Regisseur en kunstenaar Barbara Visser is te gast, zij regisseerde The end of Fear.

The end of Fear
In The End of Fear wordt de krankzinnige geschiedenis van het schilderij Who's Afraid of Red, Yellow and Blue III (1966-67) van Barnett Newman verteld vanuit de kunstenaar, de kunsthater, de media en de museumdirecteur. Zelden riep een kunstwerk zoveel vragen op, lokte het zoveel emoties uit. De zware aanslag op het werk door een bezoeker in 1986 werd gevolgd door een controversiële restauratie en rechtszaak. Uiteindelijk blijft de million dollar question in de lucht hangen: zien we een origineel of een kopie?

Het Artem trio bestaat uit drie dames, Maria Lopez Belarte (piano), Violeta Gonzalez Tomas (cello) en Sara Balasch Lozano (viool). Na hun studie aan verschillende Spaanse Conservatoria kwamen zij naar Nederland om zich verder te ontwikkelen. In 2017 studeerden zij af aan het Amsterdams Conservatorium en Hogeschool voor de kunsten Codarts Rotterdam. Het trio richt zich op het presenteren van de grote werken uit de kamermuziekliteratuur en doet dat in een breed scala van stijlen, van klassieke tot hedendaagse muziek.

Dag vier alweer! Ik plak een nieuw stuk papier op de muur en teken de vlakken erop. Bij de vorige tekening begon ik met het invullen van de vlakken. Dat bleek niet heel praktisch, dus vandaag begin ik met de achtergrond. De kleur die ik daarvoor gebruik heet Permanent Red Extra Dark. Het mooie aan deze pastel is dat het een enorm kleurenpalet bevat. Door de wrijving op het papier ontstaan er bruine, rode en paarse kleuren. De vlakken worden grijs en hiervoor gebruik ik pastelkrijt. Eens kijken hoe deze combinatie gaat uitpakken.

Klaas ten Holt (1960) studeerde compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Hij is componist, speelt als gitarist in verschillende bands, heeft de filmmuziek geschreven voor onder andere Zwarte Sneeuw en De Passievrucht en geeft les aan het Conservatorium in Groningen. Hij schreef een column in Het Parool. Zijn boek De complete weduwnaar verscheen in 2014. Hotel Alfabet is zijn romandebuut.

Hotel Alfabet
De Transsylvanische Alpen, vlak voor Kerst. Adriaan Hoorndrager, componist zonder hinder van ambitie, ontvlucht zijn ex en strandt wegens hevige sneeuwval bij Hotel Alfabet. Een plek waar tijd niet lijkt te bestaan.
Adriaan ontmoet de ene na de andere excentrieke hotelgast.
Allen doen een beroep op hem. Professor Quast herkent in hem de übermensch, de weduwe Kloos-de Ranitz wil dat hij een opera voor haar componeert en de hoteleigenaar vraagt hem mee op berenjacht. Door hun tomeloos hoge  verwachtingen wordt Adriaan pijnlijk geconfronteerd met zijn onvermogen om grip op het leven te krijgen.
In deze in vele opzichten tijdloze roman speelt Klaas ten Holt een wonderlijk spel met het schimmenrijk; wat blijft er over als je aan het einde van je leven de balans opmaakt?

Vanaf eind januari 2018 is ‘BILLIE! Lady sings the blues’, een nieuwe voorstelling over Billie Holiday en andere diva’s in de glorietijd van de jazz en soul, in de theaters te zien. Joy Wielkens speelt de hoofdrol in deze nieuwe multimediale muziektheatervoorstelling van producent The Legends. Ze kruipt in de huid van de legendarische zangeres Billie Holiday en schetst, met Michael Varekamp als mannelijke tegenhanger, een intiem portret van bewogen levens waarin euforische successen, gebroken harten en geniale muzikale vertolkingen elkaar in rap tempo afwisselen.

Vanavond zijn bij ons: Joy Wielkens, zang; Michael Varekamp – zang, trompet; Wiboud Burkens - piano; Harry Emmery, contrabas.

