De Torenkamer: Dorien de Wit en Annemieke Gerrist - Dag 5

Het regent vandaag. Dat past bij de laatste dag van een vakantie, bij het terugkeren naar huis. Alsof de omgeving zich nu niet meer van haar beste kant laat zien, maar haar ware gezicht toont. Nu pas voel je ook hoe moe je lichaam is. Maar in het echt sta ik in een bergrivier, omringd door kolkend water. Het is hier prachtig: de zon schijnt, er hangt een nevel over het water en iedereen wil met me op de foto. 'Kijk dit afval, dat is toch prachtig?' hoor ik naast me. Annemieke laat me op haar eiland een berg afval zien in de vorm van een vierkant. Het afval bestaat uit witte brokstukken. Toeval bestaat niet meer, alles wat we zien lijkt precies zo bedoeld. 

Ik trek verder stroomafwaarts tot ik niet verder kan, maar het maakt me niet uit. Hetzelfde water stort een stuk verderop tientallen meters naar beneden, de zee in. Vanaf de veerboot heb ik de waterval gezien.