Vanavond spelen violiste Tracy Bu en pianiste Natsumi Ohno live in de uitzending.

Is het altijd de femme die fataal is en de man verleidt en in het ongeluk stort? Sven Ratzke draait het om en zet juist de fatale en raadselachtige man - rebellen, buitenbeentjes, oplichters, duivels en hartendieven - centraal in zijn nieuwe programma HOMME FATALE.

Voor deze gloednieuwe show vroeg Ratzke de beste singer-songwriters van dit moment om nummers te schrijven: Rufus Wainwright, Lisa Hannigan, Dez Mona en Fay Lovsky. Filmische verhalen op muziek over de homme fatale in al zijn facetten. Verleidelijke songs waarin Ratzke meer dan ooit de popsound opzoekt: de ene keer met een bruisende beat, dan weer als intieme chanson. En zoals altijd in glamorous outfits en begeleid door zijn virtuoze band.

De Haribo Kindermix is nog niet op, ik heb heerlijk ontbeten. Vandaag ben ik bezig met het bewerken en uitzoeken van de eerste foto’s die ik gisteren heb geschoten. De focus in deze portretten ligt op de personen en niet op de omgeving. Zoekend naar karakteristieke eigenaardigheden. Vanmiddag schiet ik voor het eerst een moeder en dochter. Wordt vervolgd…

15 februari 1894. Martial Bourdin wandelt richting Greenwich met een tijdbom om zijn middel. Zijn missie: een aanslag op het Koninklijk Observatorium, ijkpunt van de tijd. Niet enkel als symbolische daad, maar als oprechte poging om de tijd en haar vooruitgang een halt toe te roepen.

Augustus 2017. Theatermakers Greg Nottrot en Floor Leene onderzoeken de motieven van Bourdin en vragen zich af hoe zij vandaag de dag de tijd tot stilstand zouden brengen. Is er een manier om te ontsnappen aan het alsmaar voort tikkende verval?

Unieke locatie
‘De denderende tijd’ is de vijfde zomervoorstelling van Het Nieuw Utrechts Toneel op een unieke locatie in Leidsche Rijn. Ditmaal rond de grootste bouwput van Nederland, waar hijskranen de toekomst uit de Romeinse grond trekken.

Robert Smith is een Engelse barokcellist en gambaspeler. In 2012 won hij de Eerste Prijs, Publieksprijs én Bijzondere Prijs van de Bach-Abel Viola da Gamba Competition in Köthen. Zijn uitvoering van een heavy metal transcriptie viel in het bijzonder op. Roberts ensemble, Fantasticus ontving veel bijval voor de recente opnames van stylus fantasticus-werken en Franse barokmuziek. In 2013 omschreef The Strad zijn spel als “intensely expressive, highly dramatic.” Zijn debuut solo cd, Tickle the Minikin, was BBC Instrumental Choice in September 2014. Een nieuwe CD, The Excellency of Hand, is een ontdekking van Engelse viola da gamba duos samen met gamba-virtuoso Paolo Pandolfo. Straks in 2017 komt van Robert een van de eerste opnames van de recent-ontdekte Telemann Fantasias voor solo viola da gamba.

Robert studeerde Viola da Gamba bij Mieneke van der Velden (Amsterdam) en Paolo Pandolfo (Basel). Hij studeerde ook barokcello bij Wouter Möller, Jaap ter Linden en Viola de Hoog. Hij was aanvoerder van de celli van het European Union Baroque Orchestra in 2005/6 en speelt nu onder meer met Amsterdam Baroque Orchestra en ensemble Fantasticus. In 2010 won hij de tweede prijs in de Internationale Baroque Soloists Competition in Brunnenthal, Oostenrijk. Als ensemblelid ontving hij meerdere prijzen in de Internationale Wedstrijd Musica Antique Brugge en het Van Wassenaar Concours (Amsterdam).

Abdelkader Benali werd in 1975 geboren in Ighazzazen (Marokko). Hij kwam op vierjarige leeftijd naar Nederland. Benali schrijft behalve romans en toneel ook artikelen en recensies voor onder meer Algemeen Dagblad, de Groene Amsterdammer, Esquire, de Volkskrant en Vrij Nederland. Voor zijn romandebuut Bruiloft aan zee werd hij in 1997 genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs, die hij in 2003 kreeg voor zijn tweede roman, De langverwachte. Ook schrijft hij gedichten.

Wax Hollandais
Tien jaar liet Abdelkader Benali op zich wachten met een opvolger van Panacee, zijn poëziedebuut. Wax Hollandais maakt aan dat wachten een einde. De titel verwijst naar een op batiktechniek gebaseerd kleurrijk textiel, ontworpen en gefabriceerd in Nederland en voornamelijk verkocht en gedragen in Afrika. Even kleurrijk en (doorgaans) vrolijk zijn deze gedichten, doordrenkt met verschillende culturele grondstoffen uit Europa en Afrika, met een bijna meedogenloze vitaliteit.

Het is vrijdag ochtend. Nog één dag om alles af te maken, en dat is nog best veel. Toch ga ik zonder stres aan het werk en heb een super leuke dag. Ik heb eerst het haar gedaan. Vervolgens wat details want bij zo een tekening kan ik soms best wel perfectionistisch zijn en moeten ook alle kleine dingen kloppen. Daarna ben ik de achtergrond gaan maken. Dit heb ik gedaan met grafiet poeder (1ste foto), een kwast, nog meer grijs potlood zoals bij de rest van de tekening en een gum voor de bloemen. Alles kwam op tijd af en ik ben hartstikke tevreden. Het was een super leuke dag!

