Johannes Moser, cello
Andrei Korobeinikov, piano

1.  Felix Mendelssohn - Tweede cellosonate, op. 58
2.  J. Brahms - Eerste cellosonate, op. 38
3.  Fanny Mendelssohn - Capriccio in As.gr.t.

Brahms en broer en zus Mendelssohn
Naast de ‘gewone’ concertpraktijk speelden componisten als Brahms en de Mendelssohns veelvuldig thuis, of in andermans woonkamers. Het is die sfeer die cellist Johannes Moser en pianist Andrei Korobeinikov vandaag benaderen in hun recital. Van Brahms klinkt de Eerste sonate voor cello, waarin de piano overigens ‘meer dan een begeleider’ is, aldus de componist. In The Strad schreef Moser: ‘de relatie tussen de instrumenten is converserend - soms zelfs strijdlustig.’ De meeslepende, vaak wat duistere sonate is een eerbetoon aan Bach, van wie een thema uit Die Kunst der Fuge is verwerkt. Ook in Mendelssohns Tweede sonate voor cello en piano klinkt een fascinatie voor Bach door.

Johannes Moser 
Johannes Moser nam onlangs in Nederland een Mendelssohn-album op. ‘Mendelssohn is de componist die ik naar een onbewoond eiland zou meenemen', aldus Moser. Daarmee bedoelt hij Felix, maar de grote ontdekking van het project was voor hem zus Fanny. ‘Als vrouw had ze niet dezelfde mogelijkheden als haar broer. Maar haar muziek is zo excellent, heeft zo’n persoonlijke taal, dat die blijft boeien.’ Helaas kwamen werken als de Capriccio in Fanny Mendelssohns tijd niet verder dan salonuitvoeringen.