Overzicht van 8 november 2017

Elke uitzending hoor je in de Anekdote van… herinneringen van musici of bekende Nederlanders bij muziekstukken. Deze week is dat pianiste Lestari Scholtes. Zij vormt al sinds 2003 een vast pianoduo met Gwylim Janssens: duo Scholtes Janssens. Samen organiseren zij jaarlijks het Pianoduo Festival Amsterdam, en treden daarnaast nationaal en internationaal regelmatig op. Ook als solist en in kamermuziekbezetting is Lestari regelmatig in de concertzalen te horen.

Een droomcombinatie, dat is het sinds 2012 bestaande Il Pomo d’Oro samen met de Russische violiste Alina Ibragimova. Samen richten zij zich in dit concert op de jonge Mendelssohn, zijn inspiratiebronnen, en het Vioolconcert in d klein dat hij op 13-jarige leeftijd schreef. Alina Ibragimova was in 2015 de grote ster van de BBC Proms. Ze bespeelde daar met hetzelfde gemak een historische viool als een modern instrument, beide met dezelfde intensiteit en ‘eerlijkheid’.

Leonard van MunsterLeonard van Munster (1972, Amsterdam) staat bekend om het maken van installaties in de publieke ruimte. Idealiter werk dat onlosmakelijk is verbonden met de omgeving en je aan het denken zet. Zo bouwde hij een Fata Morgana onder de rondweg van de A10 in Amsterdam, compleet met palmbomen, bananenbomen en een waterval die vanaf een rotspartij naar beneden klettert. Het werk is afgeschermd met een metershoog stalen hekwerk. Onbereikbaar dus, in ‘the city of concrete’. Tevens bouwde Van Munster een boomhut op het 50 meter hoge Stedelijk Museum en liet hij een schip (Fortuna) van 15 meter kapseizen in het financiële centrum van Amsterdam. Het schip was een reactie op de het roerige tijdsbeeld van de maatschappij, een kritiek op grote bedrijven in tijden van financiële crisis.

Voor RAUM (een maakplaats in Utrecht) bouwt Leonard van Munster de Berlijnpleinfontein: een metershoge rotspartij met fontein en begroeiing en bovenin een heuse ‘villa’ op schaal. Dat de villa in werkelijkheid nog geen 2 x 2 meter zal zijn, werkt vervreemdend. Van Munster: “Een fontein heeft een symbolische waarde: de verwijzing naar water en de bron van het leven. Het veranderlijke van water dat toch altijd een geheel is, de schittering en weerkaatsing. Fonteinen bieden daarnaast verfrissing, verfraaiing en van oorsprong ook drinkwater. Vanwege de grootse uitstraling zijn fonteinen vaak een statussymbool van machthebbers, overheden en projectontwikkelaars. De ‘gewone’ man kan echter tegenwoordig, met een ritje langs de bouwmarkt, zonder al te veel moeite een eigen fontein kan aanleggen. In menig Vinex wijk vindt men dan ook paradijselijke tuintjes met kabbelende waterval en vijver.” De fontein is een kruising tussen luxe symboliek en daadwerkelijk minimaal comfort: exact datgene waar de nieuwe inwoners van Utrecht volgens Van Munster naar op zoek zijn.

Sinds zijn spectaculaire debuutrecital in Het Concertgebouw, Amsterdam (2002) is de pianist Misha Fomin niet meer weg te denken uit het Nederlandse muziekleven. Zijn optredens worden altijd als een niet-te-missen evenement beschouwd. Door zowel binnen- als buitenlandse pers wordt zijn spel geprezen om zijn vloeiend natuurlijke virtuositeit, rijk kleurenpalet en muzikale intelligentie.
Fomin begon zijn pianostudie in zijn geboortestad Nalchik, Zuid Rusland. In Moskou studeerde hij cum laude afaan de befaamde Muziekacademie Gnessin bij Lina Bulatova (zelf leerlinge van Helena Gnessina en delegendarische Heinrich Neuhaus) en was gedurende twee jaar haar assistent. In Rusland had hij al op jonge leeftijdeen succesvolle carrière en gaf vele concerten door het hele land. Naast solistische optredens is hij ook actief in Kamermuziek- verband. Zijn samenwerking met hetgerenommeerde Atrium String Quartet, heeft geresulteerd in een prachtige Shostakovich opname, die met een10 werd bekroond in het blad Luister. Sinds 2015 maakt Fomin deel uit van het Balakirev Pianotrio.

Foto: Hans van der Woerd.