Het Wilhelmus wordt veel te langzaam gezongen
- Klassiek
- Het Wilhelmus wordt veel te langzaam gezongen
In het voetbalstadion klinkt het Wilhelmus meer als een strijdlied, bij de Dodenherdenking onderstreept het volkslied de eendracht van de natie. Maar altijd klinkt het Wilhelmus plechtig en statig. Dat kan beter, pleit onder andere muziekkenner Margot Kalse in het AD: we zingen het veel te langzaam.
Wilhelmus
Het lied is sinds 1932 het officiële volkslied van Nederland, maar de tekst stamt al uit de tijd van de Tachtigjarige Oorlog. Ook de melodie is minstens zo oud. De tekst is volgens Kalse gedicht op een vlot lopende melodie die te vinden is in het Geuzenliedboek uit 1576. Ook een kwestie van hergebruik dus.
Door de eeuwen heen is de melodie wel veranderd. Het vlotte en pittige is eraf en tegenwoordig klinkt het statig en plechtig als het te horen is tijdens dodenherdenking of voorafgaand aan een voetbalwedstrijd. Kalse pleit ervoor om het tempo te variëren per gelegenheid.
Romantisch sausje
"De reden dat het nu langzamer wordt gezongen is dat we er een 'romantisch sausje' overheen hebben gegooid", aldus liederenexpert Martine de Bruin. In de Romantiek, de kunststroming die eind achttiende eeuw opkwam, veranderde het strijdlied in een nationale hymne, zegt De Bruin. "In de negentiende eeuw was het Wilhelmus zelfs een danslied."
Lees ook
Wat is de Romantiek?
Nederlandse Volkslied
In 1877 werd het Wilhelmus opnieuw aangepast, nu door de Oostenrijkse componist Eduard Kremser, waarna het lied langzamer werd gespeeld en uiteindelijk werd het Wilhelmus in 1932 door gekozen als het Nederlandse volkslied.
Zingen we het dan te traag?
Er wordt nu al gevarieerd met het tempo van het volkslied:
Bij een dodenherdenking wordt het volkslied anders gespeeld dan bij een voetbalwedstrijd. Er zal altijd discussie zijn. Zo wordt er ook gedebatteerd over de snelheid van de aria's uit de Matthäus Passion van Bach. Muziek is ook onderhevig aan de mode. En dat is mooi aan muziek.
