Het Oneiros Ensemble is opgericht in 2011 door harpiste Liesbeth Vreeburg en violist Johan Olof. De missie van het ensemble is om verhalen te vertellen met klassieke muziek. Het ensemble bestaat uit een groep jonge ambitieuze musici en speelt in verschillende bezettingen. Het Oneiros Ensemble speelt kamermuziek, van barok tot hedendaags, in grote en kleine bezettingen, voor jonge en oude mensen. Het ensemble zoekt naar de essentie van de muziek, arrangeert en programmeert, maakt muziektheater, en vertelt verhalen.

Koen Vermeule schildert landschappen in grote contrasten. Lege, typisch Nederlandse landschappen. Daarnaast beeldt hij mensen af, soms samen, maar doorgaans alleen. Verzonken in een mobiel of languit liggend op de grond spreekt er een modern soort eenzaamheid uit deze individuen, die verstild zijn vastgelegd in een onbestemde, maar doorgaans herkenbare omgeving. 

Zijn werk vraagt om reflectie en roept op tot contemplatie. Ter gelegenheid van het winnen van de Sacha Tanja Penning presenteert deKunsthal met ruim dertig werken een groot overzicht van zijn oeuvre.

Afbeelding: Tokyo Dreamer door Koen Vermeule

S: We hebben gister nog tot half twaalf aan onze zine gesleuteld - de eerste opdracht - ik vond het een heftige eerste 12 uur in de Torenkamer. Wat vond je van het resultaat toen je vanochtend nog eens terugkeek naar onze zine?

T: Gister avond hebben we kort voor  de uitzending besloten ‘dit moet het zijn’, terugkijkend kan er natuurlijk heel veel anders, en werken sommige beelden toch niet of zijn juist heel verrassend. Conclusie voor mij was dat het goed is om meteen je ideeën te materialiseren ipv. eindeloos er over na te denken. Ik ben daarom ook blij dat we besloten hebben dat we op Vrijdag geen vijfde opdracht doen, maar die dag nog eens kritisch naar het werk gaan kijken en verbeteringen gaan maken.

S: Vandaag hebben we  de envelop met de 3D opdracht getrokken, dus een driedimensionale toepassing verzinnen voor ons fotowerk over Helgoland. Iets wat jij eigenlijk standaard doet met je sculpturen en installaties. Zat er wel uitdaging voor jou in deze opdracht?

T: Eigenlijk was ik een beetje jaloers en verrast door je frisse blik - je ging al gelijk driftig met foamboard in de weer.

Ik zat op dat moment juist nog te veel aan eerdere projecten te denken en dat blokkeerde mij een beetje. Toen ik eenmaal besloot om de filmpjes te gebruiken van de Helgolandse rotsen en vogels in combinatie met archief beelden leek er toch een interessante spanning te ontstaan en voelde ik me vrijer om te experimenteren met de combinatie van gefotografeerde maquettes en het toevoegen van bewegend beeld in de computer.  Wat heb jij gemaakt?

S: Ik heb een idee uitgevoerd dat al langer in mijn hoofd zat: namelijk het stapelen van diverse formaten fotopanelen als een soort piramide, waarbij de randen van de foto’s die zichtbaar zijn samen een nieuw beeld vormen. Een beetje als een driedimensionale collage. Toen ik het uitvoerde kwam ik  vrij snel er achter dat dit soort stapeltjes in de ruimte eigenlijk best wel saai waren, dus toen heb ik  een soort verbindend constructies gebouwd uit foambard waarin deze stapeltjes worden opgehangen: een soort container met daarin beelden. Toen ben ik doorgegaan op dat idee en heb nog een constructie proberen te bouwen die een losjes op de architectuur  van Helgoland geïnspireerd was. Jammer genoeg dat de dag zo voorbij vloog, ik heb nog niet echt het gevoel dat het af is.


T: Het valt me ook op dat je hele ander beelden hebt gebruikt als gister.

S: Ja, idd. Ik heb vandaag veel meer naar texturen en vormen gekeken, en hoe deze samen een nieuw beeld kunnen vormen. Ik heb minder op de inhoud of het narratief van onze foto’s gelet zoals we dat gister deden.

