Herman Clerinx beschrijft in zijn boek ‘Een paleis voor de doden’ de beschavingen die zo’n vijfduizend jaar geleden hunebedden en dolmens bouwden en menhirs rechtop zetten. Ze plaatsten die monumenten niet zozeer om hun doden te eren, maar vooral om hun eigen leefwereld te verbeteren.

Voor dit boek reisde Clerinx onder andere naar Drenthe, de Belgische Ardennen, Duitsland, Zweden, Ierland, Spanje, Bretagne en natuurlijk Engeland en Schotland. Hij vertelt wat er aan megalithische monumenten te zien is, en voor de Benelux geeft hij zelfs exact aan waar welk monument te vinden is.

Onder het motto ‘nadenken is niet verboden’ gaat Clerinx verder na wat de bedoeling en het nut van al die monumenten was. Daartoe combineert hij de archeologische gegevens met inzichten uit de antropologie, zonder de wetenschap ooit geweld aan te doen. Clerinx legt zelfs uit hoe Stonehenge aan de basis lag van een officieel erkende godsdienst: de religie van de moderne druïden.

‘Loepzuiver’, ‘Ontroerend’ en ‘Meeslepend en vol drama’. Zo wordt sopraan Tineke Roseboom omschreven. Een zangeres in hart en nieren. ‘Ieder mens moet iets doen. Ik moet zingen.  Ik wil mensen in andere sferen brengen door muziek. Ik wil mensen raken, ontroeren of zelfs boos maken. Het mag een kijkje in de ziel geven. Daarom zing ik.’

Vandaag ging ik weer wandelen met het idee om inspiratie op te doen voor het stilleven van een kunstenaar. Het regende hard en lang dus bleef ik 's ochtends binnen werken tot een uur of 13:00. Ik bespiedde de mensen op het terras, waaruit mijn inspiratie kwam om een lunch na te maken die daar geserveerd werd. Dat zou ook goed passen binnen een kunstenaarsstilleven, want die eten natuurlijk ook. Toen ik ermee klaar was, was het voor mij ook lunchtijd.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Jeroen Olyslaegers - Monoloog van de geest van Klytaemnestra

Jeroen Olyslaegers (1967) schrijft columns, theaterteksten en proza. Met zijn vorige romans WIJ (2009, genomineerd voor de Gerard Walschap Literatuurprijs) en WINST (2012) maakte hij een rentree in de Nederlandse letteren. In 2014 ontving hij de Arkprijs van het Vrije Woord voor zijn werk en maatschappelijk engagement, en de Edmond Hustinxprijs voor zijn theateroeuvre. Olyslaegers woont en werkt in Antwerpen. WIL is zij nieuwste roman.
© Koen Broos

Het Centraal Museum pakt deze zomer groots uit met een nieuwe modetentoonstelling. Voor het eerst staan ruim 100 hoogtepunten uit de eigen modeverzameling in de spotlights. Bezoekers worden ondergedompeld in een wereld van 18de-eeuwse robes, royale schapenboutmouwen en experimentele herenpakken van nu. Wie maakt het ontwerp en wie draagt het? Hoe worden deze bijzondere ontwerpen geconserveerd en wanneer is een ontwerp ‘overleden’? Ontdek het in de tentoonstelling Uit de Mode.

Ninke Bloemberg is conservator mode bij het Centraal Museum, en heeft de tentoonstelling ‘Uit de mode’ samengesteld.

Opera Spanga brengt in de aanloop naar Leeuwarden-Fryslân 2018 van 22 juli t/m 5 augustus 2017 Giuseppe Verdi’s Klassieker en meest gespeelde opera aller tijden La Traviata.Deze La Traviata is een protest tegen de almaar voortwoekerende vrouwenhandel die niet meer zou bestaan als er geen vraag was naar bruikbare vrouwen. We tonen een aanklacht tegen het gebrek aan beschaving, een aanklacht tegen barbarij.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Jordi Lammers - Balsport

Jordi Lammers (1996) begon aan het einde van zijn middelbareschooltijd met lezen en sindsdien is hij daar niet mee opgehouden. Op dat moment, die jaar geleden, leerde hij hoe mooi het is om schrijvers te bewonderen. De passie voor taal en verhalen bewoog hem om Nederlands aan de Radboud Universiteit Nijmegen te studeren, waar hij in 2015 tot campusdichter werd verkozen. Jordi won met zijn verhaal ‘Meisjes die terug kunnen praten’ de voorronde van Write Now! Venlo. Lees hier de tekst die Jordi voor de finale schreef.
Foto: Vera Cornel

Ik zag een konijn. Ik maakte een konijn. Mijn fruitschaal was leeg, dus vulde ik hem weer. Op de redactie stond een kleine cactus, dus maakte ik die ook. Wat ik graag wil doen is de Torenkamer ombouwen tot een stilleven van een kunstenaar. Dus een combinatie van levensechte objecten (die ik zelf maak) en miniatuur werken. Ieder werk wat ik maak is een indruk die ik gekregen heb binnen het Vondelpark, de komende dagen wil ik me daar ook aan houden.

Joseph Moog is een Duitse, veelgeprezen pianist die op zijn 4^e begon met pianospelen. Hij werd in 1987 geboren in Ludwigshafen als zoon van professionele musici. Joseph betovert zijn publiek met zijn volwassen authenticiteit en virtuositeit en zijn gewaagde, unieke programma’s, waar vaak zijn eigen composities deel vanuit maken. Hij won tweemaal een International Classical Music Awards ICMA: in 2012 ontving hij de Award for Young Artist of the Year en in 2014 de Award for Solo Instrumentalist of the Year. Critici roemen Joseph (al enige tijd Young Steinway Artist) als “de meest interessante musicus van zijn generatie” en spreken over hem als “een van de meest opmerkelijke fenomenen in de huidige muziekwereld”.

