In de documentaire De Keuze Van Mijn Vader koppelt regisseuse Yan Ting Yuen de persoonlijke geschiedenis van haar vader en zijn familie aan de grote ontwikkelingen van de afgelopen halve eeuw in China; de grote hongersnood in de jaren vijftig, de culturele revolutie in de jaren zestig, de exodus naar het Westen in de jaren zeventig, het daaruit voortvloeiende pact tussen communisme en kapitalisme in China en het huidige China als grootste economische macht ter wereld. Er ontrolt zich een verhaal waarin voortdurend de verhouding tussen het individuele en het collectieve, de kleine persoonlijke geschiedenis en de grote wereldgeschiedenis op scherp staat.

Het kwartet bestaat uit: Elise Besemer (viool),  Koen Stapert (viool) Oriane Pocard Kieny (altviool) en Klara Wincor (cello).

De Academie van het Koninklijk Concertgebouworkest biedt elk seizoen plaats aan enkele jonge, zeer getalenteerde musici, die deelnemen aan producties terwijl ze worden begeleid door leden van het orkest. Samen met orkestleden spelen ze kamermuziekconcerten op diverse locaties. Daarnaast volgen zij lessen, workshops en trainingen. De orkestacademie heeft sinds zijn oprichting in 2003 al vele succesvolle beroepsmusici afgeleverd. De meesten spelen in beroepsorkesten; maar liefst zes van hen maken inmiddels deel uit van het Concertgebouworkest.

Het Rubens Consort is een flexibel en eigentijds collectief van bevriende topmusici, met een gedeelde passie en specialisatie voor kamermuziek. Geworteld in de rijke samenspeltraditie en geraffineerde klankcultuur van het voormalige Rubens Quartet, vertolken de leden van het Consort in kleine en grotere formaties meesterwerken uit alle eeuwen van de muziekgeschiedenis. De musici studeerden aan gerenommeerde instituten in de VS en Europa, en brengen in het Consort de rijkdommen van deze uiteenlopende muzikale stromingen samen. 

Vanaf 2012 heeft Lenny Waasdorp, beeldend kunstenaar en hoofdconducteur bij de NS, met een mobiele telefoon Nederland vastgelegd vanuit de trein. Bijzonder daarbij is de positie van waaruit ze fotografeerde - achterin de trein, waardoor de kijker een adembenemend zicht krijgt op het Nederlandse spoorwegnet. Deze werkwijze leverde duizenden foto's op, waarvan een ruime selectie zijn weg vindt naar 'Station to station to station', waarin het ritme van het reizen per spoor is gevangen in de vele foto's, soms tientallen per pagina, soms één beeld. Alsof een trein snelheid maakt, stopt en weer verder reist. De foto's getuigen van de eindeloosheid, eenzaamheid en rauwheid van het (werken op het) spoor. Een boek voor iedereen met affiniteit met het spoor, fotografie, het Nederlandse landschap, reizen en de romantiek eromheen. Een boek als een roadmovie.

Moeremans&Sons trekt samen met Toneelgroep Oostpool op, om het 4de en laatste deel van de succesvolle Crashtest Ibsen-reeks op Oerol in wereldpremière te laten gaan: Crashtest Ibsen: Pijler van de Samenleving. Oostpool en Moeremans&Sons zijn vaste Oerolgasten: Moeremans&Sons al drie jaar met de Crashtest Ibsen-reeks en Toneelgroep Oostpool o.a. met Buzz Aldrin en De Ilias.

Sarah Moeremans (1979) studeerde beeldende kunsten in Gent. Na de acteursopleiding in Antwerpen volgde ze de regieopleiding in Amsterdam waar ze met haar afstudeervoorstelling Roostattoo, naar Tennessee Williams, de prestigieuze Ton Lutz Prijs in de wacht sleepte. Als actrice, regisseur en vormgeefster werkte ze o.a. bij het Huis van Bourgondië, het Toneelhuis, Victoria, de Veenfabriek, Theater Frascati en het RO-Theater. Met taal als belangrijkste bouwsteen is haar werk het best te omschrijven als filosofisch reflectief met een zweem satire.