T: Het was toch wel een fijne tweede dag in de torenkamer, alleen de Schnaps proeft nog steeds als vloeibare kauwgom.

Wekelijks massale vechtpartijen op de tribunes, spijkerbommen die tussen het publiek ontploften, vluchtende politie; in de jaren zeventig, tachtig en negentig was voetbalgeweld heel gewoon. Ondanks, of misschien wel dankzij de dreiging van dat geweld, heeft het voetbalstadion altijd een magische aantrekkingskracht gehad op veel jongens. Zo ook op Friso Schotanus. Hij vroeg zich af: waar komt het geweld vandaan, waarom trekt het zo veel mannen aan en hoe kon het zo escaleren dat er doden vielen? Friso Schotanus reisde naar Engeland om de roots van het hooliganisme te zoeken. Hij reconstrueert gebeurtenissen aan de hand van persoonlijke verhalen, zoals de invasie van Tottenham-hooligans in Rotterdam in 1974, het Heizeldrama in 1985, het politiek beladen voetbalgeweld in het Oostblok (1990) en de slag bij Beverwijk, waarbij Carlo Picornie om het leven kwam (1997). Toen was geweld heel gewoon gaat niet alleen over geweld en pijn, maar ook over kameraadschap en clubliefde.

Op zaterdag 10 september presenteren Ekaterina Levental & Maurice Lammerts van Bueren hun nieuwe CD The Silver Age. Met Russische liederen van Rachmaninoff, Tchaikovsky en Mussorgsky.

Francesco Corti komt uit een muzikale familie uit Arezzo, Italië. Hij studeerde orgel en compositie aan het Conservatorium Morlacchi in Perugia, waar hij met de hoogste cijfers zijn studie voltooide. Daarna studeerde Corti klavecimbel bij Fedi aan het Centre de Musique Ancienne van het Conservatoire Superieure de Musique in Genève.

Corti won verschillende prijzen bij concoursen, zoals in 2006 de eerste prijs bij het Internationale Bach Concours in Leipzig.

TRIO 258 bestaat uit Eduardo Paredes Crespo (viool), Leonard Besseling (cello) en Lestari Scholtes (piano), drie bevlogen musici met een rijke kamermuziekhistorie in binnen- en buitenland. Het pianotrio vormde zich in 2015 in een sfeervolle repetitieruimte aan de Keizersgracht 258 te Amsterdam. Op datzelfde adres, enkele verdiepingen lager, werden tevens de beide strijkinstrumenten gebouwd door vioolbouwer Matthieu Besseling, de vader van Leonard. Het trio vond elkaar in hun passie voor kamermuziek, geïnspireerd door opnames van oude meesters als Heifetz en Rubinstein, en hun zoektocht naar het verenigen en completeren van elkaars muzikale persoonlijkheden. 
Foto: Gijs Besseling

Een team van topexperts gaat onder leiding van kunstenaar en presentator Jasper Krabbé de ultieme uitdaging aan: het reconstrueren van zes meest uiteenlopende Nederlandse meesterwerken.Nederland heeft een roemrijke geschiedenis met ongekende wereldfaam op het gebied van de schilderkunst. De grote vraag is, welk geheim schuilt er achter deze grote meesterwerken?

Kunstschilder Charlotte Caspers moet de stijl en techniek van zowel Karel Appel als Johannes Vermeer onder de knie krijgen. Ze krijgt daarbij hulp van restaurator Michel van de Laar, professor Joris Dik, materiaaldeskundige en Berd Visscher, timmerman. Jasper Krabbé reist als teamleider stad en land af om het juiste materiaal te verzamelen voor de reconstructies. 

Na vijf weken is het moment van de waarheid daar en laat de museumdirecteur van het betreffende museum zijn licht schijnen op de reconstructie. Het originele schilderij én de reconstructie hangen naast elkaar op zaal in het museum. Is het team er in geslaagd om het geheim van de meester te ontrafelen? De oplettende kijker zal aan het einde van het programma het onderscheid zien tussen een reconstructie en het ware meesterwerk.De kunstwerken 
 De werken die centraal staan, zijn: Meisje met de parel van Johannes Vermeer, Victory Boogie Woogie van Piet Mondriaan, Zelfportret op jeugdige leeftijd van Rembrandt, Kindje, kerkje, beestje van Karel Appel, Vincent van Gogh met Zelfportret met grijze vilthoed, en De Marskramer van Jeroen Bosch.

