Het strijkje speelt 's avonds in de warande,

 - piano, twee violen, fluit en cel -

In de warande van het dorps-hotel

moderne dansen, oude sarabanden.

In samenwerking met de Strijkkwartet Biennale Amsterdam maak ik een serie podcasts over het strijkkwartet, in al zijn facetten. Dat gaat over programmeren, over de psychologie en groepsdynamiek van zo'n klein maar intens samenwerkend gezelschap, maar ook over de ontwikkeling van het genre. In dat kader had ik een boeiend gesprek met de 2e violist van het Cuarteto Quiroga, Cibran Sierre. Voor hem ligt er een democratisch model ten grondslag aan het strijkkwartet zoals Haydn dat in de wereld gezet heeft, ten tijde van de Verlichting.

Ze zetten hun tanden in Bartok, het Ragazze Quartet, in een project dat wel een aantal jaren zal beslaan. De eerste cd van een reeks Bartok opnames is onlangs uitgebracht en meteen veelgeprezen. Puike interpretaties van die intens geladen, weerbarstige en toch ook zeer lyrische muziek van Bartok. Vanavond het 1e deel van het Eerste Strijkkwartet. 

Veren van vogels die

over het land heen vlogen in de herfst

Op vrijdag laat ik in Passaggio altijd een liedje horen. Van welke aard dan ook. Deze week overleed Doris Day. Bekend als actrice van suikerzoete films, maar van oorsprong een zangeres, vooral in de jazz was zij thuis. Frits Abrahams schreef mooi over haar in zijn column in NRC Handelsblad en raadde met name dit liedje aan. Ze kon zo prachtig over de liefde zingen, omdat ze er zelf ongelukkig in was

Er is een nieuwe groep: het Madar Ensemble. Dat bestaat uit twee Nederlanders, een Palestijn, een Jordaniër en een Tunesiër. En ze creëren een nieuwe taal, waarin de individuele kwaliteiten optimaal tot hun recht komen binnen deze constellatie.

Het kloppende hart wordt gevormd door bassist Tony Overwater die al vijftien jaar samenwerkt met Arabische muzikanten, en de taal verstaat, om zo te zeggen. Hij viert tegelijk het 25-jarig jubileum van zijn label Jazz in Motion. 

In deze laatste aflevering stelt Overwater de viola d'amore speler voor: de geweldige Jasser Haj Youssef, uit Tunesië. Hij legt een brug tussen de Arabische klassieke muziek en de westerse barok

Er is een boom geveld met lange groene lokken

Er is een nieuwe groep: het Madar Ensemble. Dat bestaat uit twee Nederlanders, een Palestijn, een Jordaniër en een Tunesiër. En ze creëren een nieuwe taal, waarin de individuele kwaliteiten optimaal tot hun recht komen binnen deze constellatie.

Het kloppende hart wordt gevormd door bassist Tony Overwater die al vijftien jaar samenwerkt met Arabische muzikanten, en de taal verstaat, om zo te zeggen. Hij viert tegelijk het 25-jarig jubileum van zijn label Jazz in Motion. 

Op deze manier, door telkens weer vanaf nul te beginnen, blijft hij jong. En zeker ook door de inbreng van de collega's zoals ud-speler Nizar Rohana, die trouwens net zo goed thuis is in Bach

Marietta Petkova is bezig een recital en opname voor te bereiden met alle preludes van Debussy. Dat komt niet zo vaak voor. Ze heeft in ieder geval veel affiniteit met de zintuigelijke wereld van Debussy. Ze immers de kleindochter van een imker. Ah, die stond ook garant voor een weelde aan geuren en kleuren.

Aanstaande zondag is al een try-out, in theater Landgraaf. Als mensen daarbij willen zijn, en dat kan, zal Marietta ze verwelkomen met een cadeautje!

Ik heb de linde heilig doen verklaren,

die ik gedurig voor een vrouw aanzie;

Nieuwe cd van deze tenorsaxofonist. Amdanda Kuyper recenseert in de NRC: "

Al een paar jaar valt hij op met een gevoelvolle ronde toon die even helder is als zijn ideeën: tenorsaxofonist Maarten Hogenhuis. Met zijn elegante spel heeft hij de verworvenheden van zijn voorgangers geabsorbeerd, maar ze ondergeschikt gemaakt aan zijn eigen ontspannen manier van vertellen. Hogenhuis doet dat in bands als het vinnig souljazz spelende BRUUT! en Krupa & The Genes. Of in de eigen, melodieuze composities van zijn trio.

Net als op zijn vorige album Mimicry klinkt op het nieuwe album van zijn eigen trio, Rise and Fall, onopgesmukte, dichtbij opgenomen en zacht dwingende jazz. Het trio met de Britse Phil Donkin op bas en Rotterdamse drummer Mark Schilders maakt de noten bijna aanraakbaar. De opnames vonden plaats in een oude kerk in het Friese Oosterbierum. De akoestiek droeg bij aan de muziek en versterkte de improvisaties met een intense diepte.

Er is een nieuwe groep: het Madar Ensemble. Dat bestaat uit twee Nederlanders, een Palestijn, een Jordaniër en een Tunesiër. En ze creëren een nieuwe taal, waarin de individuele kwaliteiten optimaal tot hun recht komen binnen deze constellatie.

Het kloppende hart wordt gevormd door bassist Tony Overwater die al vijftien jaar samenwerkt met Arabische muzikanten, en de taal verstaat, om zo te zeggen. Hij viert tegelijk het 25-jarig jubileum van zijn label Jazz in Motion. 

Overwater vindt als sinds 15 jaar iets in de Arabische muziek wat hem erg aangrijpt en wat hij miste in zijn eigen muziek: spanning in de melodie

Bomen zijn werkelijk.

Hun bladeren praten werkelijk

met woorden veelzeggend en letterloos.

Er is een nieuwe groep: het Madar Ensemble. Dat bestaat uit twee Nederlanders, een Palestijn, een Jordaniër en een Tunesiër. En ze creëren een nieuwe taal, waarin de individuele kwaliteiten optimaal tot hun recht komen binnen deze constellatie.

Het kloppende hart wordt gevormd door bassist Tony Overwater die al vijftien jaar samenwerkt met Arabische muzikanten, en de taal verstaat, om zo te zeggen. Hij viert tegelijk het 25-jarig jubileum van zijn label Jazz in Motion. 

En het schizofrene is: in de ene traditie praten ze in melodie, in de andere in harmonie. En dat moet je dus bij elkaar brengen ..