Ik had niet meer over jou gedacht

totdat jij verscheen

lacht alsof het gisteren was

las ik de krant in de ochtend

met jouw armen om mijn middel heen

Tweewekelijkse column van Cécile Huijnen, concertmeester van het Gelders Orkest, over het dagelijks leven van een musicus, de rock 'n roll van de klassieke muziek. In deze aflevering gaat het over wat een musicus doet in coronatijd. Niks? Ik dacht het niet, niet als je Cécile Huijnen heet.

Deze eerste CD van het Amatis Trio is al in 2018 opgenomen, maar de productie heeft lang geduurd. En nu stond hij voor het voorjaar gepland. Dus komt hij uit in de Coronatijd. Dat is een ongelukkige samenloop van omstandigheden, maar aan de andere kant: mensen hebben tijd om te luisteren, zo reageert Mengjie Han, de pianist van het trio, laconiek. Het Amatis Trio werd geboren in Amsterdam, tegenwoordig wonen alle drie de leden in Salzburg. Ze hebben ook les gehad aan het befaamde Mozarteum. Dus vertrouwd met de traditie. Tegelijk zoeken zij zelf het avontuur. En daarom gaat deze eerste cd ook over jeugdige stukken, daar hebben ze een sterke voorkeur voor. Bij het uitvoeren proberen ze dat aan de ene kant te honoreren en zich volledig te geven, aan de andere willen ze zich ook een beetje inhouden om de structuur in het oog te kunnen blijven houden.

Je bent zo dicht bij mij

maar kom niet te dichtbij

omdat ik bang ben

omdat ik niet bewegen wil

Ik kreeg een briefje van Sascha Bol, onlangs. Ze schrijft: 

"Ik luisterde onlangs naar de podcast in gesprek met Kader Abdolah. Daar sprak hij op gegeven moment zo mooi over hoe wij met zijn allen een stipje zijn. Hier heb ik een kort liedje over geschreven en dit wilde ik met hem delen. Nu kan ik alleen nergens vinden hoe ik met hem in conctact kan komen. Daarom dacht ik, ik stuur het naar jou, misschien is het voor jou wel mogelijk om het naar hem door te sturen.”

Kijk, radio werkt als postillon d'amour. Ik heb de passage uit dat gesprek met Kader Abdolah nog even opgezocht. Hij gebruikt het woord puntje. Ook mooi!

Deze eerste CD van het Amatis Trio is al in 2018 opgenomen, maar de productie heeft lang geduurd. En nu stond hij voor het voorjaar gepland. Dus komt hij uit in de Coronatijd. Dat is een ongelukkige samenloop van omstandigheden, maar aan de andere kant: mensen hebben tijd om te luisteren, zo reageert Mengjie Han, de pianist van het trio, laconiek. Het Amatis Trio werd geboren in Amsterdam, tegenwoordig wonen alle drie de leden in Salzburg. Ze hebben ook les gehad aan het befaamde Mozarteum. Dus vertrouwd met de traditie. Tegelijk zoeken zij zelf het avontuur. En daarom gaat deze eerste cd ook over jeugdige stukken, daar hebben ze een sterke voorkeur voor. Britten was 16 jaar toen hij zijn Introduction and allegro schreef. Met uitgesponnen lijnen die je eerder van een oud iemand verwacht die terugkijkt op zijn leven.

Het is zo stil

zo stil nu buiten

er is geen geluid dan 't vogelfluiten

Deze eerste CD van het Amatis Trio is al in 2018 opgenomen, maar de productie heeft lang geduurd. En nu stond hij voor het voorjaar gepland. Dus komt hij uit in de Coronatijd. Dat is een ongelukkige samenloop van omstandigheden, maar aan de andere kant: mensen hebben tijd om te luisteren, zo reageert Mengjie Han, de pianist van het trio, laconiek. Het Amatis Trio werd geboren in Amsterdam, tegenwoordig wonen alle drie de leden in Salzburg. Ze hebben ook les gehad aan het befaamde Mozarteum. Dus vertrouwd met de traditie. Tegelijk zoeken zij zelf het avontuur. En daarom gaat deze eerste cd ook over jeugdige stukken, daar hebben ze een sterke voorkeur voor. Omdat er zoveel onbezonnenheid uit spreekt. Dat typeert dit pianotrio natuurlijk ook zelf. De pianist, Mengjie Han, vindt het 3e deel van Ravel's pianotrio een van de allermooiste stukken ooit geschreven

Hoe de schermen bepalende zijn

voor dat wat ik word

Deze eerste CD van het Amatis Trio is al in 2018 opgenomen, maar de productie heeft lang geduurd. En nu stond hij voor het voorjaar gepland. Dus komt hij uit in de Coronatijd. Dat is een ongelukkige samenloop van omstandigheden, maar aan de andere kant: mensen hebben tijd om te luisteren, zo reageert Mengjie Han, de pianist van het trio, laconiek. Het Amatis Trio werd geboren in Amsterdam, tegenwoordig wonen alle drie de leden in Salzburg. Ze hebben ook les gehad aan het befaamde Mozarteum. Dus vertrouwd met de traditie. Tegelijk zoeken zij zelf het avontuur. En daarom gaat deze eerste cd ook over jeugdige stukken, daar hebben ze een sterke voorkeur voor. Omdat er zoveel onbezonnenheid uit spreekt. Dat geldt zeker ook voor het trio van Enescu, nog niet eens twintig. En toch al overtuigend. Het stuk krijgt een meeslepende en hartstochtelijke uitvoering.

Iedereen heeft recht op liefde

tot liefde en een minnaar,

op een kind

en ervan weg te lopen

Studenten van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag hebben het goede voorbeeld nagevolgd van o.a. het Rotterdams Philharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor. (En andere orkesten in de wereld). Ze hebben samen gemusiceerd, ondanks het feit dat ze allemaal opgesloten zitten in hun eigen kamers. Via de moderne techniek en een onnoemelijke hoeveelheid uren en energie en inzet hebben ze een uitvoering verzorgd van Jesus bleibt meine Freude van Johan Sebastian Bach. De video is vanmiddag online gegaan. Maarten Bauer, componist, heeft er 30 uur aan besteed. Hij studeert niet alleen compositie maar ook saxofoon en zang. In dit geval heeft hij een saxofoonpartij toegevoegd aan de partituur van Bach, dus er moest iets gearrangeerd worden. Hoe werkt het (iedereen probeert op eigen houtje uit te vinden hoe je zoiets moet doen)? Maarten heeft zelf de baslijn op een piano ingespeeld en daar speelt iedereen overheen. Simpel toch? Ja, daarna begint het schaven.

Paula Ruíz, Moon Limyoung en Eric Moser hebben de audio gedaan. Zij studeren op de afdeling Art of sound van het Conservatorium.

Het resultaat is ontroerend. 

Wat doe je als musicus, als je in 'quarantaine' zit, als gevolg van de intelligente lock-down? Je kunt niet samenspelen, je kunt niet optreden.

Pianist Camiel Boomsma is gaan schrijven. Zijn beide ouders zijn schrijver, de appel valt niet ver van de boom.

Hij is begonnen met brieven aan componisten, gevolgd door aantekeningen over de muziek die hem na aan het hart ligt.

Debussy, om mee te beginnen. Hij bestookt hem met vragen. Over zijn gevoel voor romantiek. En of hij ook zo van Schubert houdt!

Ik laat het horen in Passaggio, op deze 2e Paasdag, wie weet komt er ooit een boek van!