Op-en-top polyfonie

Als prominente Franco-Vlaamse polyfonist kleurde Nicolas Gombert met zijn motetten het zestiende-eeuwse klanklandschap waarin pausen en keizers zich roerden. Tóen een bekende naam, verwerd hij later tot een componist van de ‘verloren generatie’: componisten die de toon aangaven in de eerste helft van de zestiende eeuw, ná Josquin des Prez en vóór Giovanni Pierluigi da Palestrina.

De meeste van zijn motetten zijn contrapuntische bouwwerken waarin imitaties belangrijke bouwstenen zijn: compact en fascinerend. De stijl van Gombert overweldigt door een continue stroom van elkaar imiterende stemmen die elkaar onafgebroken overlappen.

Met polyfonie in het DNA weet Cappella Amsterdam de emotie en het vakmanschap van Gomberts creaties uitstekend naar de bühne te vertalen. Onder leiding van Daniel Reuss diept het vocaal ensemble de mooiste parels op uit het oeuvre van deze vermaarde toondichter.