De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Erik Lindner gedicht uit de bundel Zog

Erik Lindner (1968) is dichter en schrijver. Hij debuteerde in 1996 met de dichtbundel Tramontane. Daarna volgden de bundels Tong en Trede, Tafel, Terrein en Acedia. In 2013 verscheen Naar Whitebridge, zijn eerste roman. Zog is de eerste dichtbundel van Lindner die bij Van Oorschot verschijnt.

Het vliegende bed heeft zich in ons hoofd vastgezet, bovendien is het een mooie manier om de drone, die natuurlijk door de 360 graden camera altijd in beeld is, een andere hoedanigheid te geven. In mijn atelier stond toevallig een draagbaar eenpersoonsbed. Lodewijk nam een ouderwets gebloemd dekentje mee en met dunne touwtjes hebben we deze laten wapperen. Verder moesten we als een haas aan de montage, waar nog niet zo veel over te vertellen valt, behalve onze onderlinge discussies. Wat is er te zien als we het raam uitvliegen, de bloesem die we gefilmd hebben? (die er in het echt natuurlijk niet staan) en daarna? 

L: Gaat hij nu vooruit of achteruit, of van onder naar boven?

E: Hij rolt, kijk hij rolt als een golf, en dan komt het volgende beeld tevoorschijn

L: Ja maar dat is toch niet logisch?

E: Nee dat is niet logisch, maar als het werkt, dan werkt het

L: Ik ben voor hard cut

Morgen meer!

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Lieke Marsman uit Het tegenovergestelde van een mens

Lieke Marsman (’s-Hertogenbosch, 1990) is filosoof en een van de populairste en meest gelauwerde dichters van haar generatie. Voor haar meermaals herdrukte debuutbundel Wat ik mijzelf graag voorhoud ontving Marsman in 2011 onder meer de C. Buddingh’-prijs en de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. Met Het tegenovergestelde van een mens maakt Marsman haar debuut als prozaschrijver.Foto: Lenny Oosterwijk

Vandaag zijn we begonnen met de eerste opnames van onze voorgenomen ontsnapping vanuit Vondel CS. Omdat de weersvoorspellingen gedurende de week somberder worden hebben we besloten achterstevoren te werken. En dat terwijl je met VR ook letterlijk moet omdenken. In Amsterdam mogen we niet met de drone vliegen dus zijn we naar de plek gegaan waar we toevallig allebei veel binding mee hebben, Overveen. Deze onderneming was op verschillende manieren erg spannend.

Ik (Eva) had het plan opgevat vanuit een soort put in het bos tussen de bomen door omhoog te vliegen en het was bepaald niet windstil. Omdat de 360 graden camera alles ziet, moesten we ons verstoppen. Gelukkig stond er een prachtig hutje van takken. Lodewijk, de dronepiloot was zwaar gefocust en ik kon weinig anders doen dan schietgebedjes, want de eerste dag crashen betekent dat we de rest van de week een probleem hebben. We zagen een prachtig beeld ntstaan van bovenaf, euforie! Totdat we bij het terugzien van de opnames zagen dat het beeld gehalveerd was, waaruit we de conclusie trokken, dat een van de camera’s het begeven had. Alsof we rechtstreeks de put inzakten, van waaruit we net zo succesvol waren opgestegen.

Er kwam een jogger langs die ons vertelde waar de put voor gediend had, het was een bassin die door zijn waterdruk een lift aandreef in een verderop gelegen landhuis. Een LIFT notabene. Zelfs de twee lege colablikjes op de bodem waren niet in staat het magische beeld te verstoren, daarnaast was de put te diep om ze eruit te vissen zonder touwladder.

Na het raadplegen van wat forums, bleek het een software probleem te zijn, beide camera’s (die met de ruggen aan elkaar zitten) waren picobello, hoewel we waarschijnlijk nog wat krachttoeren moeten uithalen om het beeld te stabiliseren. Vol frisse moed hebben we dezelfde actie herhaald, maar nu boven een grote poel. Dit keer zijn we afgedaald van een hoogte van hoog tot laag, vlak boven het water. Op dit laagtepunt kregen we de volgende hartverzakking, de drone was van de radar. Leve de schietgebedjes, ineens spong hij terug in beeld en kwam braaf aangevlogen: Lodewijk als Valkenier.

Straks kunnen we de beelden op het scherm beoordelen, net onze computers naar de Torenkamer gesleept die de filmpjes moeten renderen dus het blijft nog even spannend.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Jan Kuijper - Tombe van John Doone

Jan Kuijper (Amsterdam, 30 december 1947) is een Nederlands dichter. Hij schreef zesentwintig nieuwe albumbladen voor dichters: 'Aanmatigingen: sonnetten'. Voor onder anderen Astrid Lampe, Eva Gerlach, H.H. ter Balkt - steeds vertrekkend vanuit regels uit hun gedichten, vanuit 'van die woordjes die weer woordjes wegmaken'.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Tsead Bruinja - Verfilmd

Tsead Bruinja (Rinsumageest, 1974)is dichter en woonachtig te Amsterdam. Hij debuteerde in 2000 met de Friestalige bundel De wizers yn it read/ De wijzers in het rood (Bornmeer). Bruinja stelt bloemlezingen samen, recenseert, presenteert, interviewt en treedt op in binnen en buitenland, vaak met muzikant Jaap van Keulen en soms ook met flamencodanseres Tanja van Susteren. In augustus 2015 zag Bruinja's vijfde Nederlandstalige bundel Binnenwereld buitenwijk natuurlijke omstandigheden het licht bij uitgeverij Cossee.