Opium Atelier
AVROTROS

Lieke en Gilad

  1. Klassiekchevron right
  2. Lieke en Gilad

Even voorstellen
Gilad Grinberg en Lieke van der Made leerden elkaar in 2015 kennen in Jeruzalem, waar ze voor een semester aan dezelfde kunstacademie studeerden. Naast dat ze aan hun eigen kunstpraktijken werken, gaan ze regelmatig een samenwerking aan om verschillende technieken, expertises en onderwerpen te combineren.

Gilad Grinberg komt oorspronkelijk uit Jeruzalem, waar hij Fine Art studeerde aan de Bezalel Academy for Art en Design. De laatste jaren woont en werkt hij in Amsterdam. Hij maakt voornamelijk nieuwe media kunst over uiteenlopende onderwerpen. Vaak met humor, soms maatschappijkritisch en altijd op zoek naar creatieve toepassingen voor nieuwe technologieën. Zijn werk wordt gevoed door zijn nieuwsgierigheid naar geschiedenis, maar vooral ook de toekomst die we met zijn allen creëren. De werkelijkheid waarin we leven is namelijk een wereld vol stimuli, waarin we te weinig tijd hebben, of nemen, om een oprechte mening te vormen. Het doel van Gilad is om tot de kern te komen van zaken, zijn werk aan het publiek te tonen en vragen te stellen, om zijn eigen standpunten die van de kijkers constant te blijven prikkelen.

Lieke van der Made studeerde Fine Art aan de HKU in Utrecht en deed tijdens deze opleiding een uitwisseling in Jeruzalem aan de Bezalel Academy for Art and Design. In haar werk vind je een fascinatie voor het kleine – geborduurde draadjes, een vlieg op haar teen of een dode pixel – terwijl ze vragen stelt over grootse dingen. Vanuit een onvervulbare drang om antwoorden te vinden op alle ‘waarom?’ vragen, vervolgde ze haar opleiding met de master Artistic Research aan de Universiteit van Amsterdam. Hier vulde ze haar werk, voornamelijk video, digitale en geborduurde collages en multimedia installaties, aan met geschreven onderzoek. Met haar werk bevraagt Lieke vaak sociale en complexe systemen. De laatste jaren is haar onderzoek gefocust op artefacten uit het Midden Oosten, en wat recente en koloniale kunstroof en vernielingen van deze objecten betekent voor de wereld.

Atelierplan
We gaan een installatie maken van opblaasbare sculpturen, gemaakt van vliegerdoek dat zal opblazen door middel van ventilatoren. De sculpturen zijn geïnspireerd op architectuur en objecten van oude culturen uit het Midden Oosten, zoals Mesopotamische poorten, reliëfs, zuilen en pilaren. Veel van deze beeldtaal is overgenomen door het Westen en voornamelijk in het koloniale tijdperk is veel van dit eeuwenoude erfgoed uit het Midden Oosten geroofd. Het staat sindsdien te pronken op pleinen, in collecties en musea in Europa en Noord-Amerika. Daarnaast is in de afgelopen jaren veel eeuwenoude kunst en architectuur bruut vernietigd door IS (Daesh), in onder andere Palmyra, Hatra en Mosul. Binnen onze installatie trekken we dwarsverbanden tussen het verwoesten, verval en wederopbouw van cultureel erfgoed in verschillende tijden en omstandigheden. Daarnaast stellen we vragen over reconstructies en kopieën, en we gaan op zoek naar wat het mysterie is dat een origineel behelst.

Tijdens de werkperiode zullen we de eerste dag besteden aan (beeld)onderzoek en de betekenis en symboliek van verschillende artefacten. Dit onderzoek wordt omgezet in schetsen en uiteindelijke ontwerpen, die we uittekenen en later in de week in elkaar zetten. Uiteindelijk ontstaan er opblaasbare sculpturen die we zullen belichten en beschilderen.

Dag 1

Opium Atelier: Lieke en Gilad - Dag 1

Vanmiddag zijn we bepakt, bezakt en bezweet aangekomen in het Opium Atelier. Het is ruim 30 graden en je zou bijna denken dat de weergoden een spelletje met ons spelen. In onze tassen zitten namelijk twee grote ventilatoren, die we deze week gebruiken om de sculpturen die we gaan maken van vliegerdoek mee op te blazen.

Na een mini-rondleiding door de pipowagen en een kijkje in het AVROTROS gebouw hebben we een koud biertje opengetrokken om vervolgens schetsen te gaan maken. We hebben van tevoren onderzoek gedaan naar artefacten uit het Midden-Oosten, zoals triomfbogen, pilaren en obelisken, onze inspiratiebronnen voor dit project. Aan de hand hiervan hebben we schetsen gemaakt en de knoop doorgehakt voor het (eerste) eindontwerp.

Na het interview in de avond zijn we begonnen met het patroon uittekenen en de stof knippen. Het is een van de langste dagen van het jaar, waardoor we lang hebben doorgewerkt in de buitenlucht. Tot het donker werd en het aandoen van een lamp zorgde dat we belaagd werden door muggen.

Ondertussen hebben we ons op een bankje geïnstalleerd aan de vijver naast de pipowagen. Genietend van zacht kikkergekwaak en plonzende vissen en voldaan van een fijne eerste werkdag in het Opium Atelier.



