Schuberts 'Arpeggione'-sonate

Is het een grote viool? Een gitaar? Een viola da gamba misschien? Nee, het is een arpeggione, eendagsvlieg onder de snaarinstrumenten. Het enig overgebleven belangrijke werk voor deze ‘liefdesgitaar’ is van de hand van Schubert. Zijn contrastrijke 'Arpeggione'-sonate laat horen wat het instrument zoal kan. Meestal is het werk op cello, altviool of zelfs piano te horen. Vandaag bespeelt de Russische cellist Alexander Rudin daadwerkelijk de arpeggione. 

Rudin, Höbarth & Häkkinen

Alexander Rudin, Erich Höbarth en Aapo Häkkinen zijn alle drie naast veelgevraagd solist ook dirigent. Maar Schuberts Tweede pianotrio kan prima drie kapiteins op één schip gebruiken. Expressief, gracieus en voor alle deelnemers melodierijk is het een feest om te spelen – en om naar te luisteren. Zozeer zelfs, dat het Schuberts doorbraak leek te zijn. Plots wilden uitgevers graag zijn bladmuziek ontvangen. Rudin, Höbarth en Häkkinen deze zondagochtend in een programma vol lyriek.

Schuberts 'Arpeggione'-sonate

Is het een grote viool? Een gitaar? Een viola da gamba misschien? Nee, het is een arpeggione, eendagsvlieg onder de snaarinstrumenten. Het enig overgebleven belangrijke werk voor deze ‘liefdesgitaar’ is van de hand van Schubert. Zijn contrastrijke 'Arpeggione'-sonate laat horen wat het instrument zoal kan. Meestal is het werk op cello, altviool of zelfs piano te horen. Vandaag bespeelt de Russische cellist Alexander Rudin daadwerkelijk de arpeggione. 

Rudin, Höbarth & Häkkinen

Alexander Rudin, Erich Höbarth en Aapo Häkkinen zijn alle drie naast veelgevraagd solist ook dirigent. Maar Schuberts Tweede pianotrio kan prima drie kapiteins op één schip gebruiken. Expressief, gracieus en voor alle deelnemers melodierijk is het een feest om te spelen – en om naar te luisteren. Zozeer zelfs, dat het Schuberts doorbraak leek te zijn. Plots wilden uitgevers graag zijn bladmuziek ontvangen. Rudin, Höbarth en Häkkinen deze zondagochtend in een programma vol lyriek.

Noa Wildschut

De jonge violiste Noa Wildschut werd door de Süddeutsche Zeitung een ‘mirakel van muzikaliteit’ genoemd. Op haar debuutalbum stelde ze Mozarts Vijfde vioolconcert centraal. Le Soir werd overrompeld door haar ‘vrijheid, natuurlijkheid, elegantie en mooi musiceren'. Vandaag speelt Wildschut bij het Concertgebouw Kamerorkest het Vioolconcert in D.

Mozart

Net als Noa Wildschut stond Mozart al als kind internationaal op de concertpodia. Zijn Vioolconcert in D schreef hij op zijn negentiende – maar het klinkt opvallend volwassen. Hij gaf zelf de eerste uitvoeringen van deze virtuoze, lyrische en compacte compositie. Het Concertgebouw Kamerorkest speelt ook Brahms’ vroege Eerste sextet, in een arrangement van Michael Waterman. Een karaktervol stuk waarin sombere en levenslustige passages een even grote rol spelen. Net zoveel uitersten als in die periode Brahms’ hart vulden. ‘In dit werk bevrijd ik mezelf van mijn laatste liefde’, schreef hij aan een vriend.

Noa Wildschut

De jonge violiste Noa Wildschut werd door de Süddeutsche Zeitung een ‘mirakel van muzikaliteit’ genoemd. Op haar debuutalbum stelde ze Mozarts Vijfde vioolconcert centraal. Le Soir werd overrompeld door haar ‘vrijheid, natuurlijkheid, elegantie en mooi musiceren'. Vandaag speelt Wildschut bij het Concertgebouw Kamerorkest het Vioolconcert in D.

Mozart

Net als Noa Wildschut stond Mozart al als kind internationaal op de concertpodia. Zijn Vioolconcert in D schreef hij op zijn negentiende – maar het klinkt opvallend volwassen. Hij gaf zelf de eerste uitvoeringen van deze virtuoze, lyrische en compacte compositie. Het Concertgebouw Kamerorkest speelt ook Brahms’ vroege Eerste sextet, in een arrangement van Michael Waterman. Een karaktervol stuk waarin sombere en levenslustige passages een even grote rol spelen. Net zoveel uitersten als in die periode Brahms’ hart vulden. ‘In dit werk bevrijd ik mezelf van mijn laatste liefde’, schreef hij aan een vriend.