Joseph Moog heeft een behoorlijke discografie opgebouwd. Veel opnames hebben hem al prijzen alsmede talrijke euforische kritieken opgeleverd. Zijn achtste cd, getiteld ‘Tchaikovsky | Scharwenka’ werd uitgebracht in 2014 bij Onyx Classics en bevat onder meer de Tsjaikovsky’s Grande Sonate in G, op. 37. Zijn tiende cd is in september uitgekomen en is 'Complete Sonates' van Chopin. 

Johan Polak (1928-1992) werd bekend als uitgever, schrijver, columnist, maar ook als homo-emancipator. Voor het eerst is zijn leven uitgebreid opgetekend door Koen Hilberdink in de biografie ‘J.B.W.P.’.

Koen Hilberdink is biograaf en werkzaam bij de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Hij promoveerde op Ik ben een vreemdeling. Ik sta apart. Een biografie van Paul Rodenko (2000). In november 2007 verscheen zijn biografie over Hans Lodeizen.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Eva Meijer uit Het vogelhuis

Eva Meijer (1980) is beeldend kunstenaar, filosoof, schrijver en singer-songwriter. Ze publiceerde eerder korte verhalen en poëzie in literaire tijdschriften. Haar debuutroman Het schuwste dier (2011) werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs, de Gouden Boekenuil en de Vrouw&Proza Debuutprijs. In 2013 verscheen Dagpauwoog. Ze promoveert momenteel aan de Universiteit van Amsterdam op een onderzoek naar politieke stem van dieren. Begin 2016 verscheen Dierentalen, waarin ze talen van niet-menselijke dieren bespreekt, en de vraag wat taal eigenlijk is. Haar derde roman Het vogelhuis verscheen in september 2016, won de Lezersprijs van de BNG Bank Literatuurprijs, is genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs en zal worden vertaald in het Duits en Engels. Dierentalen zal ook in het Duits vertaald worden.
Foto: Irwan Droog

De tweede wandeling weer achter de rug. Om het Vondelpark de Torenkamer in te krijgen, maakte ik een kamerplantje. Terwijl ik deze aan het maken was staarde ik naar benden waar een terras was waar mensen wijn dronken en kaas aten. Verder keek ik uit over een meertje in het park, waaromheen veel mensen liepen en bankjes stonden. Ik maakte het park na, zonder de mensen, omdat het park is waar de mensen naartoe komen voor ontspanning. In mijn ogen straalt een park rust uit en voor mij is dat belangrijk omdat mijn 2 uur durende wandelingen voor mij gingen over onthaasten en écht rond me heen kijken.

Bernard Heesen is de belangrijkste en meest invloedrijke glasblazer en -kunstenaar van Nederland. Nog tot en met 24 september 2017 toont Museum Jan van der Togt in Amstelveen een overzichtstentoonstelling van Bernard Heesen, onder de noemer: “Van Kleurenpracht naar Pronkbokaal – Een Reflectie”. Deze grote overzichtstentoonstelling toont hoogtepunten uit diverse periodes uit het oeuvre van Bernard Heesen (1958). Gelijktijdig met de tentoonstelling in Museum Jan van der Togt is er in het Nationaal Glasmuseum Leerdam de expositie “Kleurenleer” van Bernard Heesen te zien, en in Fort Asperen de tentoonstelling “Glass, European Roots”.

Werk van Heesen in het Kunstfort


Werk van Heesen in het Glasmuseum



Glasblazers aan het werk in de glasblazerij in Leerdam


Glasblazers aan het werk in de glasblazerij in Leerdam

Sophiko Simsive werd in 1991 geboren in Tblisi (Georgië). Haar moeder was pianodocente, gespecialiseerd in het lesgeven aan jonge kinderen. Sophiko bleek een natuurtalent en zonder veel moeite stroomde ze door van de muziekschool naar een van de beroemdste conservatoria van Europa, dat van Tblisi. Daar werd ze tijdens een competitie ontdekt door dirigent Lev Markiz, die ervoor zorgde dat ze met een beurs naar Europa kon. Ze was vijftien toen ze als jongste student ooit op het Sweelinck Conservatorium van Amsterdam terecht kwam. Ze haalde er haar Bachelorexamen cum laude, begon aan de Masteropleiding maar schakelde over naar de Berlijnse Musikhochschule.

Mijn eerste uren door het Vondelpark gewandeld, op zoek naar situaties en objecten die mijn interesse wekten. Ik geef het alledaagse graag iets humoristisch om juist het belang van onbenulligheden weer te geven. Zo spraken de parkieten, de containers en de hotdogkraampjes me aan, omdat ik deze juist wat chiquers en iconiser van keramiek zou kunnen maken. Bij één van de containers zag ik een muis, die ook wel graag de Torenkamer wilde bezoeken.

John-Alexander Janssen schreef Een verhaal uit de Zonnestad, over liefde, familiegeheimen en de voorafschaduwing van een burgeroorlog.

Een verhaal uit de Zonnestad
Damascus. Op een open dag van de universiteit ziet Hamza, aankomend student bouwkunde, het meisje van zijn dromen. Hij besluit Zania, zoals ze zal blijken te heten, te volgen en belandt zo bij een proefcollege filosofie waar hij erachter komt dat de begeesterende professor Sinna al-Iskandri voor haar geen vreemde is. Hij schrijft zich in voor een bijvak filosofie en raakt zo langzaam verder in de ban van Zania en de geheimzinnige familie Al-Iskandri.