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Heleen Debruyne - Zuur 

Heleen Debruyne (1988) studeerde geschiedenis en journalistiek. Ze werkt bij Radio Klara en schrijft voor onder andere deBuren over kunst en cultuur. Daarnaast onderzoekt ze graag vleselijkheden in Vuile Lakens, een podcast over seks en lichaam. De plantrekkers is haar debuut.

Foto: Lawrence Schoonbroodt

Wie in de eenentwintigste eeuw aan Afrika denkt, denkt aan mogelijkheden, groei, vernieuwing. Voorbij is het tijdperk waarin het continent werd afgedaan als hopeloos. In metropolen als Nairobi is een groeiende groep stedelingen zichtbaar die nieuwe levensstijlen omarmen en die worden gezien als de aanjagers van economische groei. Maar wie zijn deze jonge middenklassers en wat beweegt hen? Carien Westerveld gaat in Kenia op zoek naar een generatie stedelingen die er alles voor overhebben om 'iemand' te worden. Met jonge Nairobianen volgt ze een cursus rijk worden, bezoekt ze bruiloften, Bijbelgroepen en literaire avonden, en spreekt ze over politiek, liefde, geld en de toekomst.

Dit gelegenheidstrio bestaande uit bassist Robin de Zeeuw, violiste Judith Verona en luitist Punto Bawono speelt vanavond muziek van Philipp Heinrich Erlebach. Op zaterdag 2 september wordt voor de eerste keer het muziekevenement ‘Onderdompelen’ georganiseerd in het Domkwartier in Utrecht. Met dus onder andere ook Robin de Zeeuw, Judith Verona en Punta Bawono.Klassieke muziek van (jonge) muzikanten, klankkunstenaars en experimentele componisten. Verdwaal in het historische Domkwartier. Laat je verrassen door pop-up concerten op intieme locaties en ontdek de geheimen van het Domkwartier.

We zijn met al onze spullen de Torenkamer uitgegroeid. Een verhuizing volgt. Van links boven in het gebouw naar rechtsonder.

Overdag zwoegen we voort aan onze composities. Rond 18.00 uur eet Akim provençaals lamsvlees, Marlies tortellini.

Na dit maal hebben we de meest productieve uurtjes van de dag. Marlies moet binnenkort haar woning uit (dit is naast het blog ook een oproep voor tips voor een nieuwe woning!). Ter oefening slaapt ze vannacht in het park.

Beeldend kunstenaar Fiona Tan is winnaar van de Amsterdamprijs voor de Kunst 2017. Ze won de prijs Bewezen Kwaliteit. De jury roemt haar audiovisuele installaties, films en fotowerken waarmee Tan een indrukwekkende carrière heeft opgebouwd.

Fiona Tan is internationaal bekend om haar audiovisuele installaties, films en fotowerken. Haar thema's: de invloed van herkomst en de eigen culturele achtergrond zijn van niet-aflatende waarde in het postkoloniale discours. Tegelijkertijd is haar werk universeel en weet ze inhoudelijke relevantie feilloos te koppelen aan beeldende kwaliteit. Met de succesfilm ‘Ascent’ (2016) nam zij de stap richting cinema en legde hiermee een meesterproef af. Tan toont op excellente wijze aan dat vernieuwing een continu proces is, in welke fase van de carrière ook.

Katharina Bäuml met haar Capella de la Torre is een van de twee artists in residence tijdens het festival Oude Muziek. De nadruk van festival Oude Muziek 2017 ligt op de 16de eeuw, die met zijn nieuwe, revolutionaire geest vol vuur de strijd aangaat met kerkelijk machtsmisbruik. Daarnaast is er veel aandacht voor de 15de eeuw, die de aanloop vormt naar een complex geheel van reformaties en ketterijen. Met grootse cantates, liturgische gezangen, vrolijke liederen, exuberante spektakels en intieme kamermuziek belooft dit een uitzonderlijk kleurrijk festival te worden: een muzikaal relaas over scherpdenkers, vernieuwers en hoog oplaaiende emoties.