Op 14 oktober 2017, honderd jaar na haar dood, opent in het Fries Museum de grootste Mata Hari-tentoonstelling ooit. Aan de hand van persoonlijke bezittingen, foto’s, plakboeken, brieven en militaire dossiers ontmoet je Margaretha Zelle, het meisje achter de iconische Mata Hari. Reis met haar mee van haar geboortestad Leeuwarden naar Nederlands-Indië, waar het noodlot haar achtervolgt. Beleef haar glorieuze opkomst in de danstheaters van Parijs en ontdek het web vol van intriges waar ze tijdens de Eerste Wereldoorlog in verstrikt raakt.

Hans Groeneweg is conservator bij het Fries Museum en komt vertellen over de tentoonstelling.

Het is weer tijd voor Mozart! Al jaren klinkt de muziek van de grootmeester in alle concertzalen, radioprogramma’s, op CD’s en in huiskamers, waardoor het lijkt alsof al zijn werken bekend zijn. Niets is minder waar. Slechts een deel van zijn kamermuziek wordt regelmatig uitgevoerden daarom hoort u tijdens het Mini Mozart Festival bekende én minder bekende werken van Mozart. De concerten worden van 15 t/m 20 oktober gespeeld door hetOrkest van de Achttiende Eeuw, de Van Swieten Society en Symphonie Atlantique.

Musici en repertoire van de Van Swieten Society:

Pianokwartet in g klein: Heleen Hulst viool, Bart, Bernadette Verhagen altviool, Steuart Pincombe cello, Bart van Oort piano.

Hoornkwartet in Es: Laurens Otto hoorn, Heleen Hulstviool, Bernadette Verhagen altviool, Elisabeth Smalt altviool, Steuart Pincombecello.

Op donderdag krijg ik mezelf maar moeilijk op gang. Ik heb nog allerlei plannetjes, maar ik vind ook dat ik naar een soort eindwerk toe moet werken. Dus leg ik me toe op het grote schilderij. Ik twijfel of ik spulletjes in de schappen zal tekenen, vul één schap in, en doe dan de rest ook maar, want slechts eentje ziet er ook weer zo raar uit. En dan ook maar een tegelvloertje er in? Ach, waarom ook niet! Je wilt een drukke supermarktscène of je wilt het niet.


Na een tijdje geschilderd te hebben denk ik na over dat intuïtieve boek wat ik aan het maken ben en of dat überhaupt zin heeft. Het is een experiment naar hoe ik die supermarkt in beeld kan brengen, maar misschien moet ik nog experimenteler te werk gaan? Grotere vegen en nog abstracter?


Of ben ik mezelf alleen maar aan het afleiden van waar ik eigenlijk aan zou moeten werken? namelijk het schrijven aan de personages. Ik gooi liever met inkt, dat geeft meer resultaat, maar misschien is het goed de week te eindigen met schrijven? Het vooruitzicht van een opgeruimde torenkamer met alleen een laptop op de tafel inplaats van overal papier, inkt, bakjes water, vieze kwasten en verfrommelde zakdoekjes, spreekt me wel aan…

Erik Whien regisseert bij Theater Rotterdam de eerste toneelbewerking van het beroemde boek 'Revolutionairy Road'. Een aangrijpend verhaal over de diepste onvolkomenheden van de mens. Over ontsnappen, maar niet aan jezelf kunnen ontkomen.

De cast bestaat uit Gouden Kalf- en Louis d'Or-winnaar Jacob Derwig (Klem, Penoza, Who's afraid of Virginia Woolf?), Malou Gorter (toneelbewerking Borgen), Teun Luijkx (A'dam E.V.A.) en Alejandra Theus (Zie mij graag).

Het Coco Collectief brengt maatwerk: lied in een nieuw jasje. Avondvullend of korter, de kerstcollectie of de nieuwste selectie, Coco komt met het hele Collectief. Vijf sopranen en een pianist brengen een frisse kijk op liedrepertoire van klassiek tot morgen. Maatwerk slaat dan zowel op de eigen passende arrangementen als op de flexibiliteit wat betreft repertoire en lengte van het concert...