Dag 2
Het is 00.28 en we zitten in de trein van Hilversum naar Amsterdam. Er is zojuist een groepje (uitwisselings)studenten ingestapt, die onder de indruk waren van de tandemfiets van Gilad. Vanwege gebrekkige Nederlands van Gilad, beginnen ze een rondje raden van zijn nationaliteit. Na ongeveer 90 pogingen was het raak, maar sloeg ook de stemming over.

Met onze opblaasbare sculptuur gaat het goed. De kleurkeuze is gemaakt - wit, zwart, goud, zilver en rood - de patroondelen zijn geknipt en alles is grotendeels in elkaar gestikt. Het geheel begint al een beetje op een poort te lijken. Tenminste, met het verbeeldingskracht van een ventilator. Zonder lucht is het gewoon een hoopje stof. Dat blijft wel spannend. Gaat het straks wel lukken met het opblazen van de sculptuur? Zou de poort overeind kunnen staan?

Verder is het bloedheet. Het schijnt de warmste dag van het jaar te zijn. Voor ons heeft het vooral effect op klotsende oksels en het constant naar de schaduw verplaatsen. Eigenlijk ben ik verbaast hoe productief we zijn met dit weer. We lopen behoorlijk op 'schema'. Ook hebben we vandaag even mogen shinen op camera. Het programma De Kennis Van Nu is langsgekomen voor korte videoreportage. Toevallig werken zij op dit moment namelijk aan een aflevering over de verwoesting en wederopbouw van cultureel erfgoed. Ik ben benieuwd. Maar nu eerst: slapen.

Dag 3

Opium Atelier: Lieke en Gilad - dag 3


Het staat!
Vandaag moest en zouden we de poort de opgeblazen krijgen, en dat is gelukt! Gilad heeft een ander project waarvoor hij morgen naar Jeruzalem moet, waardoor we voor die tijd de basis af wilden hebben.

Morgen zal ik, Lieke, dus alleen verder moeten. Als het goed is wordt dan ook een luchtkussen blower geleverd, dat zal beter werken dat de twee normale ventilatoren die we nu gebruiken. Als dan de sculptuur goed opgeblazen staat, kan ik een begin maken met het beschilderen van de poort. De patronen aarmee we de poort willen beschilderen zijn geïnspireerd op een combinatie tussen grotschilderingen, hiërogliefen, arabesken, spijkerschrift, kalligrafie en graffiti. Het is dan ook de bedoeling dat de schilderijen in de loop der tijd gaan uitbreiden, als een soort van graffiti tags en doodles, waarin een bepaalde tijdsduur zichtbaar is.



Dag 4
Vanochtend werd ik ietwat gaar wakker. Ik was ook pas rond een uur of vijf in de morgen in slaap gevallen. De nacht ervoor was ik namelijk van 02.00-03.00 te gast in het radioprogramma Focus om te vertellen over het kunstproject dat we maken in het Opium Atelier. Het feit dat ik tijdens de uitzending aan de koffie zat, heeft vast niet meegeholpen aan mijn nachtrust..

In de middag kwam ik lekker op gang. Ik heb de laatste dingen in elkaar gestikt en een aantal schetsen gemaakt voor de beschilderingen op de boog. Ook is de luchtkussen blower geleverd en dat ding doet zeker z'n werk. Het blaast zo hard, dat ik vanwege de spanning die ontstaat op de stof, nu bijna bang ben dat de boel uit elkaar knapt!

Verder had ik mezelf voorgenomen om een beetje op tijd te gaan slapen. Dat is mislukt.



Dag 5

Opium Atelier: Lieke en Gilad - Dag 5

Eigenlijk staat voor vandaag op de planning om de triomfboog te gaan beschilderen, maar ik ben een beetje nerveus. Een foutje maken met naaien is doorgaans nog vrij gemakkelijk te herstellen, maar als het schilderen compleet mislukt dan is dat niet meer te herstellen. Het onuitwisbare van een pen of verfstreek heeft wel iets magisch. Toch merk ik dat ik er vandaag nog niet aan toe ben om mezelf hieraan over te geven. Ik ben allemaal excuses aan het verzinnen om maar niet te schilderen. Zoals: ik heb niet de juiste penselen mee. Ik weet de betekenis van hiërogliefen en spijkerschrift die ik wil gebruiken niet. Ik ben te moe. Ik heb niet met Gilad besproken wat te schilderen. Enzovoort.

Dus laat ik het schilderen maar even voor wat het is. Ik begin met een tweede opblaassculptuur, wat een obelisk of zuil moet worden. Een paar uur later staat het, alleen, het is een totem geworden. Niet helemaal de bedoeling, maar soms moet je in het proces dingen op z'n beloop laten. En het past toch nog binnen het thema: het leggen van verbanden tussen reconstructies van vernietigde kunst, recente verwoestingen door IS, en koloniale kunstroof, vernieling en verplaatsing.

Later in de avond kreeg ik wel de behoefte om de 'totemobelisk' te schilderen. Helaas was het toen al te laat, ik had nog maar een half uurtje voordat ik in de radiostudio werd verwacht. Ik weet dat het klinkt als een slap excuus, maar te laat komen voor een live-uitzending leek me gewoon niet zo handig. Gelukkig kun je binnenkort altijd nog op www.liekevandermade.nl kijken voor het échte eindresultaat.

Opium Atelier. Het inleveren van de sleutel doet een beetje pijn. We hebben een topweek gehad!



Ster advertentie
Ster advertentie