Vier miljard mensen op deze aarde,

maar aan mijn verbeelding is niets veranderd.

Ze kan slecht overweg met grote getallen

en wordt nog steeds ontroerd door het afzonderlijke.

Het stuk is lang en gaat over het lijden van Christus. Het kan je gemakkelijk in een soort trance brengen: 'Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze, van Joseph Haydn. Geschreven in 1787 voor een specifieke kerk in Spanje. De zeven laatste woorden van Jezus aan het kruis, op Golgotha, met opening en coda, uitgevoerd door strijkkwartet. Een van de indrukwekkendste stukken voor de passietijd. Matangi Kwartet komt met een nieuwe gloedvolle interpretatie.

Sander Zwiep deed het afgelopen zondag al voor. Het Sander Speelt Kamerorkest. Een digitaal virtueel orkest samenstellen. Hij vroeg musici om Pachelbel’s Canon in D, uit te voeren en op te nemen en op te sturen. Iedereen voor zich. Hij maakte er een geheel van. Welluidend, wohltemperiert. Dat heeft het Rotterdams Philharmonisch Orkest nu ook gedaan. Met Beethoven’s ode an die Freude. Op hun website hebben zij een video gepubliceerd. Je ziet alle musici, afzonderlijk, in hun eigen huis, studieruimte, met oortjes in, of koptelefoons op, en een instrument bij de hand. Ook dit is een orkest. En een dijk van een idee … Beethoven 9 voor heel Nederland. Je moet het zien, want dan begrijp je beter hoe die broederschap tot stand komt. Ik laat horen hoe het klinkt. Ze stellen zich allemaal ook even voor 

Tweewekelijkse column van Cécile Huijnen, concertmeester van het Gelders Orkest, over het dagelijks leven van een musicus, de rock 'n roll van de klassieke muziek. In deze aflevering gaat het over de dirigenten waar het orkest mee te maken krijgt, soms zit daar een rare kwibus bij, net zo raar als minister Wiebes, die niet zoveel begrijpt van het bestaan van een ZZP'r

Hij is een avonturier in de muziek. En hij gelooft dat het noodzakelijk is om met zijn allen in de samenleving het roer om te gooien. Vandaar dat Egon Kracht (contrabassist) zijn nieuwe formatie de titel meegaf: New World Quartet. Hij heeft zich omringd met drie geweldige musici, gepokt en gemazeld in het improviseren: Angelo Verploegen, flugelhorn & Jan Menu, bariton saxofoon & Rik Cornelissen, accordeon. Die combinatie geeft een geweldige oorspronkelijke klankkleur. En een frisse omgang met de muziek. In deze laatste aflevering twee delen uit de Civilization suite. Leven we nog in een beschaving, vraagt de contrabassist zich af? Of wordt het tijd voor een nieuwe wereld ... ?

Ik kijk naar je rug, de kano, het water. Hoe alles

beweegt. Een blauwe schijn hangt op je schouders.

Je lijkt hem met de spaan uit het water te halen.

Je blauw zuigt de oevers op. Hoor je hoe dichtbij

de dieren zijn, vraag je. 

Hij is een avonturier in de muziek. En hij gelooft dat het noodzakelijk is om met zijn allen in de samenleving het roer om te gooien. Vandaar dat Egon Kracht (contrabassist) zijn nieuwe formatie de titel meegaf: New World Quartet. Hij heeft zich omringd met drie geweldige musici, gepokt en gemazeld in het improviseren: Angelo Verploegen, flugelhorn & Jan Menu, bariton saxofoon & Rik Cornelissen, accordeon. Die combinatie geeft een geweldige oorspronkelijke klankkleur. En een frisse omgang met de muziek. Met Jan Menu, de jazz-cat, als een van de weinigen gespecialiseerd in de baritonsaxofoon. Overigens is Kracht zelf de duurzaamheid toegewijd, zowel in de muziek als in de rest van zijn leven.

Omdat we de rivier zijn overgestoken en de wind slechts

een uitrol van kleumende kou biedt en we ons mak hebben

aangepast en niet langer hopen op meer dan we kregen

Hij is een avonturier in de muziek. En hij gelooft dat het noodzakelijk is om met zijn allen in de samenleving het roer om te gooien. Vandaar dat Egon Kracht (contrabassist) zijn nieuwe formatie de titel meegaf: New World Quartet. Hij heeft zich omringd met drie geweldige musici, gepokt en gemazeld in het improviseren: Angelo Verploegen, flugelhorn & Jan Menu, bariton saxofoon & Rik Cornelissen, accordeon. Die combinatie geeft een geweldige oorspronkelijke klankkleur. En een frisse omgang met de muziek. Rik Cornelissen is de jongste van het stel en een echte accordeonist. De suite Galanthus Nivalis is trouwens gebaseerd op een gedicht van Guido Gezelle: De dageraad

Hier kwam ik een februari-avond bijna om het leven.

De auto gleed zijwaarts over de ijzel naar

de verkeerde kant van de weg. De tegenliggers -

hun koplampen - kwamen dichterbij.

Hij is een avonturier in de muziek. En hij gelooft dat het noodzakelijk is om met zijn allen in de samenleving het roer om te gooien. Vandaar dat Egon Kracht (contrabassist) zijn nieuwe formatie de titel meegaf: New World Quartet. Hij heeft zich omringd met drie geweldige musici, gepokt en gemazeld in het improviseren: Angelo Verploegen, flugelhorn & Jan Menu, bariton saxofoon & Rik Cornelissen, accordeon. Die combinatie geeft een geweldige oorspronkelijke klankkleur. En een frisse omgang met de muziek. Met Angelo Verploegen speelt hij al samen vanaf zijn 18e, dat is 35 jaar! Hij schrijft graag voor zijn flugelhorn, waar Verploegen het liefst op speelt, een instrument dat zachter is en ronder van toon dan de trompet