Gedicht: Waarom we hier zijn, van Esther Jansma

Het meest onlogische van spul is bewegen, bladeren
openvouwen, het in de grond verankerde lichaam
zonder uitzicht op verhuizen met de zon meedraaien,
loskomen uit de aarde, uit een omhelzing vallen,
zonder besef dat je leeft maar bevend van willen
pootjes verzetten, rennen naar het einde van honger.