De Weens-Amsterdamse fotografe Maria Austria (1915-1975) leidde een bewogen leven. Ze werkte onvoorstelbaar hard. Ze wist wat ze wilde, was onafhankelijk, fotografeerde uit aandrift. Altijd zonder franje. In zijn boek brengt auteur Martien Frijns ruim zevenhonderd foto's chronologisch bijeen. Hij selecteerde ze uit bronnenmateriaal van onder andere het Maria Austria Instituut.

Maria Austria Fotografe is het eerste breed opgezette overzichtswerk van haar fotografie. In het boek staan een groot aantal historische fotoreportages die tot nu toe weinig of niet bekend waren, zoals: Het Achterhuis, Terugkerende joden uit Westerbork, De watersnoodramp, Ilaniah: het joodse kinderkamp, Nijmegen in verval, Josephine Baker en twee Isräel-reportages.

Het Spaans strijkkwartet Cuarteto Quiroga is een huisensemble is van het Koninklijk Paleis in Madrid. Het kwartet bestaat uit Aitor Hevia (viool), Cibrán Sierra Vázquez (viool), Josep Puchades (altviool) en Helena Poggio (cello).

Vanavond zijn ze te horen samen met de Amerikaanse sopraan Katharine Dain, die door de New York Times werd geprezen om haar ‘rijke toon’, ‘diepe emotie’ en ‘prachtige, gepassioneerde’ optredens. Deze combinatie is op 1 februari te horen tijdens de Strijkkwartet Biënnale Amsterdam, dan brengen ze de wereldpremière van José Maria Sánchez-Verdú La porte de l’Enfer.

Strijkkwartet Biënnale Amsterdam

Van 27 januari t/m 3 februari 2018 staat het Muziekgebouw helemaal in het teken van de allereerste editie van de Strijkkwartet Biënnale Amsterdam. Wereldwijd het eerste festival dat zo diepgaand en grootschalig een van de meest bijzondere genres in de klassieke muziek viert: het strijkkwartet.
Foto: Josep Molina

Vandaag begint mijn verblijf in de Torenkamer. Zo’n eerste dag is altijd wennen, maar inmiddels voel ik me er al behoorlijk thuis. Ik plak mijn schetsen op de muur en ik kijk welke ik ga uitwerken tot tekeningen. Ik kies er vier uit. Daarna ga ik aan de slag met het pastel en houtskool dat ik uit mijn atelier heb meegenomen. Elke kleur smeer ik op een stuk papier om te kijken welke kleurencombinaties interessant zijn voor de tekeningen. Er zijn meer combinaties dan dat ik deze week tekeningen kan maken. Voer voor de toekomst dus!

Vandaag begint mijn verblijf in de Torenkamer. Zo’n eerste dag is altijd wennen, maar inmiddels voel ik me er al behoorlijk thuis. Ik plak mijn schetsen op de muur en ik kijk welke ik ga uitwerken tot tekeningen. Ik kies er vier uit. Daarna ga ik aan de slag met het pastel en houtskool dat ik uit mijn atelier heb meegenomen. Elke kleur smeer ik op een stuk papier om te kijken welke kleurencombinaties interessant zijn voor de tekeningen. Er zijn meer combinaties dan dat ik deze week tekeningen kan maken. Voer voor de toekomst dus!

Wat heb ik heerlijk geslapen in de Torenkamer. Uitgerust ga ik aan de slag. Ik begin met het voorbereiden van de tekeningen. Ik snijd drie grote stukken papier van het formaat 150 x 220 cm. Een daarvan hang ik aan de muur. Dit wordt de eerste tekening. Ik kies een schets uit die ik wil uitwerken en ik verschaal deze naar groot formaat. Daarna wordt het tijd om tape aan te brengen op het papier zodat ik de vlakken kan invullen. Vandaag heb ik voor pastel gekozen die ik aanbreng met een make-up sponsje. Ik breng meerdere lagen over elkaar aan zodat er een diepe kleur ontstaat. De tekening komt langzaam tot leven. Morgen hoop ik deze eerste tekening af te ronden.

Marita Mathijsen schreef met Jacob van Lennep een fascinerend levensverhaal, dat tegelijk een biografie is van een tijdperk. Ze doorzocht duizenden brieven en documenten en sprak met vele afstammelingen, van wie ze oude familieverhalen achterhaalde en tal van onbekende foto’s en tekeningen, die in dit rijk geïllustreerde boek zijn opgenomen.

