Panorama Zondag

Het culturele landschap van Sam Drukker

foto: Panorama Zondag

Klassiek
Het culturele landschap van Sam Drukker

Sam Drukker is kunstschilder en tekenaar. Hij groeide op in Assen, studeerde in Groningen en is na zijn studie gaan werken in Amsterdam en Barcelona. Hij geeft vanaf 1990 les op Wackers Academie in Amsterdam, maakte tien schilderingen van volwassen Joodse mannen uit de Tweede Wereldoorlog en is in 2011 verkozen tot kunstenaar van het jaar. Tegenwoordig is zijn werk in verschillende musea te zien, waaronder het Joods Historisch Museum, het Rijksmuseum en het Drents Museum. Dit is zijn culturele landschap.

Kunstwerk 1: Mompou: Unpublished Works for Piano

Dit werk is voor Sam als een schets. Het grijpt hem bij de strot, verveelt nooit en is klein en ontroerend. Mompou is volgens Sam een kleine, lyrische pianist. Eenvoudig en heel mooi. Het is eigenlijk impressionistisch volgens Sam. Hij luistert heel graag naar deze muziek, ook in zijn atelier.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Kunstwerk 2: Portret van Nicholas Kratzer – Hans Holbein de Jonge

Sam heeft een diepe bewondering voor Holbein. In zijn kunst lijkt hij op Bach. Dat zit hem in de manier waarop hij het verhaal vertelt. Hij gebruikt het hoogste licht in meerdere lagen en werkt ook heel nadrukkelijk met richting in zijn werk. Het oogt harmonieus, maar als je er beter naar kijkt zie je dat het zó complex is opgebouwd dat je bijna duizelig wordt van de constructie. En dat doet Bach ook. Van de techniek en stijl die Holbein laat zien beheerst Sam, naar eigen zeggen, misschien 2%. Als hij in het Louvre is in de gang waar Holbein hangt, of in het Rijksmuseum, heeft Sam het gevoel dat hij over Holbeins schouder mee mag kijken. En net alsof hij een goede vriend is, leert Holbein hem ook dingen. Dat je een goede vriend kunt hebben, van 400 jaar geleden, vindt Sam fijn.

Lees ook

Componist - Johann Sebastian Bach

foto: By Hans Holbein the Younger - The Yorck Project (2002) 10.000 Meisterwerke der Malerei (DVD-ROM), distributed by DIRECTMEDIA Publishing GmbH. ISBN: 3936122202., Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=152952

Kunstwerk 3: Pier en Oceaan - Oek de Jong

De hoofdpersoon in dit boek begint zijn jeugd in Friesland en komt uit in Zeeland. Sam deed het precies andersom. Hij werd geboren in Zeeland en op zijn zesde verhuisde hij naar het Hoge Noorden. Niet naar Friesland, maar naar Drenthe en later Groningen. Het leven dat Oek de Jong beschrijft, zwemmen in het Sas, spelen in de weilanden, slootje springen. Dat is de jeugd die Sam herkent. Zo was zijn leven ook. Zijn vader kwam uit Delfzijl en kreeg na de oorlog een baan in Zeeland. Maar hij wilde uiteindelijk toch graag terug naar het Noorden. Sam heeft ook het gevoel dat dat is waar de familie Drukker thuishoort. Studeren in Groningen vond hij fijn en leerzaam, maar op een zeker moment benauwde het hem en moest hij de wijde wereld in. Zijn vrouw Sandra ontmoette hij in Parijs en hij heeft nog altijd een huis in Barcelona. Hoewel hij wereldwijs is en al jaren in Amsterdam woont, kijkt hij nog steeds met de ogen van een provinciaal naar dingen. Vroeger mocht hij met z’n vader mee naar veilinghuizen als Mak van Waay en Paul Brandt. Zijn vader was een verzamelaar. En terwijl Vader Drukker belangstelling had voor de Haagse School, zag Sam de naakten van Aad Veldhoen en realiseerde zich: dat kan dus ook! Kunst stond niet elke dag op het menu thuis, maar zijn vader had wel een enorme boekenkast en belangstelling voor kunst. Sam’s ouders zagen ook geen enkel bezwaar toen hun beide zonen naar de kunstacademie wilden. En ze stonden erop dat hun dochters ook zouden studeren, wat in die tijd nog niet heel gebruikelijk was.

foto: Uitgeverij Augustus

Kunstwerk 4: Leven & Lot – Vasili Grossman

Sam kreeg dit boek ooit van iemand die zei dat dit het beste boek was dat ie ooit gelezen had. En niet veel later las Sam in een stuk van Michel Krielaars in NRC, dat hij ook vond dat dit het beste boek was dat hij ooit gelezen had. Sam kan dit ook zelf alleen maar beamen. Hij vindt het schokkend hoe dit boek alles beschrijft, wat ook nu weer zichtbaar is. Het gaat over allerlei personages ten tijde van Stalin en de Tweede Wereldoorlog. Je ziet de militaire kant, het Joods-zijn. Een wetenschapper. Een moeder die een brief schrijft aan haar zoon die aan het front vecht. De benauwdheid van de hypocrisie en het gemak waarmee belangrijke mensen ondergeschikt worden gemaakt aan het systeem, als hun opvattingen niet meer wenselijk zijn, zit er ook in. Je wordt volgens Sam, als het ware alle hoeken van de kamer doorgeslingerd. Het is ook een somber stemmend boek, omdat het inzicht biedt in de mechanismen die alsmaar doorgaan en die het onmogelijk maken dat we daadwerkelijk leren van de geschiedenis. Dus wat Sam betreft is berusting de mooiste eigenschap die we over kunnen houden na het lezen van dit boek.