Very British: Elgar en Walton
Britser kan uw zondag niet beginnen: Edward Elgar zingt u wakker met zijn Chanson de matin. Bij dit romantische werkje is het onmogelijk om níet de countryside voor ogen te krijgen. Met zijn groene heuvels, afbrokkelende kastelen en dorpjes waarin nooit iets verandert. Voor vanavond krijgt u van Elgar ook alvast een slaaplied: Chanson de nuit. Daarna is het de beurt aan een stormachtige symfonie van William Walton.

Markus Stenz
Markus Stenz kiest voor het Radio Filharmonisch Orkest werk van een van zijn favoriete componisten. William Waltons latere muziek is zinnelijk, vertelde hij aan Domradio. 'In de Eerste symfonie hoor je iets zuiders, en zonnigs.' Het is een symfonie met meerdere gezichten. In de eerste delen zou Walton een dramatische liefdesgeschiedenis hebben verwerkt. Met alle bijbehorende emoties: woede, ontkenning, rouw en uiteindelijk acceptatie. Stenz: ‘In het vierde deel laat hij zijn optimisme vol klinken.’

Piazzolla
Astór Piazzolla bracht de Argentijnse tango naar de rest van de wereld. En andersom: Piazzolla verwerkte invloeden uit jazz en klassieke muziek in zijn 'nuevo tango'. De mooiste werken van Piazzolla hoort u vanochtend in een bijzonder concert. Pianiste Anna Fedorova, bandoneonist-componist Marcelo Nisinman en anderen brengen de sfeer van Buenos Aires naar Amsterdam.

Anna Fedorova en Marcelo Nisinman
Tijdens de eerste editie van haar eigen kamermuziekfestival in Ede organiseerde pianiste Anna Fedorova een Tango Night. Ze nodigde onder meer bandoneonist Marcelo Nisinman uit. De samenwerking smaakte naar meer. Vandaag verzorgen Fedorova, Nisinman en hun muzikale vrienden een heuse tango-ochtend. Met uiteraard veel Piazzolla. Ook hoort u bijzondere composities van ‘hombre tango’ Nisinman zelf.

Dit concert is ook live te zien op onze site.

Ray Chen speelt Tartini
‘Ray Chen is een paradox,’ schreef de Sydney Morning Herald over een van Australiës populairste musici. Enerzijds is Chen de belichaming van 'cool', anderzijds is hij excentriek en uiterst humoristisch. De techniek van deze vioolvirtuoos is ‘van vuur en ijs’. Chen soleert bij Amsterdam Sinfonietta in een werk dat voor hem gecomponeerd had kunnen zijn. Ware het niet dat Tartini zijn Sonate in g schreef voor niemand minder dan de duivel zelf. Die kwam tot hem in een droom, en speelde de muziek voor. In het begin verdacht eenvoudig, uitmondend in angstaanjagend complex. Eenmaal wakker noteerde Tartini de Duivelstriller sonate, althans, voor zover het hem lukte. ‘Het is zoveel minder virtuoos dan in mijn droom.’

Tsjaikovski
‘Momenteel ben ik overdreven tevreden met mezelf’, schreef Tsjaikovski aan zijn broer. Hij was druk bezig met Souvenir de Florence, een kamerwerk voor strijkers. Zoals altijd zou hij later de moed verliezen, en een hoop herschrijven. Maar zijn Souvenir, vandaag in handen van Amsterdam Sinfonietta en Candida Thomspon, pakte beeldschoon uit. Tsjaikovski verbleef veel en graag in Florence. De weelderige landschappen en ontspanning die hij er ervoer lijken vooral in de eerste twee delen te klinken. In de tweede helft komt toch de Rus in Tsjaikovski naar boven, met alle bijbehorende onstuimigheid.

Bruckner
Bruckners Derde mis ontstond in een woelige periode in zijn leven. De altijd voor depressie bevattelijke componist had ‘numeromanie’ ontwikkeld. Dwangmatig moest hij alles tellen. Bakstenen in een muur, maar ook nootjes in partituren. Aan componeren kwam hij nauwelijks toe. Pas in een sanatorium kwam hij tot rust. Het werk aan zijn Derde mis, die later bekend werd als zijn 'Grote' mis, bleek zelfs therapeutisch. Bruckner laat in het werk horen weer vertrouwen te hebben in het leven.

Edo de Waart
Edo de Waart leidt het Groot Omroepkoor en het Radio Filharmonisch Orkest in Bruckners mis. Die grootschalig is opgezet, bijna als een symfonie. Maar Bruckners werk staat duidelijk niet alleen in dienst van de kunst, maar vooral ook van het Allerhoogste. Intens, maar altijd verheven verklankt hij zijn loutering. Bij het koor soleren onder meer mezzosopraan Helena Rasker en bas Tareq Nazmi.

Lisa Jacobs speelt Mendelssohn
‘Wat ik uiteindelijk wil, is mensen gelukkig maken’, zei violiste Lisa Jacobs in een interview. Dat moet vanochtend zeker lukken. Jacobs soleert in een van de hartverwarmendste vioolconcerten, dat van Mendelssohn. Zijn Vioolconcert in e, waar hij een jaar of vijf aan sleutelde, barst van de dadendrang. Van het rusteloze begin – Jacobs mag met de deur in huis vallen – tot het opgewonden, lichtende einde.

Schuberts Derde symfonie
De frisse energie van Jacobs en Mendelssohn vormt een geweldige combinatie met Schuberts Derde symfonie. Julia Jones leidt het Bremen Philharmonisch Orkest in dit meesterwerk van een pas achttienjarige Schubert. Overdag stond hij voor de klas, ’s nachts schreef hij aan stapels composities. De Derde symfonie zit vol levenslust en dansen, die je bijna dwingen om uit je stoel te komen.