Blog 7 Februari 2018 #torenkamer
Vandaag was een lange maar mooie dag. Terwijl ik door het verzamelde beeldmateriaal ging scheen de zon heerlijk op m’n bolletje en als ik zo af en toe uit Mn raam keek zag ik de mensen buiten in het park ook van de zon genieten. Ik word daar blij van! Ik ben ongeveer 2 uur bezig geweest met kijken naar de beelden en toen vond ik het wel weer leuk geweest. Vervolgens ben ik opzoek gegaan naar muziek en gelukkig heb ik iets gevonden waar ik me in kan vinden. De tijd om te creëren was aangebroken. De begin positie die ik heb gekozen voor mijn solo is nou niet bepaald een gemakkelijke positie, het doet pijn en is erg oncomfortabel maar wel perfect voor hetgeen wat ik wil vertellen. De 4 minuten die daarna volgen is ook een struggle maar in mijn ogen is het de moeite waard. Helaas ben ik vandaag niet verder gekomen dan de helft dus ik zal morgen extra hard moeten werken om mijn doel van 8 minuten te behalen. Voor vandaag is het mooi geweest, morgen weer een nieuwe torenkamerdag.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Herien Wensink - fragment uit Kleihuid

Herien Wensink (1977) is theaterredacteur bij De Volkskrant. Hiervoor was zij tien jaar cultuurredacteur bij NRC Handelsblad. Als cultuurjournalist heeft ze haar werk kunnen maken van twee grote liefdes: schrijven en kunst. In De Volkskrant schrijft ze gezichtsbepalende artikelen: recensies, reportages en interviews, en heeft ze een maandelijkse column. Wensink studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en Algemene Cultuurwetenschappen in Amsterdam. Tijdens haar studie specialiseerde zij zich in literatuur uit de Eerste Wereldoorlog. In haar prozadebuut Kleihuid, pas verschenen bij De Arbeiderspers, vertaalt ze haar fascinatie voor die tijd in een intense historische roman over identiteit, traumaverwerking, vriendschap, en - natuurlijk - kunst.
© Sanja Marus?ic?