D’om le vrai sens van Kaija Saariaho

‘Laat de mensen het lekker zelf uitvogelen.’ Dat was de reactie van Dmitri Sjostakovitsj op de vele prangende vragen nadat zijn Tiende Symfonie op de pijnbank van de Sovjet-inquisitie was gelegd. Na drie loodzware ‘oorlogssymfonieën’ verwachtte de communistische partijbonzen in 1953 een vrolijk, opbeurend werk. Wat ze kregen was - opnieuw - een intense en dramatische partituur te horen die bijna als vanzelf vraagt om een persoonlijke interpretatie. Wat wilde de componist precies zeggen met dit weinig vaderlandslievende werk? Sjostakovitsj hield zich wijselijk op de vlakte. Pas veel later werd het iedereen, ook in het Westen, duidelijk dat hij met deze symfonie een van zijn meest persoonlijke en geniale werken had afgeleverd.