Het Alma Quartet trad op in Podium Witteman, het Concertgebouw, Classical Music Rave, Musicians Without Borders, RCO Opening Night, etc. Het kwartet ontving de ‘Prix de Salon’ 2014, een prijs die wordt uitgereikt door De Salon van het Koninklijk Concertgebouworkest. Eind 2016 verscheen de debuut-cd van het Alma Quartet met het complete repertoire voor strijkkwartet van Erwin Schulhoff. Net als Ravel en Debussy had Schulhoff een open blik. Invloeden van jazz en volksmuziek zijn hoorbaar in zijn dynamische Tweede strijkkwartet. Een heel ander timbre wordt aangesproken door Sjostakovitsj in zijn intense Achtste strijkkwartet.

Wij waren hier eerst is een vlijmscherp boek over een ingewikkelde waarheid: zo leven wilde dieren echt. 

De botsing tussen mens en dier Kinderboeken over Afrikaanse dieren zijn er genoeg, maar Wij waren hier eerst is het eerste dat gaat over het veelbesproken human wildlife conflict – de botsing tussen mens en dier. Het is namelijk lastig vol te houden dat de Afrikaanse savanne één groot dierenparadijs is als je weet dat neushoorns worden gedood voor hun hoorn, dat leeuwen worden gefokt voor de trophy hunting industry, en dat de mens op zijn beurt last heeft van bavianen die zonder uitkijken de weg oversteken. 

Joukje Akveld & Piet Grobler
Journalist en schrijver Joukje Akveld doorkruiste Afrika op zoek naar die schurende confrontaties tussen mens en dier, en om vast te leggen hoe sommige mensen proberen een oplossing te vinden voor bedreigde en verweesde dieren. Haar vorige boek, Een aap op de wc, werd bekroond met een Zilveren Griffel en genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs. De Griffeljury noemde het ‘jeugdliteraire non-fictie op zijn best’. Wij waren hier eerst is rijk geïllustreerd met foto’s en met illustraties van de Zuid-Afrikaanse Piet Grobler, die voor zijn werk talloze prijzen heeft ontvangen.

Wees onzichtbaar van Murat Isik is een grootse epische roman over de wanhopige strijd van een gezin tegen een tirannieke vader en een prachtige coming of age van een sensitieve jongen die opgroeit in een onveilige wereld, gebaseerd op Murat Isiks eigen jeugd. Maar het is ook een schitterende en kleurrijke ode aan de Bijlmer.

Murat Isik (1977) debuteerde in 2012 met de roman Verloren grond, die tot op heden tien drukken beleefde. Hij ontving er de Bronzen Uil Publieksprijs mee en werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs. Verloren grond werd vertaald in het Duits, Zweeds en Turks.

Het Trio d'Encore is ontstaan vanuit een hechte vriendschap, drie jongens met een gedeelde passie voor muziek. Caspar Vos (piano), Koen Stapert (viool) & Marcus van den Munckhof (cello) leerden elkaar kennen op het conservatorium van Amsterdam. Sinds 2012 spelen zij samen en in 2016 richtten zij het Trio d'Encore op. Het trio kenmerkt zich door gepassioneerd samenspel en onderscheidt zich door programma’s rondom, de bij het publiek zo geliefde, encores te spelen. Met deze muziek gelooft het trio een publiek op een verfrissende manier te kunnen overtuigen van zijn muzikale boodschap. 

Emma Lesuis zat in maart 2017 een week in De Torenkamer. Ze ging op zoek naar de activist in zichzelf. Dit schreef ze in haar laatste blog: 

"Vrijdag tijdens de presentatie liet ik horen dat de activist in mij wakker was en niet meer zweeg. Maar er was ook die twijfel, omdat ik de wereld langzamerhand in zwart-wit begon te zien, de nuance begon te verliezen. Het afgelopen jaar werd ik feller en datgene wat ik zo graag had willen bereiken in gesprekken, verbinding, was ver te zoeken. .... We kunnen allemaal wel wat doen, en best wat meer, maar op je eigen manier. Na vijf dagen in mijn Torenkamer te hebben nagedacht, ga ik snel de wereld in. De Women’s March wacht op mij."

Hoe gaat het nu met haar? Vanavond vertelt ze het!

Tomasz Aleksander Plusa (foto) is barokviolist die gespecialiseerd is in de uitvoering van oude muziek. Hij heeft op drie conservatoria in Polen en Nederland gestudeerd. Hij voert regelmatig in Nederland en buiten Nederland met verschillende ensembles, orkesten en als solist uit.Tomasz houdt van optreden en zijn passie over te brengen naar de publiek.

Vanavond speelt hij samen met de Amerikaanse luitist Earl Christy, die studeerde bij Edward Martin aan het College of St. Scholastica in Dulluth (Minnesota)en vervolgde ook zijn studie aan het Koninklijk Conservatorium bij Toyohiko Satoh, en daarna bij Paul Beier aan de Accademia Internazional della Musica in Milaan.

Milou van Rossum en Diana Ozon zijn te gast. Ze komen praten voor de jaren '80 tentoonstelling Doemdenkers en positivo's in het Noordbrabants Museum.

De jaren 80: Doemdenkers en positivo's
Van de inhuldiging van koningin Beatrix tot de val van de Berlijnse Muur, van Doe Maar tot Madonna en van de discman tot de Nintendo Game Boy. De 80’s waren bewogen jaren en inspireerden taalvernieuwers Van Kooten en De Bie tot termen als doemdenkers en positivo’s. Herbeleef in de tentoonstelling hoogte- en dieptepunten op het gebied van politiek & maatschappij, innovatie & techniek, milieu & gezondheid, mode & muziek, film & tv en sport.

