Het Brodsky Quartet is een Brits strijkkwartet, ontstaan in 1972. Hun veelzijdigheid heeft hen diverse muzikale richtingen op geleid. De meeste strijkkwartetten blijven zitten tijdens hun optreden, maar het Brodsky Quartet blijft staan. Dit komt volgens hen de levendigheid en alertheid bij het spel ten goede. Het kwartet bestaat uit Daniel Rowland (viool), Ian Belton (viool), Paul Cassidy (altviool) en Jacqueline Thomas (cello).
Foto: Eric Richmond

Pianiste Nino Gvetadze, geboren en getogen in Georgië, heeft een grote internationale carrière. Voor haar werk mocht Nino veel belangrijke prijzen in ontvangst nemen. Ze trad op met veel belangrijke dirigenten op, zoals Michel Plasson, Yannick Yannick Nézet-Séguin, Michel Tabachni. De pianiste gaf veel concerten over de hele wereld, zo ook in het Concertgebouw Amsterdam. Nino woont tegenwoordig in Amsterdam.

Zaterdag zijn het kwartet en Nino Gvetadze te horen tijdens het Prinsengrachtconcert.

Conservator Terry van Druten komt vertellen over de tentoonstelling ‘Alles elektrisch’, een tentoonstelling over de invloed van de oerkracht elektriciteit op het menselijk bestaan.

Alles elektrisch
Van eind juli t/m 7 januari 2018 organiseert Teylers Museum de tentoonstelling Alles elektrisch over de nauwe band tussen mens en elektriciteit. Ons bestaan is letterlijk en figuurlijk volledig doordrongen van elektriciteit. Zonder de neuro-elektrische verbindingen in ons lichaam kunnen wij niet denken of bewegen, en zonder elektriciteit uit stopcontact of batterij staat het moderne leven stil.

Viktor Frölke (1967) is schrijver, filosoof en sinds 2013 postbezorger. Hij was correspondent in New York voor Het Parool, NRC Handelsblad en Elsevier. In 2008 debuteerde hij met de roman Fake. Zijn tweede roman Zalig uiteinde verscheen in 2013 bij Thomas Rap. September 2016 verscheen Dagboek van een postbode, zijn tragikomische berichten uit het leven van een postbode. Het Dispuut is zijn nieuwste roman.

Het Dispuut
Tristan Oleander, student wijsbegeerte uit de provincie, voelt zowel fascinatie als afkeer voor het dispuut van het Amsterdamsch Studenten Corps, waarvan zijn vader ook lid was. Toch denkt hij bij Multatuli geestverwanten te hebben gevonden. Tijdens een groepsreis naar Indonesië lopen de vernederingspraktijken van zijn dispuutgenoten ernstig uit de hand. ‘Een onfortuinlijk incident’, luidt de officiële versie, maar Tristan denkt daar anders over. Jaren later, als hij het corps allang de rug toe heeft gekeerd, wordt Oleander steeds meer gekweld door rechtvaardigheidsgevoel en besluit hij zijn ex-dispuutgenoten alsnog ter verantwoording te roepen. Het dispuut neemt de lezer mee naar een besloten en decadente wereld waar eigen wetten gelden. Een eigenzinnige, beklemmende maar ook sprankelende roman over groepsdwang, schuld en boete.

Het St. George Quintet is een internationaal strijkersensemble, bestaande uit Liesbeth Baelus (viool), Kaja Nowak (viool), Marie-Louise De Jong (altviool), Wouter Vercruysse (cello) en Bram Decroix (contrabas). Het St. George Quintet dankt zijn naam aan George Onslow, die niet minder dan 34 kwintetten componeerde voor deze opmerkelijke bezetting.

Het St. George Quintet wil enerzijds de muziek van George Onslow, “de Franse Beethoven”, uitvoeren en terug onder de aandacht brengen. Naast het uitvoeren van origineel gecomponeerde muziek voor strijkkwintet, zoals Onslow of bvb. ook Dvorak, biedt de bezetting van een strijkkwintet met contrabas de gelegenheid om muziek voor strijkorkest, weliswaar in enkelvoudige bezetting, te brengen. Het St. George Quintet kan op die manier orkestrale muziek brengen op locaties of gelegenheden waar dit normaal nooit zou kunnen.

