Gedicht: Origami, van Dean Bowen

toen eerst, het nieuws kwam 

en ik mijzelf in een drijvend leeg terugvond 

vouwde ik een papieren nest om thuis te noemen 

voor iedereen die ik liefhad 

en nee, je hebt gelijk 

ik bezit geen land, geen taal om volk te mennen 

maar weet papier te vouwen tot iets dat concaaf holt om in te rusten