Voor het eerst samen in Het Concertgebouw: Quirine Viersen en Thomas Beijer. Celliste Quirine Viersen speelt wereldwijd op de grootste podia – maar houdt het ook graag klein en intiem. Dat doet ze vandaag met Thomas Beijer, die door Klassieke Zaken onlangs een ‘briljant pianist’ werd genoemd. De twee kruipen deze ochtend eerst in de huid van twee beroemde operapersonages: Papageno en Pamina uit Mozarts Die Zauberflöte. Beethoven schreef een intrigerende reeks variaties op de melodie van Bei Männern, welche Liebe fühlen. Zeven heel verschillende schetsjes, waarin de liefde altijd overwint. Dat laatste is nog maar de vraag in Janá?eks Pohádka. Hij verklankt een Russisch sprookje waarin een verliefde prins en prinses nogal wat obstakels moeten overwinnen.

Mendelssohn
Viersen en Beijer spelen daarnaast Mendelssohns geliefde Tweede sonate. Waarin Viersen haar door Bachtrack geroemde warme toon en feilloze intonatie kan doen stralen. Mendelssohn nam in zijn Tweede sonate diverse verwijzingen naar zijn grote voorbeeld Bach op. Met name het roerende adagio is een waar eerbetoon.

Voor het eerst samen in Het Concertgebouw: Quirine Viersen en Thomas Beijer. Celliste Quirine Viersen speelt wereldwijd op de grootste podia – maar houdt het ook graag klein en intiem. Dat doet ze vandaag met Thomas Beijer, die door Klassieke Zaken onlangs een ‘briljant pianist’ werd genoemd. De twee kruipen deze ochtend eerst in de huid van twee beroemde operapersonages: Papageno en Pamina uit Mozarts Die Zauberflöte. Beethoven schreef een intrigerende reeks variaties op de melodie van Bei Männern, welche Liebe fühlen. Zeven heel verschillende schetsjes, waarin de liefde altijd overwint. Dat laatste is nog maar de vraag in Janá?eks Pohádka. Hij verklankt een Russisch sprookje waarin een verliefde prins en prinses nogal wat obstakels moeten overwinnen.

Mendelssohn
Viersen en Beijer spelen daarnaast Mendelssohns geliefde Tweede sonate. Waarin Viersen haar door Bachtrack geroemde warme toon en feilloze intonatie kan doen stralen. Mendelssohn nam in zijn Tweede sonate diverse verwijzingen naar zijn grote voorbeeld Bach op. Met name het roerende adagio is een waar eerbetoon.