Een Perzisch Edelman:

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik!

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

Eerst had-ie er niet zoveel mee, met Bach. Maar toen Arno Bornkamp zich in de muziek ging verdiepen werd het een fascinatie en dat sloeg vervolgens om in een passie. Talloze malen heeft hij bewerkingen van solomuziek van Bach uitgevoerd tijdens concert. Op de saxofoon. Die zich daar heel goed voor leent. De neerslag daarvan hoor je op zijn nieuwe schitterende cd: Dance. Tenslotte zijn het allemaal dansen waar Bach je toe uitnodigt. Overigens staan de drie grote stukken die hij speelt alle drie in mineur. Op een of andere manier past dat beter bij de combine Bach/saxofoon!

Moet je horen, mamma, luister je?

Ik lees hier over een aanbod

waarbij zeer oude moeders met

meestal zeer oude zonen die

om niet tastbare redenen niet meer

bij ze willen slapen

een zwaan ter beschikking wordt gesteld

door de thuiszorg.

Eerst had-ie er niet zoveel mee, met Bach. Maar toen Arno Bornkamp zich in de muziek ging verdiepen werd het een fascinatie en dat sloeg vervolgens om in een passie. Talloze malen heeft hij bewerkingen van solomuziek van Bach uitgevoerd tijdens concert. Op de saxofoon. Die zich daar heel goed voor leent. De neerslag daarvan hoor je op zijn nieuwe schitterende cd: Dance. Tenslotte zijn het allemaal dansen waar Bach je toe uitnodigt. Ooit hoorde hij een bewerking van een fuga door de Swingle Singers en toen snapte hij: eigenlijk was Bach de eerste echte jazz-musicus!

Eerst had-ie er niet zoveel mee, met Bach. Maar toen Arno Bornkamp zich in de muziek ging verdiepen werd het een fascinatie en dat sloeg vervolgens om in een passie. Talloze malen heeft hij bewerkingen van solomuziek van Bach uitgevoerd tijdens concert. Op de saxofoon. Die zich daar heel goed voor leent. De neerslag daarvan hoor je op zijn nieuwe schitterende cd: Dance. Tenslotte zijn het allemaal dansen waar Bach je toe uitnodigt. De partita voor fluit (traverso) voert Bornkamp uit op de sopraansaxofoon. En ook in dit stuk heeft de muziek een weldadige rust en ruimte om zich heen. Ademruimte. 

Het zijn de snaren,

die door de ruimte varen;

een uitgespannen schaal

van stijve paal tot paal.

Eerst had-ie er net zoveel mee, met Bach. Maar toen Arno Bornkamp zich in de muziek ging verdiepen werd het een fascinatie en dat sloeg vervolgens om in een passie. Talloze malen heeft hij bewerkingen van solomuziek van Bach uitgevoerd tijdens concert. Op de saxofoon. Die zich daar heel goed voor leent. De neerslag daarvan hoor je op zijn nieuwe schitterende cd: Dance. Tenslotte zijn het allemaal dansen waar Bach je toe uitnodigt. Als een schaakspeler. Dat ook. Als hij een zet doet, een muzikale manoeuvre vraagt, dan weet je dat hij in de verte het einddoel in zicht heeft.