Naast het schrijven heb ik vandaag na de regen een wandeling door het Vondelpark gemaakt en veel spoken word-stukken op YouTube gekeken. Andrea Gibson, Patti Smith, Ani DiFranco. Ik luister natuurlijk naar wat ze zeggen en de stijl van de tekst, maar ook naar de flow, het ritme, de beweging van het stuk.

Ik heb geprobeerd mijn tekst te ordenen en de fragmenten die ik had in een goede volgorde te zetten. Hierdoor krijg ik overzicht en kan ik zien wat er ontbreekt.

Het begint iets te worden, maar ik heb het idee dat hoe verder de tekst vordert, hoe verder ik van mijn originele idee af kom te staan. Dat is oké, zo gaat het nu eenmaal. En ik had ook weinig voor ogen, inhoudelijk, ik wilde me laten verrassen door wat er hier zou gebeuren.

Het voornaamste is nu, denk ik, dat de tekst meer houvast nodig heeft, een meer heldere boog. Dat is voor morgen, met een fris gemoed en nieuwe energie.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Jan van Mersbergen uit De ruiter

Jan van Mersbergen (Gorinchem, 1971) debuteerde in 2001 met de roman De grasbijter, waarmee hij genomineerd werd voor de Debutanten Prijs. Met zijn roman Naar de overkant van de nacht (2011) won hij de BNG Nieuwe Literatuurprijs en werd hij genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, de Gouden Uil en de Libris Literatuur Prijs. De in 2014 verschenen roman De laatste ontsnapping werd bekroond met de prestigieuze F. Bordewijkprijs. 

Foto: Bob Bronshoff

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Marije Langelaar - Hert

Marije Langelaar (1978) is dichter en publiceert bij de Arbeiderspers. De debuutbundel De rivier als vlakte (2003) was een van de verrassingen van poëziejaar 2003. De sterke opvolger De schuur in (2009) werd genomineerd voor de Jo Peterspoëzieprijs en de J.C. Bloemprijs en werd bekroond met de Hugues C Pernathprijs. Marije won met Vonkt (2017) de Jan Campert prijs 2017 en is genomineerd voor de VSB Poëzieprijs 2018. 

Foto: Ernst Jan Peters

Met drie woorden ging ik om half elf de Torenkamer in: here be dragons; hier zijn draken. Deze woorden schreven cartografen vroeger op kaarten en globes bij de onontdekte gebieden. Ik vind het een mooi en spannend startpunt van deze week.

Vanochtend heb ik, behalve mijn laptop, wat vellen papier, pennen en een paar boeken in mijn rugzak gestopt. Eigenlijk heb ik altijd een of meerdere boeken op mijn tafel liggen als ik aan het werk ben. Ruimten Rondom van Georges Perec, Let Them Eat Chaos van Kate Tempest, Habitus van Radna Fabias en nog een paar. Ik vind het prettig om taal om me heen te hebben, taal op papier. Ik kijk naar de ruggen. En daarna kijk ik uit het raam.

Opstaan. Koffie, water, deur dicht, papier. En nu, de draken. Waar zijn ze? Wat zijn ze? Wat wil ik eigenlijk maken, waar wil ik over schrijven?

Ik lees een essay van de Turkse schrijfster Eilf Shafak dat hier niks mee te maken heeft maar dat al een dag of tien geopend staat op mijn laptop, ik kijk uit het raam, ik maak een wandeling over de Overtoom en door het Vondelpark, ik luister muziek, ik stuur mijn moeder een sms.

Omtrekkende bewegingen. Ik ken het, zo gaat het altijd, ik raak er niet meer van in de war. Dit is mijn schrijfproces. Eerst de weg kwijtraken voordat ik hem vind.

Aan het eind van de middag fiets ik naar huis, niet omdat ik thuis iets moet doen, maar om in beweging te zijn. Paul Auster schrijft in zijn Winter Journal dat hij moet bewegen om te kunnen schrijven, dat woorden komen met beweging. Hij schrijft dat woorden de muziek van het lichaam zijn, dat de betekenis van de woorden begint bij de muziek van de woorden. Wanneer hij aan tafel zit te schrijven, is hij in zijn hoofd nog steeds, nog altijd aan het lopen.

Thuis stofzuig en dweil ik de vloer. Dan fiets ik terug naar de Torenkamer en begin te schrijven.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Eva Gerlach - Kippen uit bundel Ontsnappingen

Eva Gerlach (Amsterdam, 9 april 1948) is een Nederlands dichteres en vertaalster. Eva Gerlach is het pseudoniem van Margaret Dijkstra. In 2000 kreeg ze de hoogste Nederlandse letterkundige onderscheiding, de P.C. Hooft-prijs.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Nina Wijsbek uit ‘De Puberdagboeken’ 

In 2017 verscheen 'De Puberdagboeken'; een verzameling dagboekteksten van tieners die schrijvers over onzekerheid, school, vrienden en vriendinnen, ouders en verliefdheid. Nina Wijsbek is een van de samenstellers, zij is verbonden aan het Nederlands Dagboekarchief, en draagt in de slaapservice voor uit 'De Puberdagboeken'. 

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Mathijs Gomperts - We wrikken

Mathijs Gomperts (1988) is dichter en worstelaar. Hij werd geboren in Amsterdam alwaar hij zijn jeugd doorbracht. Na enkele emigraties naar onder andere Parijs, Berlijn en New York studeerde hij aan de Universiteit van Amsterdam af in de filosofie. In februari 2016 verscheen zijn debuutbundel 'Zes' bij uitgeverij Van Oorschot.