Het Coco Collectief bestaat uit de sopranen Wendeline van Houten, Nikki Treurniet, Jannelieke Schmidt, Merlijn Runia en Ellen Valkenburg en pianist Maurice Lammerts van Bueren. Het ensemble geeft regelmatig recitals en was diverse malen te horen op Radio 4, waaronder in Spiegelzaal en Opium op 4. Ook waren de Coco's verschillende keren te zien op Brava TV. Het Coco Collectief zingt voornamelijk eigen arrangementen, die gemaakt worden door Jannelieke Schmidt en Maurice Lammerts van Bueren.

The International Holland Music Sessions: Ioana Cristina Goicea & Andrei Banciu

Ioana Cristina Goicea (viool) en Andrei Banciu (piano) komen beide uit Roemenië en spelen live in de uitzending. Muziek van Kreisler, Bartók en Debussy.

Voor het eerst in haar bestaan wijdt de Hermitage Amsterdam een tentoonstelling aan een van de opzienbarendste schatten van de Hermitage in St. Petersburg: Hollandse Meesters: ‘De Kroonjuwelen van de Hermitage’.

Voor de tentoonstelling ‘Hollandse Meesters uit de Hermitage. Oogappels van de tsaren’ zijn drieënzestig werken van vijftigschilders geselecteerd, waaronder maar liefst zes schilderijen van Rembrandt.

Alle grote meesters zijn vertegenwoordigd. De Hermitage collectie telt ruim 1500 schilderijen en is daarmee de belangrijkste verzameling Hollandse schilderkunst buiten Nederland.

Wereldberoemde schilderijen als Rembrandt’s ‘Flora’ en ‘Jonge vrouwen met oorbellen’, een van Frans Hals’ befaamde mannenportretten en ‘De Nieuwmarkt in Amsterdam’ van Bartholomeus van der Helst.  Maar ook schilderijen van Willem Kalf, Gerard van Honthorst, Paulus Potter en Emanuel de Witte. 
Historiestukken, landschappen, portretten, stillevens, taferelen uit het dagelijks leven, zeegezichten en kerkinterieurs.

In Opium een gesprek met Birgit Boelens, tentoonstellingsconservator bij de Hermitage Amsterdam en de Nieuwe Kerk in Amsterdam. 

Op dinsdag ben ik vastbesloten veel werk te verzetten. Mààr eerst een wandeling door het park. Mensen laten hun hond uit, mannen doen oefeningen waar je ongetwijfeld super gespierd van wordt, een vrouw knuffelt een boom. Als ik eenmaal in mijn torenkamer ben bekijk ik mijn planning. Ik zou vandaag één grote tekening maken, en nog een kleinere. Ik ben erg onrustig en heb geen goed papier, dus wandel ik in mijn veel te warme winterjas naar een kunstenaarsbenodigdheden winkel. Zweterig kom ik daar aan, mààr ik zie direct een aanbieding voor een stapel papier. 

In mijn enthousiasme koop ik een heel pak. Eenmaal weer terug in de torenkamer blijkt het veel dunner te zijn dan ik dacht. Wat nu?

Ik vraag me sowieso veel af ‘Wat nu?’ vandaag. Ik had me voorgenomen om beeldend onderzoek te doen naar mijn graphic novel. Vond ik mooi klinken, beeldend onderzoek, maar hoe ga ik dat aanpakken? Ik besluit een grote overzichtsplaat van de supermarkt te schetsen, en losse tekeningen te maken. Het is nog maar dinsdag, vandaag mag ik nog experimenteren

 Omdat ik het dunne papier niet te veel wil belasten werk ik met zwart en één steunkleur en dat vind ik er verrassend leuk uitzien. Aan het einde van de dag vouw ik de papieren doormidden en plak ze aan elkaar als een grote leporello. De tekeningen zijn allemaal doormidden gevouwen en zo ontstaan er nieuwe combinaties van beeld.

Verder ben ik vandaag tijdens één van mijn wandelingen een oud vrouwtje tegengekomen dat exact lijkt op het oude vrouwtje dat in mijn boek voorkomt! Ik werd bijna aangereden toen ik haar zag want ik bleef stil staan, verdraaide mijn nek, midden op een zebrapad. Gevaarlijk. Ik maakte snel een foto, waarop ze toevallig net richting een supermarkt loopt!

