Julius Eastman en Germaine Sijstermans

De Amerikaanse componist Julius Eastman was tot zijn vroege dood in 1990 (op 49-jarige leeftijd) een fervent geëngageerd kunstenaar, gedreven door homoseksueel engagement en burgerlijk activisme - wat bijvoorbeeld tot uiting kwam in opzettelijk provocerende titels als Evil Nigger of Gay Guerrilla. Hij is tegelijk een van de vergeten helden van de minimal music, met stukken die zich organisch en over een substantieel tijdsverloop ontwikkelen.

Dat laatste geldt ook voor de muziek van componiste, installatie-kunstenaar, en (bas)klarinettiste Germaine Sijstermans, die met een aantal aan Wandelweiser gelieerde musici een fijne dubbel-CD opnam - Betula - met intrigerende, ingetogen stukken van haar hand. Muziek die ruimte biedt aan stilte, die alle tijd neemt om zich te ontwikkelen - of misschien kun je beter zeggen: om er gewoon te zijn.