Nog tot en met 7 januari 2018 presenteert het Drents Museum de tentoonstelling Absoluut Misschien, waarin de levensgrote werken van Jans Muskee (Nieuw-Amsterdam, 1961) centraal staan. Achter de tekeningen van Muskee houdt zich een wereld schuil die normaal gesproken voor onze ogen verborgen blijft. De taferelen die op de werken afgebeeld worden zijn ogenschijnlijk alledaags, maar bevatten tegelijkertijd een hoge mate van sociale ongemakkelijkheid. De kijker verandert hierdoor in een voyeur, die zowel aangetrokken als afgestoten wordt.

Wegkijken helpt niet
De levensechte personages uit de tekeningen van de Drentse kunstenaar Muskee bevinden zich in situaties waarin uiting wordt gegeven aan onvervulde verlangens en seksuele fantasieën. Zo lijkt een bezoekje aan de buren zich plotseling richting een partnerruil te ontwikkelen en geeft een echtgenoot blijk van voyeuristische neigingen. Omdat de karakters van levensgroot formaat zijn, is het net of de kijker medeplichtig wordt gemaakt aan hun activiteiten. Of hij/zij dat wil of niet, wegkijken helpt niet. Jans Muskee betrekt de kijker onvermijdelijk bij de voorstelling. Op die manier creëert hij een contact met zijn publiek dat de personages uit zijn tekeningen onderling niet lijken te hebben. Dit onvermogen van mensen om echt contact te leggen is een van de belangrijkste thema’s in het werk van Jans Muskee.

Frank van de Laar is een van Nederlands meest gevraagde en gerespecteerde pianisten, en hoofdvakdocent aan het Conservatorium van Amsterdam.
Als dertienjarige jongen woonde Frank van de Laar zijn allereerste pianoconcert bij. Tot dat moment vond hij piano spelen ‘wel leuk’. Maar nadat de Sonate van Schubert zijn oren had gestreeld, ontvlamde de liefde voor het instrument. En die liefde groeit tot op de dag van vandaag.

Vanavond spelen violiste Tracy Bu en pianiste Natsumi Ohno live in de uitzending.

Is het altijd de femme die fataal is en de man verleidt en in het ongeluk stort? Sven Ratzke draait het om en zet juist de fatale en raadselachtige man - rebellen, buitenbeentjes, oplichters, duivels en hartendieven - centraal in zijn nieuwe programma HOMME FATALE.

Voor deze gloednieuwe show vroeg Ratzke de beste singer-songwriters van dit moment om nummers te schrijven: Rufus Wainwright, Lisa Hannigan, Dez Mona en Fay Lovsky. Filmische verhalen op muziek over de homme fatale in al zijn facetten. Verleidelijke songs waarin Ratzke meer dan ooit de popsound opzoekt: de ene keer met een bruisende beat, dan weer als intieme chanson. En zoals altijd in glamorous outfits en begeleid door zijn virtuoze band.

De Haribo Kindermix is nog niet op, ik heb heerlijk ontbeten. Vandaag ben ik bezig met het bewerken en uitzoeken van de eerste foto’s die ik gisteren heb geschoten. De focus in deze portretten ligt op de personen en niet op de omgeving. Zoekend naar karakteristieke eigenaardigheden. Vanmiddag schiet ik voor het eerst een moeder en dochter. Wordt vervolgd…

15 februari 1894. Martial Bourdin wandelt richting Greenwich met een tijdbom om zijn middel. Zijn missie: een aanslag op het Koninklijk Observatorium, ijkpunt van de tijd. Niet enkel als symbolische daad, maar als oprechte poging om de tijd en haar vooruitgang een halt toe te roepen.

Augustus 2017. Theatermakers Greg Nottrot en Floor Leene onderzoeken de motieven van Bourdin en vragen zich af hoe zij vandaag de dag de tijd tot stilstand zouden brengen. Is er een manier om te ontsnappen aan het alsmaar voort tikkende verval?

Unieke locatie
‘De denderende tijd’ is de vijfde zomervoorstelling van Het Nieuw Utrechts Toneel op een unieke locatie in Leidsche Rijn. Ditmaal rond de grootste bouwput van Nederland, waar hijskranen de toekomst uit de Romeinse grond trekken.