Dit is een zeer speciale cd-uitgave, een uitermate persoonlijk document van componist en celliste, dat ze amper aan de openbaarheid willen prijsgeven. Ze begonnen samen aan een cyclus over leven en dood, begin en einde, maar toen de componist stuitte op een gedicht van Paul Celan, Todesfuge, kwam het echte onderwerp naar boven: de Shoah. Zeer indringende cyclus, waar Maya Fridman alles uit de kast moet halen. De tweede Engel des Doods heet Samael. Gaat over tijd en een melodie die maar niet geboren wil worden

Ik draai me om naar jou,

in bed of in het leven,

en ik ontdek dat je onmogelijk bent.

Vanavond de 54e aflevering van een serie columns door Cecile Huijnen. Zij is soliste, concertmeester van het Gelders Orkest en heeft een duo met Marieke Hopman. Ze schrijft korte verhaaltjes die een onverwacht perspectief bieden op de muziekpraktijk, namelijk van binnenuit. Snapshot Klassiek: columns met een knipoog, over vooroordelen, image, achtergronden, en de rock & roll van de klassieke muziek. Dit is de laatste van dit seizoen. Mag ze eindelijk even achteroverleunen. 

Dit is een zeer speciale cd-uitgave, een uitermate persoonlijk document van componist en celliste, dat ze amper aan de openbaarheid willen prijsgeven. Ze begonnen samen aan een cyclus over leven en dood, begin en einde, maar toen de componist stuitte op een gedicht van Paul Celan, Todesfuge, kwam het echte onderwerp naar boven: de Shoah. Zeer indringende cyclus, waar Maya Fridman alles uit de kast moet halen. Het eerste deel gaat over de engel Gabriel, engel van de herinneringen. In dit deel zit nog iets van belofte ...

Er is een kluwen in mijn maag met vragen

als hoeveel staat er nog op mijn bankrekening

en nu

Rima Kcheich was al op haar zesde een beroemdheid in haar geboorteland Libanon. Omdat ze liederen zong op de klassieke wijze, een traditie overgedragen van generatie op generatie. En nu heeft ze een cd gemaakt samen met Mike Fentross, theorbe en Maarten Ornstein, basklarinet. Ombre de mon amant. Oost en West vloeien samen, en dan gebeurt er iets magisch ... Maarten Ornstein kiest bewust voor de basklarinet, omdat hij er zoveel kanten mee op kan .. o.a. in een lied van Huygens

We liepen beiden bloedend langs de Keyserlei.

Dochter en ik. Geen woord was tussen ons,

geen misverstand.

Rima Kcheich was al op haar zesde een beroemdheid in haar geboorteland Libanon. Omdat ze liederen zong op de klassieke wijze, een traditie overgedragen van generatie op generatie. En nu heeft ze een cd gemaakt samen met Mike Fentross, theorbe en Maarten Ornstein, basklarinet. Ombre de mon amant. Oost en West vloeien samen, en dan gebeurt er iets magisch ... Ze zingt fijnzinnig en precies over de liefde, en dan vooral over de duistere kant ervan.