De Torenkamer: Bart Lunenburg - Dag 1

Vanmorgen ben ik in de Torenkamer geïnstalleerd. Na het uitpakken van het meegebrachte gereedschap, en het hout dat ik van groot naar klein tegen de muur stapelde, ben ik m’n verzameling torens aan de muur gaan hangen. Een greep uit de kunst- en architectuurgeschiedenis en een aantal eigen foto’s. De verstilde landschappen met een eenzame toren van Giorgio di Chirico hangen naast de typologische fotografische studies van watertorens van Bernd en Hilla Becher. De door dynamiet tot ontploffing gebrachte woontorens van de buitenwijk Pruitt-Igoe in het Amerikaanse St. Louis, hangen naast de hoge constructie van een voormalig hogeschool gebouw in Utrecht, dat verbouwd wordt tot woontoren.

De afbeeldingen houden toezicht terwijl ik deze week werk aan nieuwe maquettes van torens en verticale structuren. Ik heb ze uitgekozen omdat ik het beeld, de constructie of bepaalde gegevens interessant vind. Ze vormen het uitgangspunt voor nieuw werk.

Het begin van de eerste maquette ontstond vandaag door een opeenstapeling van de ‘MaisonDom-ino’, een anonieme skeletconstructie bedacht door de Franse stedenbouwkundige en architect Le Corbusier. Dom-ino is gebaseerd op het Latijnse domus (huis), en ‘ino’ (als afkorting van innovation). De dom-ino is een lege huls. Er is nog niets huiselijks of menselijks aan. De bewoners zouden zelf de plattegrond kunnen vormgeven, de muren in het huis kunnen schuiven,de ramen en de facade er tegen aan kunnen plakken.

Ik boorde gaten in de verschillende ‘verdiepingen’ van de maquette, zodat er pijlers van rondhoutjes er voor zorgen dat de hele structuur overeind blijft staan. De verdiepingen kunnen op elkaar gestapeld en aan elkaar geregen worden. Morgen werk ik verder aan de maquette en kijk ik wat deze op zou kunnen leveren.