Luister bij elk thema naar interviews met Yvonne van Gennip, Diana Ozon, Pauline Broekema, Ernst Jansz, Frits Spits, Pieter Winsemius en Milou van Rossum over hun persoonlijke herinneringen aan de jaren 80.

Mark Hendriks maakte de graphic novel Octopus.

Octopus
Een klein dorpje in Korea. Twee toeristen dwalen rond, op zoek naar authentieke ervaringen. Een clubje oude dames gaat wandelen. Een oude man zit onder een boom te drinken, hopend dat zijn vrouw er niet achter zal komen. Een vrouw runt overdag een toeristenwinkeltje en speelt 's avonds computerspelletjes met haar neefje. Maar ze heeft geen zin om te wachten op klanten en gaat liever vissen in een natuurreservaat. Daar, als ze zonder zuurstof met haar speer op vissen jaagt, ontdekt ze een octopus die kan praten. En wat hij zegt vindt ze even irritant als intrigerend.In Octopus raken parallelle verhaallijnen langzaam in elkaar verstrikt als de tentakels van een octopus. In zijn prachtige, vrije tekenstijl vertelt Mark Hendriks een zonderling verhaal waarin traditie en de moderne tijd elkaar raken en waarin niets is wat het lijkt.

Na middernacht kan ik mijn verdieping niet meer af, het alarm staat op het pand inclusief het trappenhuis. Ik ben de enige bewoner van VondelCS totdat de schoonmakers het alarm weer uitschakelen. 

Ik sliep vannacht rustiger omdat ik wist wat voor leegte zich onder mij uitstrekte, nadat Anastasiia gisteravond uit nieuwsgierigheid het luik in de vloer van de torenkamer had geopend. Ik droomde dat ik het luik nogmaals opende en de gehele inboedel van de AvroTros terugzag in de diepte. Met verwondering keek ik naar de opgestapelde tafels, stoelen en iMacs. 

Vandaag werk ik verder aan het nieuwe hoofdstuk in het boek, wat ik speciaal als los cahier in deze paar dagen maak en samenstel. 

“Van Kyiv naar het Vondelpark” 

De liefdesrelatie tussen Anastasiia en mij is ontstaan uit een afstands-relatie. Onze relatie floreert door het gevoel elkaar te missen. Nu we samenleven in Nederland voelen we de afstand tussen het huidige ‘wij’ (als stel) en het voorbije ‘wij’, en keren als vanzelf terug naar de plek waar we de eerste keer in Nederland samen kwamen: het Blauwe Theehuis in het Vondelpark. 

Na een paar dagen in de ondoordringbare torenkamer te werken, beschouw ik keer op keer mijn eigen afwezigheid van de buitenwereld. In plaats van een superieur uitkijkpunt wat de vrijheid toont, voel ik mij er geïsoleerd en opgesloten. Dit gevoel blijkt de directe aanleiding te zijn de ‘afstand tussen ons’ opnieuw te willen duiden. 

Hoe zien representaties van afstand er in het Vondelpark uit, als de torenkamer mijn ijkpunt is. Het Vondelpark is mijn speelveld van waaruit ik opnieuw het hoogste punt, het laagste punt, het verste, het meest dichtbije et cetera vaststel en verbeeld. Deze verbeeldingen helpen mij te ontdekken wat deze verandering in afstand voor onze relatie betekent.

Styliste Ellie Uyttenbroek is te gast.
ETNOMANIE is een tentoonstelling voor iedereen die zich graag door ‘de ander’ laat inspireren. De Rotterdamse styliste Ellie Uyttenbroek heeft honderd etno- historische foto’s uit de Wereldcollectie van het Nederlands Fotomuseum geselecteerd. Vervolgens heeft zij deze samen met ontwerper Mary Pelders Vos digitaal gestileerd. Door in de foto’s op specifieke plekken kleur toe te voegen, licht Uyttenbroek stijldetails uit die anders voor vele ogen onopgemerkt zouden blijven.

Op diverse prominente plekken in Rotterdam is de tentoonstelling ETNOMANIE van de Rotterdamse styliste Ellie Uyttenbroek te zien. ETNOMANIE is een tentoonstelling voor iedereen die zich graag door ‘de ander’ laat inspireren. En waar kun je dat beter doen dan op straat? Het Nederlands Fotomuseum nam samen met Rotterdam Festivals het initiatief om de tentoonstelling die in het museum te zien is uit te breiden naar de straat, zodat meer mensen geïnspireerd zullen worden.

Locaties in Rotterdam:
• Schouwburgplein
• WTC en WTC Art Gallery, Beurplein 37 en Meent 132B
• Etalage Bijenkorf, Coolsingel 105
• Open Universiteit gebouw/ Holbeinhuis, Coolsingel 65

De Noorse Kristina Vårlid (1994) studeert aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen. Ze begon met gitaarspelen toen ze acht jaar oud was. Naast klassiek gitaar leerde ze ook jazz piano, klassiek zang en orgel. In 2016 was Kristina finalist tijdens de Koblenz International Guitar Competition en de Nordhorn International Guitar Competition. Dit jaar heeft ze het Grachtenfestival Conservatorium Concours gewonnen.