Berlioz' Harold en Italie

Verhalende scènes met een glansrol voor altviool: Berlioz’ symfonische Harold en Italie. De componist liet zich inspireren door een lang gedicht van Lord Byron, over een typisch romantische 'Wanderer'. Deze Harold reist rond, op zoek naar zichzelf. Berlioz plaatst hem in de ruige Italiaanse Abruzzen, met zijn bergen, pelgrims en boeren. Berlioz’ andere inspiratie was violist Nicolò Paganini. Die had een geweldige altviool aangeschaft, maar er was geen virtuoos repertoire voorhanden. Of Berlioz dat kon schrijven? En zo kreeg de alt een hoofdrol in het meeslepende Harold en Italie.

Alexander Zemtsov

Alexander Zemtsov heeft een speciale band met Berlioz’ Harold en Italie. Met het Zemtsov Kwartet – allemaal familie, allemaal op altviool – speelde hij een bijzondere versie van het werk op internationale podia. Nu soleert hij bij het Radio Filharmonisch Orkest. ‘Gepassioneerd en technisch vlekkeloos’, omschreef Classical Source zijn spel. Alexander Vedernikov leidt het Radio Filharmonisch Orkest in Wagenaars Ouverture 'Cyrano de Bergerac'.

Berlioz' Harold en Italie

Verhalende scènes met een glansrol voor altviool: Berlioz’ symfonische Harold en Italie. De componist liet zich inspireren door een lang gedicht van Lord Byron, over een typisch romantische 'Wanderer'. Deze Harold reist rond, op zoek naar zichzelf. Berlioz plaatst hem in de ruige Italiaanse Abruzzen, met zijn bergen, pelgrims en boeren. Berlioz’ andere inspiratie was violist Nicolò Paganini. Die had een geweldige altviool aangeschaft, maar er was geen virtuoos repertoire voorhanden. Of Berlioz dat kon schrijven? En zo kreeg de alt een hoofdrol in het meeslepende Harold en Italie.

Alexander Zemtsov

Alexander Zemtsov heeft een speciale band met Berlioz’ Harold en Italie. Met het Zemtsov Kwartet – allemaal familie, allemaal op altviool – speelde hij een bijzondere versie van het werk op internationale podia. Nu soleert hij bij het Radio Filharmonisch Orkest. ‘Gepassioneerd en technisch vlekkeloos’, omschreef Classical Source zijn spel. Alexander Vedernikov leidt het Radio Filharmonisch Orkest in Wagenaars Ouverture 'Cyrano de Bergerac'.

Blokfluitiste Lucie Horsch - in 2016 winnares van de Concertgebouw Young Talent Award - is dé blokfluitontdekking van de laatste jaren. Van Hong Kong tot Denemarken is ze een veelgevraagd soliste. Horsch is ‘smoorverliefd op de klank’, vertelde ze in Het Parool. Ze bespeelt acht verschillende blokfluiten in een breed repertoire. Vandaag kiest ze, begeleid door luitist Thomas Dunford, voor een keur aan werken uit de Barok.

Blokfluitiste Lucie Horsch - in 2016 winnares van de Concertgebouw Young Talent Award - is dé blokfluitontdekking van de laatste jaren. Van Hong Kong tot Denemarken is ze een veelgevraagd soliste. Horsch is ‘smoorverliefd op de klank’, vertelde ze in Het Parool. Ze bespeelt acht verschillende blokfluiten in een breed repertoire. Vandaag kiest ze, begeleid door luitist Thomas Dunford, voor een keur aan werken uit de Barok.

Albert Roussel baseerde zijn Evocations op vertaalde teksten uit het Sanskriet. Hij was zelf op huwelijksreis geweest in onder meer India, en schetst in drie delen zijn indrukken. Mysterieuze ondergrondse tempels, de stralende ‘roze stad’ Jaipur, rituelen aan de Ganges – ze worden opgeroepen in impressionistische klanken. Ook Debussy verwerkte Oosterse invloeden in zijn Prélude à l’après-midi d’un faune. In dit sensuele symfonisch gedicht is onder meer de invloed van de gamelan terug te horen.

Albert Roussel baseerde zijn Evocations op vertaalde teksten uit het Sanskriet. Hij was zelf op huwelijksreis geweest in onder meer India, en schetst in drie delen zijn indrukken. Mysterieuze ondergrondse tempels, de stralende ‘roze stad’ Jaipur, rituelen aan de Ganges – ze worden opgeroepen in impressionistische klanken. Ook Debussy verwerkte Oosterse invloeden in zijn Prélude à l’après-midi d’un faune. In dit sensuele symfonisch gedicht is onder meer de invloed van de gamelan terug te horen.