Morgen ga ik eens kijken of mijn experimenten goed genoeg zijn om verder uitgewerkt en aangescherpt te worden.

Clairy Polak speelt van september t/m december in het toneelstuk Terror.

Een vliegtuig met 148 passagiers aan boord wordt gekaapt. De kapers dreigen het vliegtuig neer te laten storten op De Arena waar op dat moment een interland Nederland – Duitsland wordt gespeeld voor 54.000 mensen. Twee F16’s worden de lucht ingestuurd en wachten op een bevel. Dat bevel komt niet. Een van de straaljagerpiloten neemt het heft in eigen handen en schiet het passagierstoestel uit de lucht om zo 54.000 levens te sparen.


Terror is over de hele wereld een ongekend succes en een van de meest spannende en spraakmakende producties van de afgelopen jaren. In Duitsland heeft het stuk zo’n impact gehad dat de voorstelling live is uitgezonden op televisie. In de Nederlandse versie is Jeroen Spitzenberger de piloot, Johanna ter Steege de officier van justitie, Clairy Polak de rechter en u, de jury! Elke voorstelling is er een na-programma over de invloed van de terreurdreiging op onze maatschappij, waarbij de vraag centraal staat hoever de overheid mag gaan in het beschermen van haar burgers en wat dit betekent voor onze privacy.

Nadezda Filippova is pianiste en een van de finalisten van Dutch Classical Talent.

Nadezda heeft met haar 27 jaar al een reeks indrukwekkende successen geboekt. Ze soleerde met grote orkesten, waaronder het Filharmonisch Orkest van Sint-Petersburg en was prijswinnaar bij concoursen in Sint-Petersburg, Porto, Amsterdam en Berlijn. Sinds 2016 woont Nadja in Amsterdam, waar ze onder andere haar tweede Master heeft afgerond aan het Conservatorium van Amsterdam. Haar brede oriëntatie weerspiegelt zich in een programma met klassieke, romantische en eigentijdse werken.

Camerata RCO is een ensemble met wisselende bezetting dat is samengesteld uit leden van het Koninklijk Concertgebouworkest. In een kleine en intieme setting spelen ze kamermuziek. 

‘Liefde is aardappelen’ – de kleine Sovjet-mens in een houten huis. Een adembenemende film van Aliona van der Horst.

Aliona van der Horst heeft vijf  internationaal onderscheiden documentaires op haar naam staan. Ze  is geboren in Moskou en getogen in Nederland, dochter van een Russische moeder en Nederlandse vader.  Studeerde Russische letterkunde aan de UvA en vervolgens regie aan de Nederlandse Film en TV Academie.

Na het schrijven van mijn helemaal-zen-en-gefocused-blog van gisteren, merkte ik dat ik zin kreeg om weer op doek te schilderen, groot werk te maken, naar buiten te gaan en actie te ondernemen! Mijn concentratieboog had zijn limiet bereikt. Drie-en-een-halve dag dus. Oke, dit was dus het moment, het moment om daar in de Torenkamer het gevecht met mezelf aan te gaan en met de pen heel fijn op papier door te tekenen. Ik “moest” namelijk nog anderhalve dag. Plichtsgetrouw ben ik, na een rondje park, weer de Torenkamer in gegaan om verder te werken. Totale chaos als gevolg! Terug bij af. Het werk was wild en precies het tegenovergestelde van het werk waarmee ik de donderdagmiddag zo relaxed was geëindigd. Interessant. Irritant. Nee, vooral interessant. Nu doorzetten en kijken wat dit gaat brengen. Ik heb tot heel laat gewerkt en mijn laatste nacht in de Torenkamer heb ik zo’n 2 uur geslapen. Ik ben de vrijdagochtend met veel energie opgestaan om de laatste werken af te maken en te vernissen voor de eindpresentatie ’s avonds. Tijdens de live uitzending zullen al mijn werken naast elkaar gepresenteerd worden en zal het proces zichtbaar zijn. Afgelopen dagen heb ik als ontzettend bijzonder ervaren. Ik ben heel blij dat ik de Torenkamer ben ingegaan om mijn persoonlijke creatieve proces door tijd uit te dagen. Vijf dagen in een vacuüm in het Vondelpark hebben mij veel geleerd, heel tof om dit straks in een visueel dagboek terug te zien.