Expositie "Oog in Oog”, Levensechte dieren uit de prehistorie
De expositie betreft een verzameling van het werk van Remie Bakker. Deze Rotterdamse kunstenaar wordt al jarenlang internationaal gewaardeerd vanwege zijn buitengewoon realistische reconstructies van prehistorische dieren.Na studie aan de kunstacademie in Rotterdam en in het buitenland gaat hij zich specialiseren in het maken van reconstructies van uitgestorven diersoorten. Hierbij werkt hij samen met paleontologen en andere vakspecialisten uit binnen- en buitenland. Het resultaat mag er zijn. De diermodellen zijn bijna griezelig perfect, vrijwel levensecht.

Met deze expositie staan bezoekers oog in oog met een holenbeer, wolharige neushoorn of sabeltandkat. Ook de enorme prehistorische bosolifant en zijn neefje van slechts 1 meter hoog, zijn present. Bijzonder is de Nothosaurus, miljoenen jaren geleden zwom deze in de Nederlandse wateren rond. 

De tentoonstelling is nog tot en met 3 september 2017 te zien bij Museum Schokland.

Rosanne Philippens (Amsterdam, 1986) begon op driejarige leeftijd met viool spelen. Haar vioolspel kenmerkt zich door een perfecte techniek, een grote openheid en het streven om zich voortdurend te ontwikkelen. Door haar gedrevenheid en communicatieve instelling weet ze haar publiek mee te slepen. In 2009 behaalde ze aan het Koninklijk Conservatorium haar diploma summa cum laude en vervolgde haar studie aan de Hans Eisler Akademie in Berlijn waar ze in 2014 haar master haalde met de hoogst mogelijke cijfers.

Pianist Daahoud Salim (1990) kreeg op vierjarige leeftijd zijn eerste pianoles van zijn vader, de Amerikaanse saxofonist en componist Abdu Salim. In 2011 studeerde Daahoud een semester aan de Royal Academy of Music in Aarhus, bij Professor Anne Øland. In 2013 behaalde Daahoud zijn bachelor met onderscheiding aan het Badajoz Conservatorium in Spanje waar hij les had van Angel Sanzo. In 2010 won hij de eerste prijs tijdens de International Piano Competition “Ciutat de Carlet” in Spanje en de Vakjuryprijs tijdens het Grachtenfestival Conservatorium Concours 2015.

Vandaag heb ik de handen, onderarmen en het hart getekend. Ik had wel een idee in mijn hoofd van hoe ik het wou maken, namelijk het combineren van kleur en grijs potlood op een bepaalde manier, maar heb deze techniek nog niet eerder geprobeerd. Het was dus een beetje een risico. Ik heb de hele dag hier aan besteed omdat ik de detailles in de handen en de aderen erg belangrijk vind. Het ging goed en ik ben tevreden met wat ik vandaag heb gedaan. Misschien werk ik vanavond nog een beetje door en anders zal ik morgen flink aan de bak moeten. Maar daar heb ik geen problemen mee. Ik heb er zin in! 

Eerder dit jaar verscheen Brieven, dagboeken en een geheime liefde van Laurie Langenbach, samengesteld door Rutger Vahl en verschenen binnen de reeks Privé-domein.

Brieven, dagboeken en een geheime liefde
Laurie Langenbach (1947-1984) was een veelzijdige persoonlijkheid: ze schreef over popmuziek en mode in bladen als Hitweek en Aloha, richtte de feministische beweging ‘Woman Power’ op en had relaties met Armand, de Griekse zanger Vangelis en de Amsterdamse ‘outsider’ Wally Tax. In 1977 debuteerde ze als schrijfster met Geheime liefde, waarin ze haar obsessie voor een onbekende ‘hij’ verwoordde. Die ‘hij’ bleek schaker Jan Timman te zijn. Met haar persoonlijke bekentenisliteratuur – nieuw in de jaren zeventig, de recensenten waren niet mild – had Laurie Langenbach een eigen stem. Door haar vroege dood heeft ze nooit kunnen aantonen of ze daadwerkelijk de Nederlandse Virginia Woolf kon worden, zoals Heere Heeresma haar ooit voorspelde.

De Franse celliste Marion Platero (1989) begon op 7-jarige leeftijd met cellospelen. Ze startte haar studietijd aan het conservatorium in haar woonplaats Bayonne. Vervolgens studeerde ze in Parijs, Santander, Madrid en bij Gautier Capuçon in Parijs. In 2014 ontving Marion uit handen van Koningin Sofia de prijs voor de beste cellostudent van haar klas. Momenteel studeert ze aan het Mozarteum in Salzburg bij Clemens Hagen.

De Franse pianist Sebastian Salvaterra (1990) begon op 4-jarige leeftijd met pianospelen. In 2009 behaalde hij zijn pianodiploma met een unanieme onderscheiding en een Gouden Medaille aan het Atheneum “Maria Callas” Conservatory in Athene. Momenteel studeert hij bij Jacques Rouvier aan het Mozarteum in Salzburg. In 2009 won hij de 1ste prijs bij de International Music festival Competition in Mytilini (Gr).