De Torenkamer: Elsemieke van der Heijden - Dag 3
Gister ging alles voor de wind en zelfs vanmorgen ging alles nog voor de wind. Ik was vol met enthousiasme hier heen komen fietsen en voor ik het wist stond ik in de toren boven op mijn kelder kamer. Helaas ging de dag vanaf toen steeds meer bergafwaarts, ook daar had ik vrede mee, omdat de dingen uiteindelijk nog steeds lukte linksom of rechtsom. Ik werd steeds behendiger met de boor en schroefmachine en ook de decoupeerzaag was steeds minder een vreemde. Op sommige momenten voelde ik me zelfs goed als ik een tegenslag overwon.  Toen stak er opeens een flinke tegenwind op, ik had het niet zien aankomen, het moment dat ik had onderschat. Ik wilde een ladder maken om vanuit het gat naar beneden te dalen, hij moest vijf sporten krijgen en dat op zich moest geen probleem vormen.. ik had immers alles vier keer nagemeten, juist omdat ik nou niet uitblink in cijfers. Poging na poging bleef mislukken en het bleek uiteindelijk dat ik achteloos er van uit was gegaan dat een houten balk recht zou zijn. Waarom zou het ’t niet zijn toch? De natuur  is immers altijd te voorspellen..
Ik werk hier alleen met de deuren dicht en wordt alleen vergezeld door de stemmen van zang en toen opeens hoorde ik ‘hallo, hoe gaat het daar?’.  ‘Het gaat niet goed’ zei ik. ‘De sportjes spelen pingpong met elkaar en ik kijk lijdend toe. Hij gaf me een blik opener op hoe ik het anders kon aanpakken, hij had gelijk en ik was niet meer boos.

Slaapservice: Liesbeth Lagemaat uit Lizzie

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Liesbeth Lagemaat uit Lizzie

Liesbeth Lagemaat is dichteres, actrice en schrijfster. In 2005 ontving ze de C. Buddingh’-prijs voor haar debuutbundel ‘Een grimwoud in mijn keel’. Daarna verschenen ‘Een koorts van glas’ (2007), ‘Handlanger – Het witte kind’ (2009), ‘Het uur van de pad’ (2012), en in 2015 het lange epische gedicht ‘Nachtopera’. Ook verscheen in 2015 Lizzie, een roman over liefde en kunst, geschreven in samenwerking met Martin Michael Driessen. Het Milanese uitgeefhuis Neri Pozza gaat de roman in het Italiaans uitbrengen. Op dit moment werkt Liesbeth Lagemaat aan een nieuwe (solo-)roman en aan een nieuwe dichtbundel. 

Slaapservice: Haro Kraak uit Lekhoofd

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Haro Kraak uit Lekhoofd

Haro Kraak (1986) is verslaggever en tv-recensent van de Volkskrant. Hij publiceerde korte verhalen in Revisor en De Optimist. In september verscheen zijn debuutroman Lekhoofd, over een jongen die geluiden kan proeven en letters en cijfers in kleuren.

De Torenkamer: Elsemieke van der Heijden - Dag 1

Vandaag probeerde ik de doos als een tape constructie alvast in de toren te hangen. Ik had alleen paars tape, ik en paars hebben nooit echt een goed band gehad.. maar wie weet kon dat nog veranderen. Ik begon vol enthousiasme en plakte keurig langs mijn meetlint. Op de grond ging alles goed en ook de eerste twee linten hingen stevig in de lucht, al gauw begon het spel van de tape tegen mij. Als ik aan de ene kant van het vierkant zat kwam het tape van de muren af aan de andere kant. Dan probeerde ik zo snel mogelijk af te stormen op het eigenwijze tape, drukte het terug tegen de muur en sprintte weer naar de andere hoek. Ik draaide mijn rug naar het vierkant, pakte mijn camera en ja hoor. Ik zag door mijn lens hoe het grootste gedeelte van het paarse lint weer op theatrale wijze op elkaar was gehoopt op de grond. Normaal gesproken dacht ik, zou ik chagrijnig zijn geworden en had ik in een ruk al het tape naar beneden getrokken en er een bal van gepropt. Vandaag was ik kalm en moest ik zelfs lachen, vooral op de momenten dat ik in opperste concentratie toch met mijn haar klem kwam te zitten aan een plakkerig stuk en het vederlichte skelet van een kunstwerk in spe weer van me had gewonnen!

 

Ik verliet de toren  in ’t holst van de nacht en had het Vondelpark nog nooit zo verlaten gezien. Morgen win ik het spel met hout in een race tegen de klok!

Slaapservice: Kira Wuck - Gedicht uit de bundel Finse meisjes

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Kira Wuck - Gedicht uit de bundel Finse meisjes

Kira Wuck (1978) is dochter van een Finse moeder en een Indonesische vader. Ze studeerde aan de Hogeschool Utrecht en aan de Schrijversvakschool in Amsterdam. Met haar overrompelende optredens won ze het NK Poetry Slam en de jaarfinale van Festina Lente. Met haar poëziedebuut Finse meisjes uit 2012 won ze de C.W. van der Hoogtprijs en werd ze genomineerd voor de C.Buddingh'prijs en de Jo Peters PoëziePrijs. In 2016 verscheen haar verhalenbundel Noodlanding, die door Trouw een "Daverend debuut" werd genoemd. Onlangs verscheen haar tweede poëziebundel De zee heeft honger. Kira Wuck werkt momenteel haar eerste roman.
Foto: Biana Sistermans

De Torenkamer: Mathieu Klomp - Dag 5

Een week is een rare periode. Het is langer dan een dag, maar ook weer korter dan een maand. Waarschijnlijk was u daar al van op de hoogte, maar toch. Een project, wat dan ook, duurt meestal langer dan een week, maar anders dan bij een dagklusje biedt een week ook weer een gevaarlijke mogelijkheid dingen uit te stellen tot later. Gelukkig kan ik mijn uitstelneiging af en toe de baas. Als ik werk en er zijn ineens allerlei onomkeerbare keuzes - dat is vooral als het z'n uiteindelijke vorm nadert - denk ik meestal gelijk "Tja, daar moet iemand zich later maar over buigen" - wat ik dan probeer te beantwoorden met "Wie moet zich daarover buigen?? Ik! Wanneer?? Nu!"
Vandaag heb ik min of meer de onderdelen gemaakt die ik wilde maken, en ik ben vast een beetje begonnen met in elkaar zetten, zodat ik die stap niet blijf vermijden. Morgen is het de bedoeling dat alles bij elkaar komt. Zal mij benieuwen of ik genoeg tijd heb, en of het resultaat iets van beleving oproept. Ik verwachtte daar niet veel van, maar meerdere mensfiguren bij elkaar zien an sich heeft ook nu al iets van een prikkelend effect. Mijn camera herkende er in elk geval een groepsfoto in. Dat is alvast bemoedigend, want dat is een beetje het beeldhoudersequivalent van je tekst goed laten keuren door de spellingcontrole.

Slaapservice: Jan Kuijper - Tombe van JC Noordstar

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Jan Kuijper - Tombe van JC Noordstar

Jan Kuijper (Amsterdam, 30 december 1947) is een Nederlands dichter. Hij schreef zesentwintig nieuwe albumbladen voor dichters: 'Aanmatigingen: sonnetten'. Voor onder anderen Astrid Lampe, Eva Gerlach, H.H. ter Balkt - steeds vertrekkend vanuit regels uit hun gedichten, vanuit 'van die woordjes die weer woordjes wegmaken'.