneel en de urgentie en snelheid van cabaret. Dit seizoen richten zij met hun nieuwe voorstelling #niksteverbergen hun pijlen op de handelaren in big data. De Facebooks, Apples, Googles en Übers van deze wereld. Bedrijven die nu een ongekende macht hebben en zich verheven voelen boven elke wet. Deze bedrijven weten alles van ons. Maar wat houden zij voor ons verborgen?

Remy van Kesteren (1989) wordt beschouwd als een harpist van wereldformaat en als een van de avontuurlijkste harpisten van dit moment. Al op tienjarige leeftijd werd hij toegelaten tot het Utrechts Conservatorium en behaalde zijn masterdiploma 'summa cum laude' aan het Conservatorium van Amsterdam.

Shadows is zijn nieuwste album dat vanaf vrijdag verkrijgbaar is. Elektronisch, minimal, ambient, jazz, pop, wereldmuziek, klassiek: op Shadows vloeit alles in elkaar over. “Dat geeft een heel organisch geluid. Soms hoor je niet meer goed of het een harp is of een synth. Dat vind ik heel gaaf.”

Andrea van Pol spreekt Marjoleine Boonstra die de documentaire Het wonder van Le petit Prince regisseerde.

Na de Bijbel is Le Petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry het meest vertaalde boek ter wereld. Er zijn inmiddels versies in meer dan 375 talen. Waarom kiezen mensen wereldwijd juist dit boek om hun bedreigde talen en culturen in leven te houden? Van Sami, de taal in de hooglanden van Samiland, tot Tamazight, dat wordt gesproken op de woestijnvlaktes van de Sahara. Van Tibetaanse lessen aan ballingen in Parijs tot Nawat, dat nog wordt gesproken door een laatste generatie in El Salvador. Elke vertaler heeft een dramatisch verhaal en motivatie om Le petit prince te vertalen.

Remy van Kesteren (1989) wordt beschouwd als een harpist van wereldformaat en als een van de avontuurlijkste harpisten van dit moment. Al op tienjarige leeftijd werd hij toegelaten tot het Utrechts Conservatorium en behaalde zijn masterdiploma 'summa cum laude' aan het Conservatorium van Amsterdam.

Shadows is zijn nieuwste album dat vanaf vrijdag verkrijgbaar is. Elektronisch, minimal, ambient, jazz, pop, wereldmuziek, klassiek: op Shadows vloeit alles in elkaar over. “Dat geeft een heel organisch geluid. Soms hoor je niet meer goed of het een harp is of een synth. Dat vind ik heel gaaf.”

Fotograaf en beeldend kunstenaar Ruud van Empel (1958) heeft wereldfaam verworven met zijn fictieve kinderportretten in paradijselijke omgevingen. In zijn recente natuurwerken is de enscenering nog uitbundiger geworden.

Het past in een romantische traditie - idyllisch, idealistisch, misschien zelfs sentimenteel - maar er wringt ook iets. Bij alle fabelachtige virtuositeit waarmee deze natuurbeelden zijn samengesteld, blijft overduidelijk het bewustzijn dat dit niet ‘echt’ is.

Het werk van Ruud van Empel bevindt zich in internationaal toonaangevende musea, in vele bedrijfscollecties en particuliere verzamelingen, waaronder die van Sir Elton John.

Ruud van Empel - Making Nature
9 februari - 26 mei 2019
Museum Belvédère in Heerenveen-Oranjewoud

Deze week volgen we fluitiste Jeannette Landré. 

Waar de meeste muzikanten na hun middelbare school kiezen voor het Conservatorium, koos Landré voor de studie Muziektherapie. “Ik wilde kinderen met psychische problemen helpen. Met muziek kan je veel bereiken, het is een van de sterkste communicatiemiddelen.” Jaren werkte Landré in een kindertehuis, maar tijdens een sabbatical trok het Conservatorium toch aan haar. “Mijn band met de muziek werd onvermijdelijk en voor ik het wist rolde ik het schnabbelcircuit in.”

Ze is onder andere lid van het NBE dat komende zondag met andere musici een eenmalig benefietconcert geeft om zoveel mogelijk aandacht en geld op te halen voor een speciaal programma van Musicians Without Borders: ‘Welcome Notes Europe’. Dit bijzondere project leidt musici op om muziek te gebruiken als middel om vluchtelingen en asielzoekers te ondersteunen in hun nieuwe omgeving. Het benefietconcert is uitverkocht, maar het is natuurlijk nog steeds mogelijk om Musicians Without Borders te steunen.