Een bezielde schavuit
Jacob van Lennep (1802-1868), gangmaker en spotter, vrouwenliefhebber en hulpvaardig vriend. Hij leidde een fascinerend leven, gespleten tussen de bedrukkende moraal en de turbulente moderniseringen van zijn tijd. Als telg uit een voorname Amsterdamse familie voelde hij de last daarvan op zich drukken. Want iemand van zijn afkomst moest zich conformeren, en dat lag hem niet.

Lucie Štěpánová is geboren in Praag. Haar moeder is zangeres en haar vader violist. Ze begon op vierjarige leeftijd piano te spelen. Haar eerste celloles kreeg ze toen ze elf jaar oud was. Ze studeerde cello aan het Praags Conservatorium en vervolgde ze haar studie op het Utrechts Coservatorium. In 2001 behaalde ze haar Orkestdiploma aan de Freiburger Muziekhochschuleen in 2003 sloot ze haar studie af met het Artist Diploma (solistendiploma) bij Janos Starker op de School of Music van de Indiana University in de USA. In het zelfde jaar won ze daar de eerste prijs op het David Popper concours. Sinds 2007 vormt zij een duo met pianiste Ksenia Kouzmenko, waarmee zij in concertzalen door heel Nederland gespeeld heeft, o.a in het Concertgebouw.

Ksenia Kouzmenko werd geboren in Minsk als dochter van een pianistenechtpaar. Op zevenjarige leeftijd werd ze aangenomen op het Nationaal Muziek College te Minsk, waar ze cum laude afstudeerde, met gouden medaille. Ze vervolgde haar pianostudie aan de Nationale Muziekakademie, waar ze, eveneens cum laude, haar master degree haalde als concertpianist, docent, en in pianobegeleiding en kamermuziek. In 1995 kwam ze met een internationale studiebeurs naar Nederland voor een post-graduate studie bij Naum Grubert aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Ksenia ontving in 1997 en 1998 een beurs van de Yuri Egorov Foundation. Sinds 1999 geeft ze les aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.

Op vrijdagavond 26 januari komen we live vanuit het fonkelnieuwe taalpodium OBE in Leeuwarden met gasten die een belangrijke rol gaan spelen tijden Leeuwarden-Fryslân 2018.

Aan de vooravond van de grote opening blikt presentator Andrea van Pol vooruit met gasten die een belangrijke rol gaan spelen tijdens 'Leeuwarden Fryslân 2018'. Zoals theaterregisseur Jos Thie, die in 2018 enkele grote voorstellingen zal maken waar onder het spectaculaire "De Stormruiter" met 100 Friese paarden, en met Kris Callens, directeur van het Fries Museum, dat vanaf april 2018 een grootschalige Escher expositie toont.

Live-muziek is er onder meer van Sytze Pruiksma en Nynke Laverman, zangeres van het LF-2018 lied 'Seis oere thús', het Ebonit Saxofoonkwartet en Yoram Ish-Hurwitz die te horen zullen zijn op het klassieke muziekfestival Oranjewoud!

De nacht valt over Opium op 4 en het Vondelpark. Er brandt nog één lampje in Vondel CS. Daar zit een schrijver voor te lezen uit eigen werk. Vanavond hoort u:

Martijn den Ouden - gedicht uit bundel De beloofde dinsdag

Martijn den Ouden (1983, Nieuw-Lekkerland) is een Nederlandse schrijver en beeldend kunstenaar. Hij studeerde in 2009 af aan de Gerrit Rietveldacademie, afdeling Beeld en Taal. In 2010 verscheen zijn poëziedebuut Melktanden gevolgd door een tweede bundel De beloofde dinsdag in 2013 en in 2017 verscheen zijn derde poëziebundel Een kogelvrije zomer. Den Ouden laat zich onder andere inspireren door de literaire stroming De Vijftigers en het Russisch absurdisme. In zijn beeldend werk dat uit schilderijen, collages, tekeningen, buttons en korte films bestaat, refereert hij aan de CoBrA-beweging, het kubisme en het abstract expressionisme. 

www.martijndenouden.nl