De eerste wandelaar - Flip van Doorn
Wandelen was lange tijd iets voor de elite. Tot in de tweede helft van de negentiende eeuw de doopsgezinde predikant Jacobus Craandijk besloot zijn voettochten te beschrijven. Craandijk was een chroniqueur van zijn tijd. Laverend tussen vooruitgangsoptimisme en nostalgie, beschreef hij in meanderend proza een snel veranderende samenleving. Door de industrialisatie ding het land op de schop en met de komst van de spoorwegen werden talloze streken toegankelijk gemaakt; tegelijkertijd ontstond er belangstelling voor de natuur. Met zijn Wandelingen door Nederland met pen en potlood wist Jacobus Craandijk zijn landgenoten massaal op de been te krijgen. Flip van Doorn, verwoed wandelaar én schrijver, treedt in de voetsporen van Jacobus Craandijk, om Nederland opnieuw te ontdekken en om het land te bekijken door de ogen van de eerste wandelaar.
Foto: Simone Gerard

Ribattuta Musica is een vocaal-instrumentaal ensemble met een vaste kern van 35 professionele musici. Een bevlogen samenspel van ervaren ensemblezangers, vocale solisten en musici op viool, altviool, cello, violone, theorbe, orgel, klavecimbel, hobo, trompet en pauken.

The Royal Wind Music: een uniek consort van renaissanceblokfluiten, in 1997 opgericht door Paul Leenhouts. Het ensemble bespeelt consortinstrumenten van Adriana Breukink en Bob Marvin, variërend van een vijftien centimeter kleine sopranino tot aan een drie meter lange subcontrabasblokfluit. De dertien leden van het ensemble, afkomstig uit Duitsland, Engeland, Finland, Hongarije, Nederland, Oostenrijk, Spanje en Portugal, studeerden allen aan het Conservatorium van Amsterdam.
Foto: Marco Borggreve

Bij de nieuwe uitgeverij Das Mag verschijnt de essaybundel ‘Vroege werken’ van columnist Jan Postma. Postma is sinds 2010 columnist bij de Groene Amsterdammer. Hij schrijft over onder meer literatuur, fotografie en beeldende kunst.Postma schrijft essays, die neigen naar waargebeurde verhalen. Soms gebeurt er van alles, op andere momenten vrij weinig. Verhalen die gaan over dooie muizen, wat er schort aan roodharigen, mijn eerste keer, Heleen Van Royen, wat het betekent om een performance kunstwerk te zijn en het plezier van alledaagse dagen.
Foto: Ringel Goslinga

Vandaag zal ik niet in de Torenkamer verblijven. Het is boekenweek en ik moet naar Aalten – in de Achterhoek – voor een interview. Wel zal ik Bennie nog even zien om koffie te drinken. Waar ik niet bij stil heb gestaan is dat iemand misschien wel heel erg tegenvalt als je hem of haar iedere dag ziet. Volgens mij lopen ook veel huwelijken daardoor op de klippen: door pure verveling. Het is al bijna niet te harden om elke dag met jezelf opgezadeld te zitten, laat staan met een ander. Ik zal Bennie tijdens de koffie vragen hoe hij zijn huwelijk heeft ervaren. Naar mijn weten had hij een lieve vrouw. Ze overleed helaas al erg vroeg. 

Gisteravond at ik met een meisje van de productie in VondelCS. Ze vroeg me wat ik gister – met Bennie – had gedaan. Gister gingen Bennie en ik naar het Theehuis – midden in het Vondelpark - en keken naar de talrijke moeders met kinderwagens om ons heen. Er zaten prachtige moeders bij. Voor sommigen voelden Bennie en ik erotische gevoelens, al bewonderden we nooit dezelfde vrouw. We voerden argumenten op waarom de ander ongelijk had. Het was een aangenaam tijdverdrijf, plat maar onschuldig. Ik vroeg Bennie waar al die moeders en kinderen in godsnaam vandaan kwamen. "De ene helft uit hun moeder," zei hij droog, "de rest denk ik ook trouwens." We moesten lachen en na Bennie’s hoestbui viel het gesprek stil. Ik ervoer het niet als storend. Morgen ben ik terug in de Torenkamer. In de avond ga ik naar Bennie’s verjaardag.

In ‘Ik alleen in de klas’ gaat regisseur Karin Junger, witte moeder van drie donkere kinderen, samen met haar familie de confrontatie aan met het racisme dat zij in hun dagelijks leven ervaren. Twaalf jongeren komen samen op een landgoed in Frankrijk. De groep bestaat uit Jungers kinderen en hun vrienden. Allen zijn gekleurd en hebben een gedeeld gevoel van uitsluiting in de Nederlandse samenleving. Door gebruik te maken van re-enactment worden pijnlijke situaties opnieuw vormgegeven. In deze eenvoudige, maar doeltreffende documentaire zien wij de impact die subtiele en minder subtiele vormen van racisme hebben op het leven van jonge Nederlanders.

De Amerikaanse sopraan Katharine Dain werd geprezen door de New York Times voor haar "rijke toon", "diepe emotie" en "prachtige, gepassioneerde" optredens. Ook de Nederlandse pers waardeerde haar oprtredens goed: “Sopraan Katharine Dain plukte zonder enkele moeite de hoogste tonen uit de lucht, puur en zuiver.” (Trouw, 1 maart 2016) en “Vooral de stem van de sopraan Katharine Dain valt op door haar zuiverheid en haar indrukwekkende bereik.” (de Volkskrant, 1 maart 2016).

