Mij dunkt, aan zee moet het meest overweldigende gevoel wel zijn - dat van de eigen nietigheid en wel vergeleken bij het eeuwige, onveranderlijke, verheven onverschillige van de zee.

Gedurende zeven weken (in 2017) was blokfluitist Saskia Coolen artist-in-residence op het Sitka Centre for Art and Ecology, in Oregon (VS). Ze ging zich verdiepen in het vermogen om te improviseren, iets waar ze al enigermate vertrouwd mee was vanuit haar ervaring met het 16e en 17e eeuwse repertoire. Het resultaat is een solo-cd: Driftwood, A gift of time. Ze was volledig vrij. Mocht opnieuw op avontuur. En die ruimte heeft ze daadwerkelijk opgezocht. Overigens, en dat is bijna onvoorstelbaar als je het resultaat hoort op deze cd, is dat ze in die periode in diepe rouw was. Vlak voor vertrek was haar man, Erik Beijer, volkomen onverwachts overleden. 

alles waar men bang voor is gebeurt altijd, eens ga je te-

niet. ook in zee kan het gevaarlijk zijn, hoewel je er soms niets

van ziet. 

Gedurende zeven weken (in 2017) was blokfluitist Saskia Coolen artist-in-residence op het Sitka Centre for Art and Ecology, in Oregon (VS). Prachtig landschap aan de Pacific, waar je 's nachts het ruisen van de branding hoorde, en herten zwierven tussen oeroude met mos begroeide eiken. Ze ging zich verdiepen in het vermogen om te improviseren, iets waar ze al enigermate vertrouwd mee was vanuit haar ervaring met het 16e en 17e eeuwse repertoire. Het resultaat is een solo-cd: Driftwood, A gift of time. Ze was volledig vrij. Mocht opnieuw op avontuur. En die ruimte heeft ze daadwerkelijk opgezocht. Elk stuk is anders en getuigt van een vrije, speelse geest. Het stuk Virgo, 13e eeuws, is een pelgrimslied en gaat al haar hele leven met haar mee ...

Zo zacht gaat het

dat je denkt dat je stilstaat

Gedurende zeven weken (in 2017) was blokfluitist Saskia Coolen artist-in-residence op het Sitka Centre for Art and Ecology, in Oregon (VS). Prachtig landschap aan de Pacific, waar je 's nachts het ruisen van de branding hoorde, en herten zwierven tussen oeroude met mos begroeide eiken. Ze ging zich verdiepen in het vermogen om te improviseren, iets waar ze al enigermate vertrouwd mee was vanuit haar ervaring met het 16e en 17e eeuwse repertoire. Het resultaat is een solo-cd: Driftwood, A gift of time. Ze was volledig vrij. Mocht opnieuw op avontuur. En die ruimte heeft ze daadwerkelijk opgezocht. Elk stuk is anders en getuigt van een vrije, speelse geest.