De 8-koppige Haagse wereldmuziekband Mamihlapinatapai vond in 2014 zijn oorsprong toen de Spaanse jeugdvrienden Luciano Verala en Fernan Mejuto elkaar in Den Haag weer tegenkwamen. Hun warmbloedige achtergrond uiten zij sindsdien in Mamihlapinatapai. En verspreiden er emoties, een glimlach en vooral veel energie mee. Met een bruisende mix van latin, balkan, ska, reggae, jazz, flamenco en cumbia spelen ze sindsdien de planken uit de vloer van menig podium en doen ze lokale helden als Mala Vita concurrentie aan. En klinkt het niet extra overtuigend, die mediterrane klanken en Spaans gezongen door Spaanse kelen?

Mamihlapinatapai is een woord dat afkomstig is uit het Yaghan, een taal die gesproken werd op Vuurland. Het wordt beschouwd als een van de moeilijkste woorden om te vertalen. De betekenis is namelijk: de blik die wordt uitgewisseld door twee mensen die geen initiatief willen of durven nemen om iets aan te bieden, maar wel hopen dat de ander dat doet. Het woord is in het Guinness Book of Records vermeld als het "kortste en bondigste" woord.

LeineRoebana en het Stolz Quartet maken samen de dansvoorstelling Loud Shadows/Liquid Events, op muziek van de Australische componiste Kate Moore in Plastique Fantastique, een doorzichtige plastic bubbel van vormgever Marco Canevacci, die zich om een boom heenvouwt bij wijze van theaterzaal. In de Plastique Fantastique wandel je als in een doolhof door de voorstelling heen. De tijd is niet chronologisch, maar bevindt zich op meerdere plekken tegelijk. In de dromerige muziek van Kate Moore wordt natuur en cultuur versmolten. Die "transparante architectuur” komt in augustus mogelijk ook naar het Vondelpark!

 Choreografen Andrea Leine en Harijono Roebana werken sinds 1989 samen als LeineRoebana. Met hun ongebruikelijke combinaties van dans en livemuziek heeft LeineRoebana nationaal en internationaal grote bekendheid opgebouwd. Het gezelschap werd bekroond in binnen- en buitenland.

Rond een kern van ervaren en betrokken dansers, zoals de gelauwerde Tim Persent, worden telkens vrienden en gasten uit verschillende kunstdisciplines uitgenodigd om deel te nemen aan een project. Op het podium zoeken Leine en Roebana de confrontatie met muzikanten van wereldklasse en laten hen een actieve rol in de choreografie vervullen. De musici die meewerken aan producties van LeineRoebana stellen zich open voor iets nieuws en begeven zich bewust in het onbekende.

Trio The Stolz bestaat uit Marieke Schut (hobo/fto), Jellantsje de Vries (viool/foto), Lidy Blijdorp (cello).

'Bot' maakt met zelfgemaakte instrumenten sinds 2009 recht-voor-je-raap muziektheater. Op Oerol spelen ze 'Lek'; een voorstelling over levenslust en vergankelijkheid. Midden in het onstuitbare proces van verval vraagt BOT zich af wat er werkelijk toe doet. Een antieke cello met hulpmotor speelt haar laatste manke serenade, sierlijk en breekbaar als een oude dame. Er wordt ook gespeeld met kunstgebitten en een rollator... Te gast zijn Geert Jonkers en Tomas Postema. 