De Nederlandse pianiste Reinild Mees concentreerde zich na haar opleiding bij Gérard van Blerk (Amsterdam), Noël Lee (Parijs) en Malcolm Frager (USA) op het begeleiden van zangers in recitals. In 2004 kreeg zij de Szymanowski- Award en de onderscheiding Merit of Polish Culture voor haar initiatief tot het uitbrengen van Karol Szymanowski’s complete liedoeuvre op vier CD’s, die tevens bekroond werden met de Fryderyk Award, de meest prestigieuze muziekprijs in Polen. In 1998 richtte Reinild Mees de Stichting 20ste-eeuwse Lied op, om het vocale oeuvre van ‘vergeten’ liedcomponisten uit de vorige eeuw weer onder de aandacht te brengen.

Bastrombonist Brandt Attema is sinds 1999 verbonden aan het Radio Filharmonisch Orkest. Daarnaast maakt hij vast deel uit van het Nederlands Blazers Ensemble en het Nieuw Trombone Collectief. Zijn missie in het muziekleven: “de trombone uit de hoek, daar achterin bij het orkest, halen.” Zijn trombone hoort vooraan op het podium, vol in de spotlights. Mijn instrument heeft zoveel verschillende kanten, van heel virtuoos tot heel melodieus, van hoog tot laag. De grenzen zijn onbeperkt. De trombone is bijvoorbeeld ook uitermate geschikt voor kamermuziek.” Inmiddels hebben tientallen componisten, waaronder Martijn Padding en Chiel Meijering, speciaal voor dit nieuwe genre composities geschreven.

Voor contrabassist Wilmar de Visser (1972) bestaan er geen muzikale grenzen: álles moet kunnen. Na zijn studie ontpopte Wilmar zich als één van de meest veelzijdige bassisten van Nederland. Naast zijn werk als bassist van het Radio Filharmonsich Orkest en het NBE, is hij ook een van de initatiefnemers van Splendor, een modern muziekcentrum in Amsterdam. “We wilden een plek waar je als muzikant de ruimte hebt om te oefenen. Maar ook een plek waar ontmoetingen tussen muzikant en bezoeker mogelijk is.”

Geen jalapeños is het debuut van Thomas Beijer (1988), die naast schrijver ook concertpianist is. ‘Geen jalapeños is ‘een wrange, maar ook humoristische roman over vluchtgedrag, vriendschap, oprechtheid en kunst’.

Thomas Beijer (1988) won in 2007 het YPF Nationaal Pianoconcours 2007 plaatste zich daarmee aan de top van een nieuwe generatie jonge pianisten in Nederland. De internationale jury omschreef hem als "een zeer interessante muzikale persoonlijkheid met onderscheidende ideeën over muziek. Een ware kunstenaar." Voor zijn derde cd Canción y Danza, met daarop Spaanse pianomuziek, is Beijer met filmmaker Lucas van Woerkum naar Spanje gegaan om te zoeken naar de beelden die bij de muziek passen. Het resultaat daarvan was te zien in een zogeheten DocuConcert, waarin live recital en documentaire op groot scherm in elkaar overvloeien.
Foto: Koos Breukel

Het Kobra Ensemble bestaat uit Ingrid Doude van Troostwijk, Lea Klarenbeek, Lonneke Kegels, Sterre Konijn, Pitou Nicolaes en Saskia Voorbach. Zij zingen een mix van klassieke muziek, volksmuziek en popmuziek. Daarnaast kenmerkt het opzoeken van de grens tussen muziek en theater Kobra’s huisstijl.Het Kobra ensemble is te horen op Klassifest.

Klassifest
Op 25 maart vindt in Paradiso de eerste editie van Klassifest plaats! Klassifest is een festival zoals je ‘t kent, maar dan met klassieke muziek. De mooiste muziek, gespeeld door de beste ensembles van de wereld, beleefd in Paradiso met een biertje in je hand. Niet alleen de beleving van de muziek, maar ook het programma zelf is vernieuwend en heeft zowel voor de doorgewinterde klassieke muziek liefhebber als voor de instap-luisteraar heel veel te bieden.
Foto: Hanna-Sara Doude van Troostwijk

In de uitzending zal er live geschakeld worden tussen Paradiso en VondelCS. Presentatrice Andrea van Pol is in Paradiso waar ze praat met Connie Palmen en Herman Koch. Koch schreef het Boekenweekgeschenk 'Makkelijk leven', een verhaal over een schrijver van zelfhulpboeken. Connie Palmen praat ons onder andere bij over haar Boekenweekessay.

Vandaag is het 5e album van de pianobroers Lucas en Arthur Jussen verschenen. Hierop spelen ze samen met het Koninklijk Concertgebouworkest. Ze spelen Carnaval des animaux van Saint-Saëns, het Concert voor twee piano’s en orkest van Poulenc en tot slot een speciaal voor hen gecomponeerd stuk ‘ Night’. Componist-pianist Fazil Say schreef dit werk in opdracht van de broers.

Het Russische Ludus Trio verenigt drie virtuoze jonge musici die elkaar op het conservatorium van Sint-Petersburg ontmoetten. Bij hun laatste examen in de discipline kamermuziek in 2010 werkten zij voor het eerst samen. Zij werden geëerd met de ‘hoogste onderscheiding’ en besloten onder de naam Ludus Trio verder te gaan. Sindsdien heeft het Ludus Trio in hoog tempo het pianotrio-repertoire veroverd en maakt het gezelschap internationaal furore. Het trio bestaat uit Mane Davtyan (piano), Anna Dmitrieva (viool) en François-Marie Lhuissier (cello).
Foto: Rachel Schiff