De Torenkamer: Butterfingaz (Dewy Elsinga) - Dag 1

Hier ben ik dan! Eindelijk in de Torenkamer van het VondelCS. Ik heb hier al een aantal weken naar uitgekeken – even op vakantie in eigen stad en mijn hersenspinsels over afstuderen loslaten. Ik wil me deze week graag laten leiden door de gebeurtenissen in en rondom het park. Mijn doel is om op de 5e dag een canvas te presenteren die mijn ervaring in deze omgeving op een abstracte manier representeert.

Het ontvangst is erg warm: bij aankomst krijg ik gelijk een rondleiding door de creatieve broedplaats en het prachtige gebouw die de naam VondelCS draagt. De Torenkamer is kleiner dan ik dacht, maar door de hoge ramen (en de felle zon!) zeker niet benauwend maar juist heel fijn om in te werken.

Mijn plan voor vandaag is het verzamelen van beeldmateriaal en inspiratie in de vorm van patronen, structuren en verhalen. Ik besluit eerst een lang rondje door het park te wandelen en foto´s te maken van de interessante beelden die ik tegenkom. Ik was even vergeten hoe top het is om in alle rust een frisse neus te halen en met niks anders bezig te zijn dan wat je op dat moment wilt. Vijftig foto´s (ik overdrijf altijd een beetje) en een uurtje later kom ik weer terug in mijn torenkamertje, waar ik begin met het schilderen van een aantal patronen en objecten die ik ben tegengekomen tijdens mijn wandeling.

Even later pak ik de fiets om toch even te gaan parkjutten. Ik heb een blauwe plastic tas om mijn stuur hangen waarin ik elke prullaria gooi die ik ook maar enigszins interessant vind. Ik voel me, op zich, een heel klein beetje, iemand die niks beters te doen heeft met zijn leven, en zo word ik ook aangestaard. Maar hey, dit kan ook gewoon de kracht van het moment zijn.

Op zoek naar nog meer verhalen, kom ik op de weg een wilde parkiet tegen waarvan zijn vleugel gesneuveld is. De toeristen om hem heen maken doodleuk foto´s, maar een andere man en mij valt het op dat hij er toch wel een beetje zielig bijzit. De partner van de parkiet komt af en toe paniekerig aan- en afvliegen, waarop de man en ik besluiten dat ik toch maar even de dierenambulance moet bellen. Of ze ook komen voor gesneuvelde wilde parkieten, vraag ik. Dat doen ze, maar alleen als we hem ergens in een kartonnen doosje af kunnen leveren. De man en ik besluiten allebei op zoek te gaan naar een doosje, maar als ik even 3 minuten van de scene afwijk en weer terug kom is de vogel tot onze grote verbazing weg.

Ik stel me voor aan de man, die Chief blijkt te heten, en vervolgens heb ik een interessant gesprek met hem over zijn afkomst als indiaan uit het Amazonegebied en hoe hij bepaalde problemen op een spirituele en natuurlijke manier kan healen. Hij vertelt ook hoe hij vroeger eigenaar van de club was in het Vondelpark maar de naam vergeten is omdat hij te veel geblowed heeft. Er komt tijdens ons gesprek een vriend van hem aanfietsen die vertelt dat de vogel die we zojuist hadden willen redden zichzelf al de andere kant op had gevlogen en dus weer beter is.

Lang verhaal kort: hieronder een aantal foto´s van de patronen en structuren die ik ben tegengekomen, en een aantal testafdrukken. Morgen wil ik nog meer structuren beelden verzamelen, een compositie voorbereiden, kleuren bepalen en een canvas kopen. To be continued!