Theatermaker en actice Dagmar Slagmolen en componist Peter Vigh komen praten over de voorstelling ‘Breaking the Silence’ van Via Berlin. Breaking The Silence is het liefdesverhaal van een vrouw onder het juk van een dictatoriaal regime. Haar man was een begenadigd en dwarse componist, de vrouw – gespeeld door Dagmar Slagmolen - een talentvol celliste in dienst van het regime. Wanneer de man op een dag spoorloos verdwijnt, begint de vrouw een koortsachtige en gevaarlijke zoektocht die haar dwars door hun verleden voert. Via muziek van Sjostakovitsj en oude tape-opnamen probeert zij de gebeurtenissen te reconstrueren. De muziek van Sjostakovitsj en Ligeti is speciaal bewerkt voor het Berlage Saxophone Quartet. Peter Vigh schreef ook nieuwe composities voor ‘Breaking the Silence’.

Live-muziek is er van Yentl en De Boer; het muzikaal-absurdistisch cabaretduo bestaande uit Yentl Schieman en Christine de Boer. In 2013 wonnen ze het op het Amsterdams Kleinkunst Festival in het concours om Wim Sonneveldprijs zowel de jury- als de publieksprijs. Het lied “Ik heb een man gekend” werd bekroond met de Annie M.G. Schmidtprijs 2014; de prestigieuze prijs voor het beste theaterlied. In 2014 brengen ze hun debuutalbum “De Plaat” uit op USB stick. Eind 2016 volgt ‘M’n snoep’ een live cd met nieuwe liedjes opgenomen tijdens twee concerten in het Amsterdamse Concertgebouw. In 2017 zijn ze terug op Oerol waar ze eerder een muzikale bijdrage leverden aan het televisieprogramma Opium. Dit jaar geven ze een miniconcert voor de vrienden van Oerol met gloednieuw werk en een greep uit hun mooiste, grappigste en ontroerendste liedjes.
Foto: Lieke Romeijn

Componist/slagwerker Sytze Pruiksma en bioloog Theunis Piersma delen hun vogelliefde in de voorstelling 'Tracks' van Pier 21. Ze verklanken en vertellen de verhalen van trekvogels waarvoor de Waddenzee als knooppunt fungeert op hun trekroute. Musicus Pruiksma had eigenlijk bioloog willen worden en Hoogleraar Trekvogelecologie Piersma droomde vroeger van een bestaan als musicus. Nu bundelen ze de krachten en gaan op zoek naar de wortels van hun gedeelde fascinatie voor vogels en muziek. Piersma en Pruiksma zijn ervan overtuigd dat als mensen zich meer durven spiegelen aan trek- en weidevogels, ze ook meer oog en oor voor zullen hebben voor de aarde die we met elkaar delen.

Livemuziek van de Surinaamse zanger en songwriter Jeangu Macrooy. Macrooy werd in 1993 geboren in Paramaribo. Na twee jaar studie aan het conservatorium in Paramaribo verhuisde hij in 2014 naar Nederland om in Enschede aan de ArtEZ Popacademie de opleiding songwriter te kunnen volgen. 7 april 2016 verscheen Macrooy's debuut EP 'Brave Enough'. Macrooy's debuutalbum 'High On You', waarvoor hij net als bij zijn EP de samenwerking aanging met Perquisite, verscheen 14 april 2017 op Unexpected Records. Het album kwam binnen in de album charts, werd Radio 1 CD van de week, en werd lovend ontvangen door de pers.
Foto: Anne-Marie Kok/wikipedia

Joop Mulder, oprichter en creatief directeur van het Oerol Festival op Terschelling. Hij neemt na 35 jaar, afscheid van het festival.

Te gast is regisseuse Julie van den Berghe. Ze regisseert de voorstelling ‘Penthesilea’ van Heinrich von Kleist bij het Noord Nederlands Toneel.
Foto: Martijn Halie

Zandtekenares Gerrie Hondius komt praten over haar voorstelling ‘Varenka’’; een bewerking van een Russisch verhaal. Hondius vertelt en tekent het verhaal, ondersteund door Russische vioolmuziek van Suzanne Groot en Maria Eldering (De Haarlemse viooldiva’s). De voorstelling speelt zich af in een magisch veranderend decor, gemaakt door Aart Kramer en Irina Filtzer.