Herfst is de tijd van vermoeden, niet van weten.

Van tasten, niet van grijpen. Van eerst met mijn duim

het waas wegvagen van een purperen pruim

en van voelen en van dàn pas eten.

Hij komt oorspronkelijk uit Moldavië, maar hij is geschoold aan het conservatorium in Moskou. Oleg Fateev, virtuoos op de bayaan, een Russische knoppen-accordeon. Na een lang omweg kwam hij tenslotte terecht in Nederland, waar hij vaak uitgenodigd wordt om op te treden in het theater, het muziektheater heeft hem omhelsd als een dankbare gast. Vorig jaar presenteerde hij een cd met eigen muziek (en die van anderen, zoals Oene van Geel. Een portret van een bijzondere muzikant. 

Is het weer herfst met gouden licht 

en rollend om zijn eigen as
nauw hoorbaar in het droge gras 

valt een kleine herfstengel. 

Vandaag uitgekomen, als single, een liedje van Charles Trenet door Charlotte Haesen, die deze zomer op het Wonderfeel festival indruk maakte. Zij vervolgt haar reis door het Franse Chanson. Deze primeur is in de aanloop naar haar tweede cd onder de noemer 'Café des chansons'. De stemming is winters

Camiel Boomsma is een bijzondere pianist, die rustig zijn eigen weg gaat. Zijn spel is integer en poëtisch. Zijn benadering van muziek diepgaand. Wat onderstreept wordt door de eerste alinea in zijn toelichting bij de nieuwe cd: The innermost side - unfold:

"When I see the old Horowitz play Liszt’s Au bord d’une source at his home I am always made aware of the great value of vulnerability in music. It is a form of acceptance and openness that puts into perspective our own mortality and the immortality of music. Emotion and expression exist thanks to vulnerability. We should not fear a truthful dialogue between the artist and the work of art."

Vanavond een deel van de pelgrimstocht van Liszt, maar dan vooral een existentiele reis, een innerlijke tocht, van donker naar licht

Camiel Boomsma is een bijzondere pianist, die rustig zijn eigen weg gaat. Zijn spel is integer en poëtisch. Zijn benadering van muziek diepgaand. Wat onderstreept wordt door de eerste alinea in zijn toelichting bij de nieuwe cd: The innermost side - unfold:

"When I see the old Horowitz play Liszt’s Au bord d’une source at his home I am always made aware of the great value of vulnerability in music. It is a form of acceptance and openness that puts into perspective our own mortality and the immortality of music. Emotion and expression exist thanks to vulnerability. We should not fear a truthful dialogue between the artist and the work of art."

Die lange lijnen volgehangen met vochtig wasgoed – waar zijn ze gebleven? Sokken, onderbroeken, jurken, overhemden, lakens, theedoeken, slipjes, jeans, bh’s – bonte guirlandes, gespannen door de achtertuin of over de volle lengte van een balkon. Grillige slingers die geen feestdag afwachten om de bloemetjes buiten te zetten.

Ze won een Edison (jazz/world) voor haar vorige cd, en komt nu met Trinity, samen met Joos Lijbaart, slagwerk & Bram Stadhouders, gitaar. Ze houdt van reizen, in de wereld, in haar hoofd, in de muziek. Zeer beeldend. Van die nieuwe cd het nummer Moksha

Camiel Boomsma is een bijzondere pianist, die rustig zijn eigen weg gaat. Zijn spel is integer en poëtisch. Zijn benadering van muziek diepgaand. Wat onderstreept wordt door de eerste alinea in zijn toelichting bij de nieuwe cd: The innermost side - unfold:

"When I see the old Horowitz play Liszt’s Au bord d’une source at his home I am always made aware of the great value of vulnerability in music. It is a form of acceptance and openness that puts into perspective our own mortality and the immortality of music. Emotion and expression exist thanks to vulnerability. We should not fear a truthful dialogue between the artist and the work of art."

Op deze nieuwe cd (deze week elke avond in Passaggio te horen) speelt hij Liszt en Schubert. Hij maakt de diepste lagen in de muziek hoorbaar, en wat is dat anders dan zijn eigen ziel.