Vanavond de 39e aflevering van een serie columns door Cecile Huijnen. Zij is soliste, concertmeester van het Gelders Orkest en heeft een duo met Marieke Hopman. Ze schrijft korte verhaaltjes die een onverwacht perspectief bieden op de muziekpraktijk, namelijk van binnenuit. Snapshot Klassiek: columns met een knipoog, over vooroordelen, image, achtergronden, en de rock & roll van de klassieke muziek. Vanavond gaat het over een van de nachtmerries van een musicus: dat je instrument plotseling weg is ...

Jongens waren wij nog, namen meisjes/achterop de fiets naar een espressobar ...

Hij is een duizendpoot, trompettist Eric Vloeimans. Kan met iedereen samenspelen. Maar in feite, zo zegt hij zelf, komt het altijd op hetzelfde neer. Je kookt een heerlijke maaltijd zoals een kok dat doet met verschillende ingrediënten. Zijn nieuwste plaat is met de Argentijnse pianist Juan Pablo Dobal, die er volgens Vloeimans altijd vol, en vol vuur, in gaat

"Betoverd worden - niets is eenvoudiger. Het is een van de oudste

trucs van de aarde .... "

Ze doet het voor de tweede keer: een integrale opname uitbrengen van de Cellosuites van Bach. Quirine Viersen heeft er alle reden toe. Want ze is veranderd. Sinds ze 9 jaar geleden moeder is geworden is er een bewustzijnsproces op gang gekomen dat alles op losse schroeven zette. Daarvan is deze nieuwe opname de weerslag. Muziek als een reis, de levensreis. Het is intens muzikaal, en daarmee (dus) diep menselijk. Vanavond de gigue die het sluitstuk vormt. En een vergelijking tussen opnames van toen en nu ... 

Het toeval brengt mij vanavond bij de poezie van Lucebert, een van mijn favoriete dichters. Daar doet een enigszins besmet verleden niets aan af. Ik liet de bloemlezing van Pfeijffer op een willekeurige plek openvallen en kreeg ....

Ze doet het voor de tweede keer: een integrale opname uitbrengen van de Cellosuites van Bach. Quirine Viersen heeft er alle reden toe. Want ze is veranderd. Sinds ze 9 jaar geleden moeder is geworden is er een bewustzijnsproces op gang gekomen dat alles op losse schroeven zette. Daarvan is deze nieuwe opname de weerslag. Muziek als een reis, de levensreis. Het is intens muzikaal, en daarmee (dus) diep menselijk. Elke suite heeft zijn eigen kleur. De vierde? Terracotta.

Veel debat over dementie op het ogenblik. Ook vandaag weer een twistgesprek in de krant tussen Henk Blanken en Bert Keizer. Gaat over de vraag of je euthanasie kunt verlenen aan mensen die diep dement zijn. Overigens zijn er ook talloze verschillende soorten dementie en manieren om ermee om te gaan. Dit is zoals de dichter ernaar kijkt ...

Ze doet het voor de tweede keer: een integrale opname uitbrengen van de Cellosuites van Bach. Quirine Viersen heeft er alle reden toe. Want ze is veranderd. Sinds ze 9 jaar geleden moeder is geworden is er een bewustzijnsproces op gang gekomen dat alles op losse schroeven zette. Daarvan is deze nieuwe opname de weerslag. Muziek als een reis, de levensreis. Het is intens muzikaal, en daarmee (dus) diep menselijk. Zeer persoonlijk, en tegelijk algemeen menselijk. De vijfde suite is een duistere, als een woelende zee

Gezocht naar een dichter die veel nadacht over de positie van de moderne kunst tussen traditie en vernieuwing in. Ten Berge is zo iemand. Hij heeft zich intensief met andere culturen beziggehouden, bijvoorbeeld van Azteken, Indianen, en de Inuit. Met name ook met hun poëzie. Dit gedicht is een klassieker, over de sjamaan die grensganger is tussen de levenden en de doden

Ze doet het voor de tweede keer: een integrale opname uitbrengen van de Cellosuites van Bach. Quirine Viersen heeft er alle reden toe. Want ze is veranderd. Sinds ze 9 jaar geleden moeder is geworden is er een bewustzijnsproces op gang gekomen dat alles op losse schroeven zette. Daarvan is deze nieuwe opname de weerslag. Muziek als een reis, de levensreis. Het is intens muzikaal, en daarmee (dus) diep menselijk. Ze heeft een harnas afgelegd, en wil zich nu veel meer kwetsbaar opstellen in de muziek, en zich geven