zij volgen het pad
dat de wind voor hen open blaast
nemen uit het verleden mee
wat ze ver willen dragen
laten de loop van de rivier
hun richting bepalen
springen niet eerder
over kloven voordat
hun ogen de afstand op
waarde hebben geschat
en diepten er niet meer toe doen
ondergaan met opgeheven hoofd
de zwarte wolken
die zwaar van dreiging
door de ruimte jagen
verspillen geen kracht aan
het zoeken naar zekerheid en
de zin van het oneindige
bouwen zich
indien nodig
een schuilplaats
hebben elkaar daar waarachtig lief
zoals alleen reizigers
met onbekende bestemming
dat kunnen

Nico van den Raad