Fragment
Gedicht: Iedereen moet ergens zijn
- Fragmenten
- Gedicht: Iedereen moet ergens zijn
In mijn rode bikini
lag ik in een wit plastic tuinstoel
en dacht aan de dood.
Ik was al bijna tien.
Dat was snel gegaan.
Ik was dus eigenlijk al bijna twintig, dertig,
veertig, vijftig, zestig, zeventig ...
Als ik tachtig zou worden
kreeg ik alleen nog zeven keer
wat ik had gehad.